از اوتیسم چه می دانیم؟

این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی تأثیر میگذارد . طبق آمار رسمی سازمان جهانی بهداشت، در سال 1975 از هر 5 هزار نفر، یک نفر به اوتیسم مبتلا بوده اما در سال 2004 این میزان به یک در 166 نفر رسیده و در سال 2014 از هر 42 کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم بوده است.

حدود یک سالگی همه چیز طبیعی و خوب به نظر می رسید تا این که کم کم، بی توجهی به محیط اطراف، دوری کردن از اطرافیان، سکوت دائمی، توجه نکردن به عواطف و احساسات دیگران به خودش، سرگرم نشدن با وسایلی که برای همسالانش جذاب بود، تمرکز طولانی مدت بر روی اشیایی مانند چرخ ماشین اسباب بازی اش، برای من و پدرش نگران کننده و باعث شده بود بیشتر به جزییات رفتارهایش توجه کنیم.

علائم شایع اوتسیم شامل عدم برقراری ارتباط چشمی، ناتوانی کلامی، انواع رفتارها و علائق و بازی های تکراری، تاخیر در یادگیری حرف زدن و صحبت کردن، بی توجهی به احساس درد، تغییرناپذیر بودن، وابستگی شدید به پدر و مادر، عدم ارتباط با دیگران و تداخل در روابط اجتماعی می شود.بیماری اوتیسم در یک جلسه درمان قابل تشخیص نیست؛ در نگاه اول شاید کودک دچار اوتیسم، یک معلول ذهنی، دارای اختلال رفتاری یا حتی ناشنوا به نظر بیاید. درمانگر با توجه به رشد ذهنی کودک، بررسی مشاهدات والدین، رفتارهایی که کودک از خود بروز می دهد، سعی می کند در چندین جلسه با کودک ارتباط برقرار کند تا بتواند به طور دقیق بیماری را تشخیص دهد.

مشکلات ارتباطی این بیماران شامل :
نمی توانند صحبت راشروع کنند، و یا توانایی ادامه بحث را ندارند.
ارتباط، با حرکات دست به جای استفاده از لغات صورت می گیرد.
رشد زبان و تکلم به کندی صورت می گیرد و یا اصلا صورت نمی گیرد.
عدم دقت در دیدن اشیا
به جای لغت “من” از “تو” استغاده می کند، برای مثال به جای آن که بگوید من آب می خواهم، می گوید” تو آب می خواهی.
عدم توجه به اشیا (در14 ماهگی مشخص می شود)
کلمات و یا جملات را تکرار می کنند.
بدون احساس حرف می زنند.

تداخلات اجتماعی
روابط دوستانه ندارند.
بازی های کلامی را دوست ندارند.
تنهایی را ترجیح می دهند.
بدون توجه به لبخند هستند.

عدم پاسخ به اطلاعات احساسی
از صدای بلند، وحشت زده نمی شوند.
حواس بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی و لامسه کمی دارند.
ممکن است از صدای معمولی، خوش شان نیاید و دستان شان را بر گوش خود بگذارند.
ممکن است تنها بمانند، زیرا خیلی دست پاچه می شوند.
یک سطح صاف را خارش می دهند و اشیا را لیس می زنند.
به درد، خیلی زیاد و یا خیلی کم واکنش نشان می دهند.
ممکن است یک جمله را چندین بار تکرار کنند.
منظور گوینده را به سختی می فهمند.
نمی توانند درک کنند که گوینده حرف خنده دار می زند و یا سرزنش کننده.
ممکن است حرف نزنند و یا خیلی کم حرف بزنند.
خطر را حس نمی کنند.

درمان اوتیسم
روشهایی همچون شناخت درمانی، رفتار و گفتار درمانی و تجویز دارو توسط روانپزشک لازم است.

سخنی با والدین گرامی
مهم ترین اصل در بهداشت روانی خانواده ، پذیرش استعدادها ، تفاوت های فردی و در نهایت معلولیت فرزند است. با توكل به خداوند بزرگ با در نظر گرفتن توانایی های فرزند خود و با دلگرمی هر چه بیشتر در كنار آموزگاران با همراهی همه افراد خانواده ، نقایص كودك خود از قبیل مشكلات حسی ، جسمی ، حركتی و ذهنی را بشناسیم و با قرار گرفتن كودك در جایگاه مناسب موافقت نماییم تا شاهد پیشرفت هرچه بیشتر او باشیم.