به گزارش کودک پرس ،کودکان نیز ممکن است دچار فشار عاطفی شوند، مثلا به دلیل جدا شدن از افرادی که آنها را دوست دارند یا به آنها اعتماد دارند. البته کودکان باید با تلخی جدایی آشنا شوند و این امر جزئی از رشد سالم و طبیعی است، ولی جدایی مکرر فشار روانی بیش از حدی به کودک وارد می سازد.
جدایی و طلاق والدین کودکان را هول زده می کند زیرا آنها را مجبور می سازد با جداییهای مواجه شوند که نمی بایستی تا سنین بالاتر یعنی نوجوانی یا جوانی با آن روبرو شوند و بدین ترتیب باعث خروج زود رس آنها از عالم کودکی می شود. جدایی های دیگری که می توانند همین اثر را داشته باشند عبارت اند از : نقل مکان به خانه ای جدید، دوستان جدید و مدرسه جدید.
چگونه می توانید به کودک خود کمک کنید؟
به نظر می رسد آثار جدایی در پسرها، بخصوص در کوتاه مدت بیشتر باشد. پسرها همیشه درماندگی، رفتار منفی و انحرافی و مشکلات درسی بیشتری نسبت به دختران خانواده های مشابه دارند. با این حال تمام مطلب به این بدی نسیت. بر اساس تحقیقات به عمل آمده به نظر می رسد در بعضی شرایط، تاثیر جدایی روی کودکان کمتر یا زودگذر تر است.
اگر والدین قبل از طلاق کمتر مشاجره آشکار داشته باشند و پس از آن هم مراعات ادب را نسبت به یکدیگر بنماید، ناراحتی کودکان در بلند مدت کمتر خواهد بود. توافق والدین در مورد تربیت و انضباط بچه ها پس از طلاق و امکان اینکه کودک، پدر و مادری را که با او زندگی نمی کند به طور منظم ببیند و در نتیجه رابطه ای مثبت را با او حفظ کند، به این امر کمک می کند.
به نظر می رسد حفظ یک سبک زندگی پایدار از جنبه های مختلف، به سازگاری کودک با طلاق کمک می کند.
این پایداری شامل حمایت و امنیت مالی و عاطفی برای پدر و یا مادری که از کودک نگهداری می کند (معمولا مادر) می شود. همچنین ماندن در همان خانه و همان مدرسه، تا کودک مجبور نباشد همزمان با چند تغییر سازگار شود، بهتر است.
ارسال دیدگاه