نوع رفتار اصلاح‌گرایانه والدین، شاکله تربیتی فرزند را ترسیم می‌کند

به گزارش کودک پرس ، «الهه دهقانی» در نشست تربیتی ویژه والدین مهد کودک بچه های انتظار آران و بیدگل گفت: اصلاح و تغییر رفتار نادرست کودکان یکی از اساسی ترین وظایف والدین و مربیان در امر تربیت و تعلیم است.

 

کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی با بیان اینکه برخورد صحیح در مواجهه با لغزش ها و خطاهای کودکان و نوجوانان حساسیت و ظرافت خاصی را می طلبد، گفت: اگر در اصلاح رفتار کودک و نوجوان اقدامی به دور از عقلانیت و منطق صورت گیرد، ضربات جبران ناپذیری را برای او به جا خواهد گذاشت در حالی که استفاده از شیوه های صحیح تربیتی و رفتار اصلاح گرایانه می تواند شاکله تربیت فرزند را ترسیم کند.

 

دهقانی توجه به ریشه ها و عوامل ناهنجاری را یکی از شیوه های اصلاح رفتار دانست و گفت: هر رفتار ناهنجاری که از فرزندان سر می زند، دارای  ریشه و زمینه خاصی است که برای اصلاح، باید علت و ریشه آن را از بین برد.

عضو سازمان نظام روانشناسی کشور افزود: عدم اعتماد به نفس، ناآگاهی از زشتی عمل، بی توجهی والدین به مسأله تربیت اخلاقی و دینی، محرومیت های اخلاقی و اجتماعی، تأثیر عوامل محیطی و فرهنگی بر کودک و نوجوان، آزادی های بی مورد، بد آموزی شبکه های اجتماعی و ماهواره و عادی جلوه دادن ناهنجاری های جامعه می تواند زمینه رفتارهای نامطلوب را در کودکان و نوجوانان فراهم آورد.

 

الهه دهقانی، یادآوری غیرمستقیم را یکی از شیوه های اصلاح رفتار و برگرفته از روش های تربیتی قرآن و اهل بیت(ع)  دانست و افزود: برای اصلاح رفتار نادرست می توان با یادآوری غیر مستقیم، احترام و شخصیت فرد حفظ و اشتباه به او تفهیم می شود.

این استاد و مشاور دانشگاه، تقویت باورهای مذهبی کودک و نوجوان را از دیگر روش های اصلاحی در جلوگیری از خطاها و لغزش های کودک و نوجوان دانست و گفت: اعتقادات دینی در سرشت کودکان نهفته است والدین و مربیان می توانند با پرورش و جهت دهی به آن ، در شکوفائی این حس درونی آنان را یاری کرده و کودک را در مسیر تربیت سالم قرار دهند.

 

دهقانی، تذکر بدون خشونت و عصبانیت و در خلوت و همراه با محبت، تامین نیازهای معنوی فرزندان از قبیل محبت، تکریم، باور کردن شخصیت کودک و نوجوان را از دیگر شیوه های اصلاح رفتار دانست و گفت: در مواردی که پند و موعظه و آگاهی دادن به ضررهای لغزش ها و سایر شیوه ها بی تأثیر باشد، می توان به عنوان آخرین شیوه برای تغییر رفتار به عنوان عامل بازدارنده از تنبیه مناسب با رعایت مراتب آن از جمله توبیخ و تهدید، بی اعتنایی و قهر کوتاه مدت استفاده کرد.

 

 

 

منبع: شبستان