به گزارش کودک پرس ، مخاطب شناسی در سینما یکی از اصولی ترین اتفاقاتی است که می تواند در روند رشد آن تاثیر بسزایی بگذارد. اینکه بدانیم چرا و برای چه رده سنی و در مورد چه چیزی و یا چه افرادی فیلم بسازیم. این جریان در خصوص سینمای کودک نیز صدق می کند که فیلمساز اگر قرار است در مورد این نسل فیلم بسازد، می تواند با شناخت کامل و تحقیق درباره روحیات و ذائقه آن ها بهترین اثر را تولید کند؛ نه اینکه با استفاده از چند بازیگر کودک و یا نوجوان اثری را خلق کند که فقط نامش سینمای کودک باشد. یعنی به اسم کودک به کام همه!
یکی از اشکالات متولیان این بخش رها کردن سینمای کودک در طول سال و به فکر آن افتادن در زمان برگزاری جشنواره است.
قطعاً مهمترین رویدادی که می تواند سینمای کودک و نوجوان را سرپا نگه دارد و اگر به خوبی برگزار شود، آن را پویاتر کند؛ جشنواره فیلم کودک و نوجوان است که نیاز به برنامه ریزی بلند مدت و مدون دارد.
اینکه مدیران و مسئولان این بخش با نزدیک شدن به برگزاری جشنواره به فکر آن بیفتند و با دادن بودجه و در اندک زمان ممکن چند اثر تولید و برای پرکردن کنداکتور راهی جشنواره شود، اتفاق جالب و درستی نیست.
تا زمانی که چنین اتفاقی رخ دهد، قطعاً هیچکس دلش برای نسل کودک و نوجوان نخواهد سوخت و روز به روز شاهد عقبگرد آن خواهیم بود. جشنواره کودک و نوجوان مانند تمام جشنواره های رده اول دنیا نیاز به قواعد و قانون، شورای مرکزی، دبیرخانه دائم و … دارد.
جشنواره کودک و نوجوان می تواند در سطح بین الملل با قدرت ظاهر شود
در سرزمینی زندگی می کنیم که سرشاریم از داستان های کهن، پیشینه تاریخی، فیلمسازان مستعد و… . پس نباید در حوزه سینمای کودک و نوجوان عقب بمانیم و نتوانیم خودمان را مطرح کنیم. سینمای ما برای پرداختن به حوزه کودک آنقدر می تواند قوی عمل کند که جزو برترین های جشنواره های دنیا باشد.
بین المللی شدن سینمای کودک و نوجوان یعنی مراوده های فرهنگی بسیار مهم در راستای فرهنگ کشورمان با فیلمسازان درجه اول دنیا. اگر این اتفاق بد است، پس انجام ندهیم و بومی و بی تاثیر بمانیم!
مصاحبه ها، نقدها و پیشنهادهایی که گذراست
هر سال به زمان برگزاری جشنواره کودک و نوجوان که نزدیک می شویم، شاهد یکسری مصاحبه و نقد و…هستیم که ظاهراً مختص به همین زمان است. با اتمام جشنواره دیگر خبری از آن نقدهای سازنده و پیشنهادهای خوب نیست و به دست فراموشی سپرده می‌شود. این تکرار مکررات جز سرخوردگی فعالان این حوزه چیزی به همراه نخواهد داشت.
تولید سخت، اکران پردردسر
فعالان و عاشقان حوزه سینمای کودک و نوجوان کم نبودند اما به دلایل متعدد دست از کار در این حوزه کشیدند و یا بیکار ماندند و یا رفتند و فیلم هایی با ژانرهایی غیر از این بخش تولید کردند. یکی از مهمترین علل سرخوردگی آن ها تولید سخت و اکران پردردسر است. آن هم در سینمایی که روزی به حوزه کودک و نوجوان توجه خوبی می شد و واقعاً موفق بود.
فیلمساز فعال این حوزه با هزار دردسر در این شرایط بد اقتصادی سرمایه ای را فراهم کرده و فیلم می سازد. خود این جریان دردسرهایی دارد که باعث ریزش فیلمسازان شده است که پس از گذر از این خان، به تونل وحشت اکران می رسند و با غول بزرگی روبرو می شوند که عطایش را به لقایش ترجیح می دهند و بی خیال ساخت و حتی اکران می شوند.
سینما می تواند زیرساخت های اصولی تربیت کودکان و نوجوانان را فراهم کند
با اندک تاملی بر سینمای پیشرفته جهان می بینیم که توجه ویژه ای به سینمای کودکان می شود و قطعاً بجز مسائل مالی رویکردهای دیگری در این هدفگذاری وجود دارد که می توانیم با تحقیق و پژوهش روی این موضوع و در راستای فرهنگ کشورمان زیرساخت های اصولی تربیت کودکان و نوجوانان را از طریق هنر جادویی سینما تأمین کنیم و به ذائقه های متعدد این نسل جواب مثبت بدهیم.
به عنوان نمونه تولید فیلم های ورزشی، مذهبی و … خوب تأثیراتی روی روند فکری و زندگی نسل پایه ما می گذارد که شاید هیچ صنعت و فعالیت دیگری نتواند به این مهم برسد.
سود مادی و معنوی خوب در پرداختن درست به سینمای کودک و نوجوان
اگر قبول داریم که سینمای کودک و نوجوان در سطح بین الملل رکورد فروش را در اختیار دارد، پس چرا باید از این اصل مهم غافل باشیم و توجه ویژه به آن نکنیم؟! باید توجه داشت با تولید فیلم های خوب در این حوزه موفق به جذب همه گروه سنی شده ایم؛ چرا که علمی و عملی ثابت شده تولید فیلم خوب در حوزه سینمای کودک و نوجوان، همه نوع مخاطب را جذب می کند و حتی برخی خانواده ها بعضی از فیلم ها را برای چندین مرتبه مشاهده می کنند این یعنی سود مادی و معنوی.
امید می رود متولیان سینمای کودک و نوجوان توجه بیشتری به این سینما داشته باشند و به جای دفع، دنبال جذب فعالان این بخش بروند. سینمای کودک و نوجوان این حق را دارد که سهم خود را از این صنعت به بهترین شکل بگیرد.
ارسال دیدگاه