به گزارش کودک پرس ، به مناسبت هفته کودک، نشست تخصصی تربیت رسانه‌ای کودک به همت کتابخانه مرکزی همدان با حضور مهدی قاسمی، کارشناس ارشد علوم تربیتی و معاون فرهنگی دانشگاه شهید مفتح در غرفه اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان همدان در دوازدهمین نمایشگاه کتاب دفاع مقدس و مقاومت همدان برگزار شد.
مهدی قاسمی، کارشناس ارشد علوم تربیتی و معاون فرهنگی دانشگاه شهید مفتح همدان در این نشست اظهار کرد: با توجه به رفتار سازی که در فضای مجازی روی می‌دهد نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که فرزندان ما نیز مانند ما فکر کنند. گفتار فرزندان ما با دیالوگ ما همراه نیست. ما باید برای فرزندان خود ساعت‌های حضور در فضای مجازی را مدیریت کنیم. برخی از پدران و مادران می‌گویند که امکان پذیر نیست، اما به این نکته باید توجه کرد که فرزندان ما تلفن همراه هوشمند را دوست دارند، بنابراین وقتی دوست دارند ما به عنوان یک وسیله تربیتی می‌توانیم از آن استفاده کنیم و برای استفاده درست از فضای رسانه به عنوان یک بحث مثبت برای تشویق فرزندان خود بهره ببریم. پدر و مادر باید بتوانند زمان حضور فرزند را در فضای مجازی مدیریت کنند. والدین دوست دارند در خانه راحت باشند و کسی مزاحم آنها نشود، اما ما فراموش می‌کنیم که فضای رسانه چون استخری است که فرزند ما در آن دست و پا می‌زند. اگر فرزند ما 5 دقیقه می‌تواند در استخر بماند، باید دقیقه چهارم بیرون بیاید، یک نفس بگیرد و دوباره وارد آن شود. والدین نمی‌توانند خود را از این فضا بیرون بدانند. بچه‌ای که روزانه 10 ساعت از فضای مجازی استفاده می‌کند پس از یک سال کاملا از بدنه خانواده خود خارج می‌شود. با حضور در فضای مجازی ادبیات، ارزش ها و آنچه به عنوان هنجار برای والدین وجود دارد برای فرزندان فاقد ارزش می‌شود و از همین جا است که راه ما از فرزندان خود جدا می‌شود.
وی در تشریح آسیب استفاده بیش از اندازه از فضای مجازی با تأکید بر اینکه اگر زمانبندی چرخه خواب به هم بریزد، آرامش بخشی خانه فروریخته است، تصریح کرد: اگر بین ساعت 9:30 تا 10:30 به خواب برویم، بدن 6 ساعته شارژ می‌شود و برای ساعت 4 آماده بیدار شدن است و هرچه دیرتر به خواب برود، نیاز به خواب بیشتری دارد. بنابراین وقتی فرزندان ما ساعت یک بامداد می‌خوابند ساعت 6:30 برای مدرسه باید بیدار شوند و همین مسأله در یادگیری اختلال ایجاد می کند. بهم ریختگی خواب در خانواده، پدر را از مدار همسرانه، خانم را از روابط همسرانه و بچه‌ها را از روابط یادگیری و تربیتی خارج می‌کند و ساز و کار خانواده را به هم می‌ریزد. این جدایی از اثرات ذهنی مخرب بازی‌ها و فضای رسانه‌ای و مجازی برای بچه‌ها است به عبارت دیگر ذهنیتی که این بازی‌ها در اعماق مغز فرزندان ایجاد می‌کنند، پس زمینه ذهنی در بزرگسالی را در اذهان بچه‌ها ایجاد می‌کند.
این کارشناس علوم تربیتی با بیان اینکه ما در جمهوری اسلامی 350 بازی ایجاد کردیم که بچه‌ها با این بازی‌ها آشنا نیستند، ادامه داد: در بازی‌های امروزی که کشت و کشتار ترویج داده می‌شود، بچه‌ای که از 7 سالگی شروع کرده در 12 سالگی به راحتی می‌تواند یک آدم بکشد. فرزندان ما واقعاً دوره‌های سختی را پیش رو خواهند داشت. بنابراین لازمه کمک به آنها این است که پدر و مادرها با این موارد آشنایی داشته باشند. در گذشته کودکان پدر و مادر خود را الگو قرار می‌دادند اما امروز سازه‌های ذهنی متفاوتی در اذهان بچه‌ها از دوران کودکی و خردسالی در حال شکل گیری است. ما نیازمند یک هم افزایی در حوزه تربیت رسانه برای کودکان عزیزمان هستیم.
وی خاطرنشان کرد: متأسفانه امروز گمان می‌رود که هرچه فرزندان ما در فضای مجازی باشند، به نفع ما و آنها است در حالی که رسانه زمانی می‌تواند ابزار درستی باشد که آموزش‌های لازم به فرزندان داده شده و چالش‌ها تشریح شده باشد. بازگرداندن بچه‌ها از پرتگاه بسیار زمان نیاز دارد چراکه تصاویر زیانبار زمان زیادی طول می‌کشد که از ذهن آنها خارج می‌شود. پا ک کردن یک تصویر نامناسب 150 ثانیه‌ای، 18 سال زمان نیاز دارد. ما نیاز به کتاب برای آموزش بچه‌ها در فضای رسانه داریم به این صورت که کتاب مجزایی در کنار کتاب‌های مدارس قرار گیرد. با هوش مصنوعی بحث‌های سنتی از عرصه خارج خواهد شد و روش‌های تدریس و آموزشی امروز جایگاهی نخواهد داشت. بنابراین باید بستری جدید در فضای آموزشی و رسانه‌ای کشور، برای تربیت نسل جدید به وجود آید.
قاسمی در ادامه با بیان اینکه اکثر فرزندان ما زمانی ساعات متوالی وارد فضای مجازی می‌شوند که خلأ عاطفی داشته باشند، گفت: فرزندانی که 10 تا 15 ساعت گوشی در دست دارند، پدر و مادر ارتباط خوبی با یکدیگر ندارند و دوما ارتباط خوبی با فرزندان خود ندارد. بنابراین باید این خلأ عاطفی را پوشش دهیم. اگر پدر و مادر فضای شادابی ایجاد کنند، با یکدیگر بازی کنند و همه مشارکت کنند، فرزندان استقبال خواهند کرد و آن را به فضای مجازی ترجیح می‌دهند. خلأ عاطفی در خانواده نخستین قدم در پناه بردن فرزندان به شبکه اجتماعی است. امروز گاهی بچه‌ها گوشی را از دست پدر و مادرها می‌گیرند، بنابراین ابتدا باید پدر و مادرها را در جلسات درست آموزش دهیم. تغییر فضای ذهنی بچه‌ها یکی از مواردی است که یک هنر به حساب می‌آید، بنابراین باید ابتدا ذهن کودکان را تغییر داده و توضیحات لازم به مقدار فهم آنها ارائه داد.
وی با بیان اینکه از هر 10 پرونده زوج درمانی 5 تا 6 پرونده مربوط به فضای مجازی است، اظهار داشت: باید برای فرزندان خود وقت بگذاریم، اگر نه فضای مجازی فرزندان ما را از ما خواهند گرفت. مشخص نیست بشر آینده 10 تا 15 سال ما چه شکل خواهند بود. ما با یک سیل عجب و غریب در فضای رسانه مواجه هستیم که اگر سیل بند در مقابل آن نداشته باشیم، با این توضیح که نمی‌توانیم مقابل موج جهانی را بگیریم، با مشکل مواجه خواهیم شد. مشکل این است که راه پیش روی والدین نامشخص است و چون پدر و مادرها این راه را نرفتند، نمی‌توانند فرزندان خود را راهنمایی کنند، بنابراین در ابتدای امر آنها نیاز به آموزش دارند.
ارسال دیدگاه