اگر شما هم کودکی در خانواده دارید که از چیزی میترسد و میخواهید به هر نحوی شده به او کمک کنید تا بر آن غلبه کند شاید اتفاقی مشابه را تجربه کرده باشید. در این مقاله میخواهیم راههایی را بررسی کنیم که به ما نشان میدهد چطور با کودک رابطه برقرار کنیم تا او بتواند به ایمنترین شکل ممکن با ترس خود روبرو شود.
ترس طبیعی یا به طور مختصر «ترس» به واکنشی گفته میشود که در موقعیتهایی نشان داده میشود که برای بیشتر افراد، ترسناک تلقی میشود. مثلا ترسیدن هنگام گذشتن از پرتگاهی در ارتفاعات کوهستان یا ترس از صدای مهیب انفجار در آشپزخانه. اما ترس مرضی یا فوبیا نوع خاصی از ترس است که در درجه اول افراطی، غیر منطقی و ناموجه است. اگر فوبیا از یک چیز خاص (مثلا آمپول)، از حیوانی خاص (مثل گربه) یا موقعیتی خاص (مثلا پرواز با هواپیما) باشد به آن فوبیای خاص میگویند و اگر ترس از موقعیتهای اجتماعی (مثل سخنرانی) باشد به آن فوبیای اجتماعی گفته میشود.
ترس واکنشي هيجاني است و هرگاه امنيت جسمي و عاطفي و شخصيتي انسان به خطر بيافتد، ظاهر مي شود. اين واکنش عاطفي کاملا" طبيعي است و از همان بدو تولد در کودک مشاهده مي شود. اطفال معمولا" از بعضي پديده ها مي ترسند و علت ترس آنها براي پدر و مادر شناخته شده نيست. از اين رو از خود مي پرسند: "چرا کودکم اين قدر مي ترسد؟ من که هرگز او را نترسانده ام و دليلي براي ترس و وحشتش وجود ندارد."