به گزارش کودک پرس ، از زمانی که دوقلوها یا چند قلوها متولد می شوند مردم آن ها را مقایسه و کلیشه ای می کنند.
کدام یک بزرگ ترند؟
کدام شان آرام تر است؟
کدام قوی تر است؟
کدام یک رشد بیشتری داشته؟
مقایسه می تواند تاثیری منفی در دیدن فرزندان تان به طور جداگانه داشته باشد. این نه تنها دیدگاه دیگران بلکه دیدگاه آن ها نسبت به خودشان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. افراد دیگر به اندازه کافی این مقایسه را انجام می دهد. وظیفه شما ایجاد عزت نفس در آن ها است.
به هر حال دوقلوها و سه قلوها مجبورند وقت و توجه والدین شان را برای بیشتر زندگی شان تقسیم کنند. پس فرصت هایی برای تک تک آن ها ترتیب دهید.
حتی الامکان از نامیدن فرزندان تان با عنوان «دوقلوها» یا «سه قلوها» خودداری کنید. اگر شما تشخیص دهید که کودکانی جدا هستند آن ها نیز خواهند بود. نامیدن نام های فرزندان تان به جای اینکه فقط بگویید «دوقلوها بیایید» تلاش زیادی می خواهد، اما این کار احترام به فردیت آن ها را نشان می دهد و با متانت دیگران را نیز تشویق می کند تا همین کار را بکنند.
به طور جداگانه پاداش دهید یا تنبیه کنید. تنبیه بر مبنای همه برای یکی و یکی برای همه آسان است، اما به خاطر داشته باشید که هر چند آن ها اغلب مانند تیم دوقلویی اقدام می کنند، ولی شما باید نقش هر یک را جداگانه شناسایی و مورد خطاب قرار دهید.
همان گونه که فرزندان تان بزرگ می شوند آن ها را تشویق کنید تا فعالیت ها و علایق فردی را دنبال کنند. هر کودکی نیاز دارد تا دنبال علاقه خاص خودش برود. شاید یکی در کلاس های هنر شرکت کند، در حالی که دیگری اهل ورزش است. البته اگر دوقلوها هر دو به یک رشته خاص علاقه دارند آن ها را به زور از هم جدا نکنید.
چندقلوها اغلب بهترین دوست های یکدیگرند. این رابطه خاص باید گرامی داشته، پرورانده و حرمت گذاشته شود. اما فرزندان تان را تشویق کنید تا روابط دوستانه خودشان را به روش های سالم گسترش دهند و دوستی های جدا و روزهای بازی جداگانه را تشویق کنید.
از تحمیل معیارهای نابرابر دوقلوها یا سه قلوها اجتناب کنید. هر چند آن ها ممکن است یکسان به نظر برسند و عمل کنند اما افرادی مختلف با نیازها، توانایی ها و ضعف های متفاوت هستند.
ارسال دیدگاه