به گزارش کودک پرس ،مرکزی که حوالی میدان 22 بهمن در قلب شهر ایلام جا گرفته و میزبان 40 کودک دختر و پسر معصومی است که گوش هایشان را بر هیاهوی دنیا بسته اند.
وارد این مرکز که می شوم بر خلاف دیگر مراکز بهزیستی که سر و صدای ساکنان آن از چند متری مرکز به گوش می رسد سکوتی عمیق به استقبالت می آید.
وارد سالن اصلی مرکز که می شویم مادران به همراه کودکان ناشنوا منتظر میهمانان هستند، کودکانی با صورت هایی معصوم که ابتدا چشم به چشمت می دوزند و سپس لبخند تو را با لبخندی شیرین پاسخ می دهند و با تکان دادن دستان کوچکشان به تو خوش آمد می گویند.
در ابتدای دیدار مدیرکل و معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی ایلام با اهدا گل های رز قرمز رنگ به کودکان هفته ناشنوا را تبریک می گویند، سپس مادران آنها که عقب تر از کودکان و روی صندلی نشسته اند گل ها را از میهمانان تحویل می گیرند.
کودکان مرکز آوا که عمده آنها سمعک به گوش های کوچکشان دارند گلها را که می گیرند با ذوق و شوق تمام به همدیگر نشان می دهند و با اشاراتی که ما تازه واردها چیزی از آنها سر در نمی آوریم جملاتی را بین هم رد و بدل می کنند.
سمعک هایی که محصول ازدواج های فامیلی بدون انجام آزمایش، مسایل ژنتیکی، مشکلات بدو تولد و زردی شدید دوران نوزادی است و به گوش های این کودکان معصوم آویزان شده و آنها را متفاوت از کودکان عادی کرده است.
گل های رز قرمز رنگ جرقه گفت و گو بین کودکان و گاهی لج بازی از اینکه کدام یک گل بیشتری دارند را می زند، کم کم سکوت مرکز شکسته می شود و ایما و اشاره کودکان که همگام با نواهای مختلفی است، مرکز را فرا می گیرد.
هنوز چند دقیقه از ورود ما نگذشته که کودکان مرکز حوصله شان سر می رود و گل ها را پر پر می کنند و سرامیک سفید زمین مرکز با گلبرگ های قرمز رنگ رزها رنگین می شود.
مادرها نیز دورادور حواس خود را به کودکانشان دوخته و با اشاره از آنها می خواهند که آرام باشند اما گل های رز بهانه خوبی برای سرگرم شدن بچه ها می شود.
اینجا داستان هر کودک روایتی غم انگیز دارد، از محمد که فرزند دوم خانواده است و 10 سال دارد و تمام صحبت های مادر و مربی اش را تنها با یک صدایی که به سختگی از ته گلویش بر می آید جواب می دهد.
مادرش که اهل یکی از روستاهای اطراف شهر ایلام است، می گوید: فرزند دخترم که بزرگتر است سالم است ولی محمد ناشنوای خیلی شدید است و سمعک و کاشت حلزون هم چاره ای برای کاهش این معلولیتش نبوده است.
او علت معلولیت فرزندش را ازدواج فامیلی عنوان می کند و می گوید: با وجود اینکه شوهرم کارگر است ولی در این مدت 10 سال هزینه زیادی را برای پسرم کرده ام ولی نتیجه ای نگرفته ام.
روسا هم یکی دیگر از ساکنان این مرکز است که مشغول جمع کردن گلبرگ های زمین در دستان کوچکش است و پس از جمع کردن آنها به مادرش تحویل می دهد و با تکرار این کار سرگرم شده است.
چثه اش ریز و 2 سال بیشتر ندارد، او هم مثل بیشتر بچه ها سمعک به گوش دارد و مادرش می گوید: من و پدرش دختر دایی و و پسر عمه هستیم که قبل از ازدواج آزمایش انجام ندادیم و ثمره این اشتباه دخترم روسا است که مشکل شنوایی دارد.
مسئول مرکز روزانه توانبخشی آوا در ابتدا ضمن خوش آمد گویی به میهمانان گفت: این مرکز از سال 88 تاسیس و تاکنون 100 کودک دختر و پسر ناشنوا را با درجه های مختلف خفیف، متوسط و شدید پذیرش کرده است.
امیرعلی خوشخبر با بیان اینکه این مرکز بصورت خصوصی نگهداری می شود، ادامه داد: اکنون 40 کودک کم شنوا و ناشنوا در این مرکز نگهداری و بهزیستی بابت هر کودک سه میلیون و 800 هزار ریال یارانه پرداخت می کند.
وی با اشاره به مشکلات مالی خانواده های این کودکان یادآور شد: هر خانواده بابت پذیرش فرزندش در این مرکز باید سه میلیون ریال پرداخت کند که با توجه به مشکلات مالی عمده این افراد حق مشارکت برای تمامی این خانواده ها رایگان است.
مسئول مرکز روزانه توانبخشی آوا عمده خدمات این مرکز را گفتار درمانی، کار درمانی، تربیت شنیداری، روانشناسی و سایر آموزش ها برشمرد و گفت: در این مرکز چهار گفتار درمان، 2 کار درمان، یک روانشناس، سه مربی آموزشی و 2 مربی هنری و ورزشی فعالیت دارند.
خوشخبر با ذکر اینکه روش آموزشی در این مرکز بر پایه باقیمانده شنوایی و شنیداری کلامی کودکان است، اضافه کرد: در این مرکز سعی می شود بدون استفاده از زبان اشاره و بینایی بلکه با کلام با کودکان صحبت شود تا روند صحبت کردن آنها درمان شود.
وی روش آموزش در این مرکز را شنیداری و کلامی عنوان کرد و گفت: کودکانی که دارای مشکل شنوایی باشند، از همان ابتدا به آموزش نیاز داشته چراکه توانبخشی برنامه ای طولانی مدت اما هدفمند است که صبر و حوصله می خواهد و تمام هدف این مرکز ورود کودکان به مدارس عادی است.
به گفته وی، از بدو تاسیس این مرکز از مجموع 100 کودک ناشنوا و کم شنوا با انجام کارهای درمانی و آموزشی تاکنون 20 کودک ترخیص و به مدارس عادی ارجاع داده شده اند.
وی از خانواده ها خواست تا در صورت داشتن فرزند ناشنوا یا کم شنوا برای درمان از همان دوره نوزادی آنها به این مرکز مراجعه کنند.
به گفته وی، در این مرکز کودکان دارای مشکل شنوایی از 6 ماهگی تا 10 سالگی پذیرش و تحت درمان توسط تیم تخصصی این مرکز قرار می گیرند.
معاون توانبخشی بهزیستی استان ایلام نیز در این دیدار در خصوص کاشت حلزون و سمعک برای افراد ناشنوا توضیح داد: چنانچه سمعک برای جبران مشکل ناشنوایی کودکان جوابگو نباشد باید عمل کاشت حلزون انجام شود.
فرخ لقا جمشیدزاده بهترین سن برای کاشت حلزون را زیر سه سال عنوان و بیان کرد: در صورتیکه عمل کاشت حلزون برای هر کودک ناشنوا انجام شود بهزیستی 30 میلیون ریال کمک هزینه پرداخت می کند.
وی هزینه کاشت حلزون را بالای 300 میلیون ریال عنوان کرد و ادامه داد: خانواده ها نیز برای این عمل باید 30 میلیون ریال پرداخت کنند و مابقی هزینه نیز بر اساس تفاهم نامه و حمایت دولت هیات امنا بیمارستان های دولتی تقبل می کنند.
وی ادامه داد: چنانچه عمل کاشت حلزون بالای سه سال انجام شود خانواده ها تنها از حمایت 30 میلیون ریال بهزیستی برخوردار خواهند شد.
وی از خانواده ها خواست در صورت داشتن کودک ناشنوا و یا کم شنوا از همان دوران نوزادی برای درمان فرزندانشان اقدام کنند تا روند درمانی آنها سریع تر انجام شود.
مدیرکل بهزیستی ایلام نیز در این دیدار با بیان اینکه از مجموع حدود 12 هزار توانخواه استان یک هزار و 900 نفر معلولیت شنوایی دارند، گفت: میزان شدت این نوع معلولیت از خفیف تا خیلی شدید با هم متفاوت است.
فرهاد قیصربیگی عمده حمایت های بهزیستی از توانخواهان ناشنوا را کمک برای کاشت حلزون، سمعک، ایاب و ذهاب، مستمری، تحصیلی و غیره برشمرد.
وی با اشاره به مشکلات گسترده خانواده های توانخواهان گفت: اگرچه خدمات بهزیستی به این افراد ارائه می شود ولی هزینه هایی که این خانواده ها برای فرزندان خود می کنند، بسیار زیاد است و در این زمینه از تمام توان خود برای خدمات رسانی مطلوب به این افراد بهره می گیریم.
در این دیدار خانواده های کودکان ناشنوای این مرکز به بیان مسایل و مشکلات خود پرداختند.
مرکز توانبخشی آوا را که آوای زندگی در آن خاموش است را ترک می کنم و بار دیگر شکرگذار نعمت سلامتی ام از خداوند می شوم!!!!دوم تا هشتم مهرماه به عنوان هفته ناشنوایان نامگذاری شده است.
منبع:ایرنا
ارسال دیدگاه