چالش بزرگ کودکان

«اگر بشقابت را تمیز کنی، می‌توانی تلویزیون تماشا کنی»، «اگر سبزیجاتت را تا آخر نخوری، خبری از دسر نیست»، «تا آخر شب هم که شده باید سر میز بنشینی و بروکلی را بخوری»… احتمالا با جملاتی از این دست آشنایی دارید. بدون شک، همه کودکان بعضا با چنین تهدیداتی مواجه می‌شوند. اما غذا باید به عنوان تغذیه در نظر گرفته شود، نه آنکه وسیله‌ای برای مجازات باشد. زمان صرف غذا نیز باید زمانی برای یک گفتگوی دوستانه باشد، نه آنکه به صحنه یک جنگ تمام‌عیار بدل شود.

در وهله اول، باید بدانید که کودکان رفتارهای غذایی والدین را منعکس می‌کنند. نباید به خودتان بگیرید. بدغذایی در دوران کودکی، اعتصاب غذا و رفتارهای نامناسب بر سر میز، همه بخشی از روند رشد طبیعی کودکان خردسال هستند. کودکان از این رفتارهای سوء برای نشان دادن قدرت استقلال خود استفاده می‌کنند.

دوما، باید بدانید که بسیاری از رفتارهای غذایی سوء کودکان خردسال ناشی از کاهش سرعت نرخ رشد آنهاست. پس از یک دوره رشد بسیار سریع در 1 سال اول، کودک دچار تهوع شده و اشتهای خود را از دست می‌دهد. هرگز انتظار نداشته باشید که فرزند 3 ساله شما به اندازه یک کودک خردسال یا نوزاد حریصانه غذا بخورد.

بسیاری از کودکان در دوره خردسالی الگوهای غذایی غیرمعمولی دارند که در این بخش به آنها می‌پردازیم:

در این شرایط، فرزند شما تنها 2 یا 3 غذا را در هر وعده غذایی طلب می‌کند. به دلایل نامعلوم، انتخاب غذایی کودک معمولا شامل غذاهای سالم مثل شیر، ماست، کشمش و یا تخم‌مرغ است. اگر با چنین وضعیتی مواجه شدید، اجازه دهید کودک غذای دلخواهش را بخورد، اما گزینه‌های دیگری را نیز به او پیشنهاد دهید. با این کار، او پس از چند روز یا شاید چند هفته، گزینه‌های پیشنهادی شما را هم امتحان خواهد کرد.

شاید کودک شما از مرغ متنفر باشد! این یک رفتار غذایی نامناسب است که باید بررسی شود. شما می‌توانید به کودک پیشنهاد دهید که سایر غذاهای روی میز را بخورد. سیب‌زمینی و لوبیا سبز گزینه‌های خوبی هستند. اگر او همچنان پیشنهاد شما را رد می‌کند، به او بگویید میز شام را ترک کند. نگذارید غذا بردارد و با خود ببرد یا برای دسر سر میز برگردد. اگر به طور مداوم از این استراتژی استفاده کنید، خواهید توانست که رفتار غذایی او را تغییر دهید.

رژیم غذایی فرزند شما تنها شامل نان، سیب‌زمینی، ماکارونی و شیر است. چه باید کرد؟ اگر کودک مشکل رشد ندارد، پس زیاد خود را درگیر رژیم غذایی غیرمعمول او نکنید. روی‌هم‌رفته، ترکیبات مورد نظر او بی‌ضرر هستند. از اعمال فشار بر کودک برای خوردن غذاهای دیگر خودداری کنید. اعمال فشار تنها باعث می‌شود که کودک عادات غذایی‌اش را ادامه دهد. بهتر است غذاهایی به او پیشنهاد کنید که رنگ روشن داشته باشند. اکثر کودکان با دیدن رنگ گوجه‌ فرنگی، گیلاس، هندوانه و هویج اغوا می‌شوند.

فرزند شما ممکن است از خوردن غذاهای جدیدی که قبلا امتحان نکرده است امتناع بورزد. این امر کاملا طبیعی است. اینکه کودک یک غذای جدید را امتحان کند و از طعم آن خوشش بیاید، بعضا به زمان زیادی نیاز دارد. باید نیازهای غذایی کودک را مثل نیازهای خودتان در نظر بگیرید. آیا وقتی حال‌تان خوب نیست، از غذا خوردن لذت می‌برید؟ مطمئنا خیر. او هم مثل شماست. آیا از خوردن لقمه‌های بزرگ بی‌زارید؟ او هم همینطور. اگر به ذائقه کودک احترام بگذارید، بهتر می‌توانید وضعیت پیش‌رویتان را کنترل کنید.

توجه داشته باشید که کودکان بهتر از شما می‌دانند چقدر باید بخورند. پدر و مادر هم خودشان بهتر از هرکسی می‌دانند که چقدر باید بخورند. بزرگترها مسئول این نیستید که ببینند کودکان چقدر غذا می‌خورد یا اینکه اصلا غذا می‌خورند یا خیر. این خود آنها هستند که باید اصول یک تغذیه خوب را رعایت کنند. برای اینکه آنها را به رعایت این اصول تشویق کنید، باید برای آنها یک الگوی عملی باشید.