به گزارش کودک پرس ، سفرکردن با کودک بیش فعال ، ابدا تفریح و خوش‌گذرانی نیست و دور شدن از محیط خانه و فضای همیشگی، رفتارهای آنها را تشدید هم می‌کند و حتی گاهی ممکن است تمام سفر را به کام همه‌ی خانواده تلخ کند. اما نباید اینگونه باشد.
راهکارهایی برای کنترل چنین شرایطی وجود دارد که میتواند آشوب‌ها و دردسرهای اجتناب‌ناپذیر را به سطحی قابل کنترل برساند.
۱. هنگام سفر، چالش‌هایی را که کودک بیش فعال با آن درگیر است درک کنید
شرایط سفر کردن جوری است که اساس اصلاح رفتارها را بهم می‌زند، روتین‌ها را متوقف می‌کند و در عوض، شرایطی را اعمال می‌کند که برانگیزاننده‌ی رفتارهای تکانشی است. غذا خوردن در رستوران ، برخورد با غریبه‌ها و خوابیدن در فضایی ناآشنا و جدید تنها چند مورد از موارد زیادی هستند که در برانگیختن رفتارهای تکانشی دخالت دارند.
۲. پس چرا سفر کنیم؟
سفرهای خانوادگی به بچه‌ها کمک می‌کند تا حوزه‌های فکری‌شان را گسترش دهند، با خانواده متحد شوند و خاطراتی برای آینده‌شان خلق کنند. سفر نکردن هم برای بچه‌ها و هم برای پدر و مادر بی‌انصافی است!
کودک بیش فعال که به نظر می‌رسد در سفر نسبت به فعالیت‌های سفر اعتنایی ندارد، معمولا بعدها در مورد همین فعالیت‌ها با هیجان و اشتیاق صحبت می‌کند.
۳. توصیه‌هایی که در مورد سفر با کودک بیش فعال مطرح می‌شود، در مورد بچه‌های عادی هم مفید است
«عادی» معمولا به معنی نداشتن مشکلات رفتاری نیست اما توقعات غیرمنطقی والدین و نداشتن برنامه‌ای مناسب برای سفر، بیشتر از رفتارهای اشتباه بچه‌ها میتواند سفر و خوشی‌های آن را تباه کند.سفر شرایطی دارد که باعث می‌شود فرصت باهم بودن‌ها بیشتر شود، مثلا خبری از اتاق‌های مجزا برای هر یک از اعضای خانواده نیست و اگر در سفر نتوانید برای این با هم بودن و درکنار هم سپری کردن برنامه‌ی خوبی داشته باشید، اوضاع بهم خواهد ریخت و واضح است که در این میان کودک بیش فعال ، چه رفتارهایی خواهد داشت.
۴. قبل از سفر، در مورد آن با بچه‌ها گفتگو کنید
کودک بیش فعال برای وفق دادن خودش با موقعیت‌های جدید به زمان نیاز دارد. از چند روز قبل از سفر، برای‌شان توضیح دهید کجا قرار است بروید و در چه مکانی اقامت خواهید کرد، در مورد مقصدتان عکس‌هایی به او نشان دهید و ذهنش را آماده کنید.به او بگویید با چه وسیله‌ای به سفر می‌روید و چه کسانی را می‌خواهید ملاقات کنید، کجا می‌خوابید و کجا غذا می‌خورید.روی کارهایی که بچه‌ها دوست دارند تاکید بیشتری کنید و اگر در این مورد نمی‌توانید در سفرتان چیز جالبی برای بچه‌ها پیدا کنید، بهتر است در مورد سفر و مقصدتان تجدید نظر کنید! اجازه دهید کودک‌تان اسباب بازی موردعلاقه‌اش را همراه خود داشته باشد.
۵. قبل از خروج از خانه، قوانینی وضع کنید
در سفر بودن، شرایطی دارد که «نه» گفتن را برای والدین دشوار می‌کند. برای بچه‌ها توضیح دهید در سفر با موقعیت‌هایی روبرو خواهند شد که ممکن است خطرناک بوده و متناسب با سن‌شان نباشد.
مثلا برای‌شان توضیح دهید که غذاخوردن در رستوران‌هایی که بهداشت خوبی ندارند خطرناک است یا در شهربازی وسایلی وجود دارد که متناسب سن‌شان نیست و نمی‌توانند از آنها استفاده کنند. اگر با هواپیما سفر می‌کنید، اهمیت بسته بودن کمربند ایمنی را برای‌شان بگویید و برای‌شان روشن کنید که چرا نمی‌توانند در راهروی هواپیما بدوند.
۶. با توجه به حال و هوای بچه‌ها، برنامه ریزی کنید
کودک بیش فعال ، دوره‌های خوب و بدی دارد که تا حدود زیادی قابل پیش بینی است. دیدار با اقوام و آشنایان را موکول به زمانی کنید که می‌دانید کودک‌تان حال و هوای بهتری دارد. اگر عادت به چرت نیمروزی دارد، پس خیلی خوش‌شانس هستید! حتما در اتومبیل‌تان فضایی برای خوابیدنش فراهم کنید. یادتان باشد به بچه‌ها هم باید خوش بگذرد.
۷. به او حق انتخاب بدهید
هر وقت امکانش بود، اجازه دهید کودک بیش فعال تان هم انتخاب کند، مثلا رنگ اتومبیلی که کرایه می‌کنید، نوع غذایی که سافرش می‌دهید و اینکه اول به موزه بروید یا به خرید. به نیازهای او احترام بگذارید و برایش فضایی جهت آزادی قائل شوید، البته تحت نظارت خودتان و در محدوده‌ای که درنظر می‌گیرید.
اجازه دهید کودک بیش فعال تان محدوده‌ی امن و آرام داشته باشد و فعالیت‌های مورد علاقه‌اش را انجام دهد، این کار خیلی به آنها کمک می‌کند.
۸. به حفظ امنیت کودک بیش فعال جدی‌تر فکر کنید
کودک بیش فعال ، معمولا بی‌باک و جسور است و این، خطر حوادثی مانند گم شدن در محیط‌های ناآشنا را افزایش می‌دهد. خواندن علامت‌های هشداردهنده را به آنها یاد بدهید و از آنها بخواهید حتما به این نشانه‌ها توجه کنند. به آنها توضیح دهید که اگر گم شدند چه باید بکنند.
۹. هر روز صبح، کارهایی را که قرار است تا پایان روز انجام دهید به او بگویید
تقویمی داشته باشید و هر روز به او نشان دهید که چند روز تا برگشت مانده است. برای کارهایی که می‌خواهید انجام دهید، زمانبندی کنید و ببینید واکنش کودک بیش فعال تان چیست تا اگر لازم بود تغییراتی انجام دهید. قوانین رفتاری مربوط به هر روز را تعیین کنید. هرگز کودک بیش فعال را در شرایط «کاری برای انجام دادن وجود ندارد» قرار ندهید!
۱۰. دیگران را نسبت به رفتارهای کودک بیش فعال تان آگاه کنید
جنب و جوش‌های بی‌وقفه، مدام حرف زدن و دست زدن به اشیاء، برای بزرگسالان خوشایند نیست. اگر قرار است کسانی را ملاقات کنید، از قبل به آنها اطلاع دهید که کودک‌تان بیش فعال است و کارهایی که می‌کند ضرری به آنها نخواهد رساند.
به آنها بگویید که با کودک‌تان برخورد تند نکنند و رفتار نادرست او را مستقیما به خود شما اطلاع دهند و خیال‌شان را راحت کنید که فورا رسیدگی خواهید کرد.
نیازی به توضیحات مفصل نیست چون شرح و بسط دادن شرایط کمکی به شما نمی‌کند و ممکن است وارد بحث‌های بیخود شوید و بخواهند توصیه‌هایی به شما بکنند که نیازی به آنها ندارید. اگر طبق قوانینی که بین خودتان وضع کرده‌اید، باید برخوردی داشته باشید، حتما در خلوت این کار را انجام دهید، نه جلوی دیگران.
۱۱. یادتان نرود که انعطاف‌پذیر باشید
وقتی کودک بیش فعال ، چیزی در سرشان می‌افتد، جابجا کردن کوه برای‌شان ساده‌تر از تغییر ذهن‌شان است. اگر قرارتان این بوده که به شهربازی بروید و بعد موزه را انتخاب کردید، دچار اشتباه محض شده‌اید، بهتر است به شهربازی بروید! البته حق با شماست، همیشه هم ممکن نیست که طبق خواست بچه‌ها عمل کنید اما گاهی به نفع این بچه‌ها و خود شماست که انعطاف داشته باشید و از خودجوشی و برانگیختگی این فرشته‌ها لذت ببرید!
ارسال دیدگاه