با فرزندتان درباره اتفاقات مدرسه حرف بزنید!

اصلی به نام آمادگی

به گزارش کودک پرس پرس : مهم ترین نکته برای والدین این است که قبل از ورود به این محیط باید آمادگی لازم را برای کودکشان ایجاد کنند. به این ترتیب اولین روز مدرسه به جای همراه شدن با گریه فرزندتان با خاطره ای هیجان انگیز همراه خواهد بود و او دیگر از نشستن کنار فرد دیگری که اصلا برایش آشنا نیست واهمه ندارد و آن را فرصتی برای دوستی می بیند.
در این میان نباید فراموش کنیم چند روز پیش از شروع مدرسه استرس سراغ دانش آموزان می آید و هر چه به روزهای پایانی تعطیلات نزدیک می شویم این استرس ها و اضطراب ها به ویژه برای دانش آموزان مقاطع ابتدایی بیشتر می شوند.
پس شما به عنوان والدین باید با فرزندتان درباره مدرسه حرف بزنید و برایش توضیح دهید که اصلا باید به مدرسه برود و رفتن به مدرسه چه مزایایی به همراه دارد. البته صحبت هایتان باید مطابق با شخصیت و سن فرزندتان باشد.
مثلا همکلاسی هایش را دوباره می بیند یا با همکلاسی های جدید آشنا خواهد شد، چیزهایی را یاد می گیرد که او را به آرزوهایی که در سر دارد نزدیک تر می کند. همه این انرژی های مثبت، آمادگی لازم برای رفتن به مدرسه را فراهم کرده و دانش آموز راحت تر با فصل درس و مدرسه کنار می آید.

آموزش سالم غذا خوردن
از همان هفته های اول مدرسه فرزندتان را به خوردن خوراکی های سالم عادت دهید. دلیلی ندارد تمام خوراکی های رنگارنگ سوپرمارکت را در کیف فرزندتان بگذارید بلکه باید به او بیاموزید پاستیل، چیپس، پفک، اسنک و… او را بیمار می کند و دیگر بچه سالم و سرحالی نخواهد بود. برای زنگ های تفریح هم یک برنامه غذایی سالم برای کودکتان بچینید.
مثلا میوه های سفت که پوست شان راحت جدا می شود یا باید آنها را گاز زد (به جای آبمیوه پاکتی)، نان و پنیر و گردو، مغز ها، پاکت شیر کوچک (به جای شیر کاکائو)، خرما، حلوا، کلوچه های خانگی را جایگزین هله هوله هایی کنید که بی خاصیت و مضرند و مطمئن باشید ذایقه کودک شما با کمی خلاقیت و توجه به مزه ها به مرور زمان تغییر خواهد کرد.

یک کودک مستقل
کودک شما از لحظه ورود به مدرسه باید مسائل زیادی را خودش به تنهایی مدیریت کند اما شما به عنوان مادر و پدر می توانید با صحبت کردن او را برای این مسئله آماده کنید.
به او مسئولیت بدهید. مثلا به او بگویید خودش برای تکالیفش برنامه بریزد؛ اینکه کی و چگونه تکالیف را انجام دهد. اگر فرزندتان کوچک است (قبل از دبستان) می توانید کارهایی به او یاد دهید که اعتماد به نفسش را بالا ببرد؛ مثلا گره زدن بند کفش ها. اگر کودک شما بتواند نیازهای اساسی را بدون تکیه به شما برآورده کند راحت تر به مدرسه می رود و کمتر دچار مشکل خواهد شد.

توضیح فراموش نشود
شما باید طوری با کودکتان رفتار کنید که از استرس مدرسه یک غول بزرگ نسازد. به او بگویید همه بچه ها به اندازه او می دانند و محیط مدرسه برای همه آنها مانند او جدید و کمی استرس زا است.
حتی باید به کودکتان بیاموزید خودش به همکلاسی ها سلام کند، اسم شان را بپرسد، در مورد علایق مشترک و… سر صحبت را باز کند. کودک شما باید یاد بگیرد محیط کلاس برای درس خواندن و یادگیری و بازی ها و دوستی ها برای زنگ تفریح است.
همچنین از خاطرات مدرسه، مدیر، ناظم، معلم، هم کلاسی ها، گچ و تخته سیاه، زنگ تفریح و… برای کودکتان بگویید و از آینده آنهایی که درس خوانده اند و موفق شده اند با آب و تاب تعریف کنید تا اشتیاق او برای رفتن به مدرسه بیشتر شود.
اگر کودک کلاس اولی دارید…
کم نیستند بچه هایی که روز اول مدرسه را با گریه و ترس از تنهایی آغاز می کنند اما واقعا چطور می توانیم کودکمان را برای ورود به مدرسه آماده کنیم؟
اکثر کودکان هنگام جدایی از والدین، درجاتی از اضطراب و ناراحتی را نشان می دهند که این موضوع هم برای کودک و هم برای والدین او دردناک است. البته در مرحله ای از سن کودک، این ترس و اضطراب یک پدیده رشدی طبیعی است.
مثلا اولین روز مدرسه برای بسیاری از بچه ها با ترس جدایی از والدین و ورود به محیطی جدید همراه است و همین ترس ها است که باعث اشک ریختن کودک در اولین روز های ورود به مدرسه می شود اما جای هیچ نگرانی نیست چرا که پس از گذشت چند روز این مشکل برطرف خواهد شد.
البته آمادگی جدا شدن چه قبل از مدرسه و چه بعد از مدرسه باید بین پدر و مادر و کودک ایجاد شود. یعنی پدر و مادر با آموختن مهارت هایی به فرزندشان این اعتماد به نفس را در او ایجاد می کنند که کودک بتواند ساعاتی دور از والدین باشد و این تجربه را کسب کند که عدم حضور یا خروج آنها از خانه برای ساعاتی، نه تنها اتفاقی ایجاد نمی کند که شاید بعد از آن منجر به بهتر شدن روابط میان آنها نیز بشود.
به همین دلیل روان شناسان توصیه می کنند که باید کودک را قبل از سنین ورود به مدرسه در زمان هایی کوتاه به مراقب جدید یا مهد کودک بسپارید و یا به بهانه خرید برای مدت کوتاهی بیرون بروید تا کودک تنهایی و جدایی از مادر را تجربه کند.
در عین حال، می توانید از تجربیات خوب زمان تحصیلشان برای کودک بگویید تا از مدرسه تصویر مثبتی در ذهنش بسازد.
از طرفی،اجازه دهید تا کودک شما بداند که می فهمید چقدر سخت است که انسان از کسی که تا این حد دوستش دارد جدا شود اما زیاد با او همدردی و دلسوزی نکنید، تسلیم خواسته کودک نشوید و به او بفهمانید که در مدرسه نیز در امنیت و سلامت خواهد بود.
در این میان قوانینی هم برای ترک کودک و خداحافظی با او بعد از رساندنش به مدرسه وجود دارد!
هرگز مراسم خداحافظی و ترک کودک را طولانی نکنید، پس از بردن کودک به مدرسه مدتی آنجا بمانید و سپس کودک را با معلم یا دانش آموزان تنها بگذارید و به خانه برگردید.
در عین حال، فراموش نکنید که یواشکی ترک کردن کودک بزرگ ترین اشتباه است چون استرس زیادی به او تحمیل می شود و ترس از تنها شدن حتی در دوران بزرگسالی گریبان او را می گیرد. اگر هم کودک تحت هیچ شرایطی حاضر نشد با میل و رغبت به مدرسه برود، برای او فعالیت های تفریحی و سرگرمی فراهم نکنید.
با وجود همه موارد گفته شده پس از گذشت یک ماه کودک هنوز از مدرسه رفتن بیزار است و صبح ها با گریه و زاری از مادر جدا می شود، مشکلات هنگام جدایی ادامه دارد و یا صبح ها به بهانه سردرد، دل درد، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، و … می خواهد خانه بماند، حتما باید با یک مشاور از نزدیک صحبت کنید چون درمان اضطراب های جدایی این چنینی کمی زمان بر است و به تکنیک های خاصی نیاز دارد.
البته نگران نباشید چون بیش از 90 درصد بچه ها تنها پس از گذشت چند روز از شروع مدرسه با محیط جدید آشنا می شوند و مشکلی از این بابت نخواهند داشت.
از او درباره اتفاقات مدرسه بپرسید!
وقتی با فرزندتان به خانه برمی گردید از اینکه در مدرسه چه کارهایی کرده، سؤال کنید و از او بخواهید روزش را برایتان تعریف کند. بهتر است با معلم فرزندتان صحبت کنید تا بفهمید کودکتان بیشتر از چه چیزی در کلاس خوشش می آید که بتوانید آن را در خانه اجرا کنید تا به مدرسه رفتن رغبت بیشتری نشان دهد.

منبع:اکاایران