به گزارش کودک پرس نسرین ریاحی گفت: شیوه تربیتی مقتدرانه مؤلفه‌های نرمالی دارد. خانواده از چارچوب و قوانین متناسبی برخوردار بوده و درعین حال انعطاف‌پذیر است. به این صورت که فرزندان در مواردی حق اظهارنظر و همکاری دارند و والدین نیز از مشورت با آن‌ها امتناع نمی‌ورزند. این موضوع باعث می‌شود قوانین موجود در محیط خانه به شکل متقابل شکل‌گرفته و عواطف و احساسات فرزندان در بیشتر موارد مورد توجه قرار گیرد.
این کارشناس افزود: در این شیوه تربیتی که منجر به شکل‌گیری عزت‌نفس در شخصیت فرد می‌شود، فرزندان با نظارت و راهنمایی والدین حق انتخاب داشته و در صورت بروز یک اشتباه رفتاری به‌هیچ‌عنوان مورد شماتت، توهین، برچسب خوردن و شنیدن الفاظی از قبیل احمق، کودن و… قرار نمی‌گیرند. این امر موجب می‌شود کودک متکی به خود پرورش یابد و از هوش اجتماعی بالا، موفقیت‌های تحصیلی و انعطاف‌پذیری در ارتباط با اطرافیان برخوردار شود.
وی ادامه‌داد: بر خلاق شیوه تربیتی عنوان‌شده، در تربیت سهل‌گیرانه کنترل و نظارت والدین کم و ابراز محبت حالت افراطی دارد. در این شیوه پدر و مادر تمام اعمال و رفتار فرزندان خود را بدون فیلترشدن از دو منظر خوبی و بدی حمایت می‌کنند و به عبارتی کودکشان هر طور که دلش می‌خواهد رفتار می‌کند. درواقع این دسته از کودکان با وجود اینکه صلاحیت انجام خیلی از کارها را ندارند اما آن‌ها را انجام می‌دهند و تصمیم‌های بزرگ و نامتناسب با گروه سنی خود می‌گیرند.
ریاحی تصریح‌کرد: در بستر این خانواده‌ها افرادی رشد می‌کنند که در سنین بزرگسالی بسیار بی‌قید و بند بوده و از هیچ نظمی در امور شخصی خود بهره‌مند نیستند. خود را محور دنیا تصور کرده، غرور کاذب دارند و در بسیاری موارد مشاهده شده که در سنین بالاترازاختلالات شخصیتی نمایشی و خودشیفته رنج می‌برند.
این روانشناس در ادامه گفت: علاوه بر این دو مورد، برخی والدین هم روش تربیتی کنترل‌گرا یا سخت‌گیرانه را در پیش می‌گیرند. در این شیوه کنترل فرزندان افراطی و محبت به آن‌ها بسیار کمرنگ است، درواقع والدین حکم دیکتاتور را ایفا کرده و فرزندان حق هیچ‌گونه اظهارنظری ندارند.
وی افزود: فرزندان این خانواده‌ها در برابر شیوه تربیتی والدین خود دو نوع واکنش نشان می‌دهند. یا بسیار وابسته شده و در بسیاری موارد از اختلالات شخصیتی در بزرگسالی رنج می‌برند یا اینکه خشونت و دیکتاتوری را از والدین خود می‌آموزند، درواقع این دسته از کودکان که خشونت در ضمیر ناخودآگاهشان حک‌شده در سنین بالاتر طغیان‌گر بوده و در برابر جامعه و والدین خود قد علم می‌کنند.
ریاحی تأکید کرد: متأسفانه فرزندانی که با این شیوه رشد یافته‌اند عزت‌نفس کمی دارند، از عقده حقارت رنج می‌برند و در ارتباطات اجتماعی، شغلی و تحصیلی خود بسیار ناسازگار برخورد می‌کنند.
منبع: مهدپرتال
ارسال دیدگاه