به گزارش کودک پرس ،سینمای کودک و نوجوان در سال گذشته مانند بخش عمده سینمای ایران مهجور و درمانده بود. البته سینمای کودک و نوجوان همواره در سینمای کشور ما دچار محرومیت‌های فراوان است و اگر غیر از این بود چرا مدام از سینمای درخشان کودک در دهه 1360 یاد می‌کنیم؟
اما تغییر مدیریت فرهنگی در سال جاری باید مدیران جدید سینمایی کشور را هوشیار کند که این بخش آینده‌ساز سینما و کشور ما بتواند با قدرت و پشتوانه محکم رونق را به فرهنگ و هنر در حوزه کودک و نوجوان ما بازگرداند.
علی قوی‌تن کارگردان سینمای کودک و نوجوان گفت: باتوجه به محدودیت‌های حال حاضر کرونایی حاکم بر کشور که باعث شده است مردم از یکدیگر فاصله بگیرند، بهترین زمان برای برنامه‌ریزی برای فرهنگ و هنر کشور بود که متأسفانه اقدام خاصی در این باره مشاهده نکردم. معتقدم که ظرفیت سامانه‌های برخط و فضای مجازی یکی از فرصت‌های خوبی است که باید از آن برای سینمای کودک و نوجوان برنامه‌ریزی کرد تا بچه‌ها در کنار خانواده‌های خود در منازل فیلم‌های کودک و نوجوان روز ما را تماشا کنند. اما باید افسوس خورد که مدیران و مسئولین فرهنگی و هنری ما در این باره کار خاصی نکردند.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود بیان کرد که یکی از ایده‌های خوبی که می‌تواند در این زمینه کمک کند همکاری میان وزارت ارشاد و آموزش و پرورش است. همان‌طور که در سال گذشته آموزش و تدریس از سامانه‌های برخط انجام شد که نشانه همکاری وزارت ارتباطات و آموزش و پرورش بود، می‌توان میان وزارت آموزش و ارشاد نیز همکاری منعقد شود که به موجب آن سینمای کودک و نوجوان با پشتیبانی همزمان این دو وزارتخانه رونق پیدا کند و فیلمسازان کودک و نوجوان با نگرانی کمتری فیلم‌های خود را بسازند.
کارگردان آرزوی زیبا در تأکید سخنان خود گفت تا دلسوزی واقعی در میان مسئولین نباشد، رونق و اتفاق خاصی در این حوزه نمی‌افتد. فیلم آرزوی زیبای من نیز در صورتی می‌تواند اکران شود که نگرانی کمتری از نظر بحث اکران و سوخت سرمایه داشته باشد.
قوی‌تن در پاسخ به سؤال ما درباره کیفیت فیلم‌های کودک و نوجوان حال حاضر کشور در مقایسه با فیلم‌های کودک و نوجوان دهه 1360 بیان کرد: اینکه سینمای کودک و نوجوان امروز ما مانند گذشته نیست برمی‌گردد به اینکه پشتیبانی واقعی مدیران را ندارد. وقتی فیلمساز می‌بیند که حمایت نمی‌شود احساس سردی می‌کند و به تردید می‌افتد که فیلم کودک بسازد یا خیر؟ و به اینجا می‌رسد که تنوع و تعدد فیلم‌های کودک و نوجوان ما کم می‌شود.
وی ادامه داد: اما علت اصلی که به نظر من در موفقیت فیلم‌های کودک و نوجوان آن دوران اثر داشت این بود که تمام فیلم‌ها در اکران سهم مشخصی داشتند. هیچ فیلمی نبود که نتواند در اکران وارد شود؛ تمام فیلم‌ها به صورت نوبتی در اکران وارد می‌شدند و سهم داشتند. در این میان برخی از فیلم‌ها فرهنگی و آموزشی بودند و برخی دیگر تجاری. هرکدام که می‌توانستند فروش بیشتری داشته باشند در چرخه اکران هم بیشتر باقی می‌ماندند. برای همین بود که حتی فیلم‌های کودک و نوجوان نیز از فروش خوبی برخوردار بودند. اما اگر سهمیه‌بندی اکران فیلم‌ها از عدالت و تنظیم درستی برخوردار نباشد باعث می‌شود که اصلاً برخی از فیلم‌ها به خوبی دیده نشوند.
علاقه‌مندی من به حوزه کودک و نوجوان باعث شد که وارد جریان سینمای کودک و نوجوان بشوم و الان نزدیک به 10 سال است که برای بچه‌ها فیلم می‌سازم. آرزوی زیبا هم فیلم شاد و مفرحی است که دوست دارم آن را اکران کنم اما باید حمایت مسئولین و مدیران فرهنگی وقت باشد. این حمایت هم تنها شامل وزارت ارشاد نیست بلکه باید مدیران سازمان صداوسیما نیز کمی بیشتر دلسوزی کنند. اینکه سه فیلم را بخریم و اکران کنیم پایان مأموریت سازمان صداوسیما نیست. تعداد زیادی از فیلم‌های کودک و نوجوان باقی مانده است که هنوز اکران نشده‌اند.
وی با نقد سیاست برخی از پلتفرم‌ها و سامانه‌های برخط که دنبال منافع مادی خود هستند گفت که نمی‌توان از آنان انتظار داشت زیرا بنگاه‌های اقتصادی دنبال منافع شخصی خود هستند و چندان دلسوز فرهنگ کشور نیستند. برای همین باید از متولیان اصلی فرهنگ و هنر کشور انتظار داشت که با حمایتشان بتوانند اکران فیلم‌های کودک و نوجوان را وارد این بسترها کنند تا بچه‌ها در کنار خانواده و به دور از خطر ابتلای به کرونا، فیلم‌ها را تماشا کنند.
ارسال دیدگاه