به گزارش کودک پرس ، حبیب الله مسعودی فرید با اشاره به جلسات متعدد سازمان بهزیستی با شهرداری در مورد وضعیت زباله‌گردی کودکان گفت: حل مشکل زباله‌گردی کودکان فقط از دست شهرداری بر می‌آید. پیمان‌کاران جمع‌آوری زباله‌های شهری همان پیمان‌کاران شهرداری هستند. کودکانی هستند که در این بخش از سوی پیمان‌کاران مورد استثمار قرار می‌گیرند. اگرچه این پیمان‌کاران هستند که کودکان را به کار می‌گیرند، اما این مساله هیچ مسئولیتی را از شهرداری ساقط نمی‌کند.
وی با تاکید بر مسئولیت شهرداری در مورد کودکان زباله‌گرد تصریح کرد: درحال حاضر ۶۴۰ مرکز شبه خانواده در کشور داریم و تعدادی مهد کودک که اگرچه همه غیرانتفاعی هستند اما به هر حال همه زیر نظر بهزیستی قرار دارند، بنابراین اگر اتفاقی برای کودکی بیفتند نمی‌توانیم بگوییم «به ما ربط ندارد چرا که این مهدها غیر دولتی هستند»؛ این حرف را کسی نمی‌پذیرد. یا اگر در مراکز شبه خانواده‌ای کودک آزاری اتفاق بیفتد نمی‌توانیم بگوییم مربوط به بخش غیردولتی بوده است و از خودمان سلب مسئولیت کنیم.
معاون اجتماعی سازمان بهزیستی با بیان اینکه حل این مشکل تنها از شهرداری بر می‌آید، اظهار کرد: می‌دانیم که زباله‌گردها به دنبال مواد بازیافتی هستند، اگر مانند بسیاری از کشورهای دیگر، بازیافت از مبداء را انجام دهیم و این کار جا بیفتند، زباله‌گردی را از وضعیت رانت خارج می‌کنیم و هم به حفظ سرمایه‌های کشور کمک می‌کنیم. هم شهرداری، هم وزارت کشور و حتی مجلس باید وارد شود تا موضوع بازیافت زباله در کشور برطرف شود.
مسعودی فرید با در ادامه گفت: ممکن است فکر کنیم این کار ابتدا هزینه‌های زیادی دارد، اما در نهایت به نفع ما است. این درحالیست که متاسفانه نگاهمان همیشه کوتاه مدت است. موضوع زباله‌گردی در کوتاه مدت از سوی شهرداری برطرف می‌شود به طوریکه پیمان کاران را مجاب کند از کودکان استفاده نکنند. دربلند مدت هم باید تفیک زباله از مبدا انجام شود. این موضوع هم ابعاد اجتماعی، اخلاقی، انسانی و هم اقتصادی دارد.
وی در مورد میزان آزار دیدگی کودکان خیابانی نیز گفت: کودکان خیابانی خطر آزاردیدگی بالایی دارند، چرا که این کودکان عمدتا در خیابان هستند و نظارتی روی آنها وجود ندارد. میزان بازماندگی از تحصیل آنها نیز بالاست. ما با مدیریت مورد در مورد کودکان کار و خیابان و با همکاری سازمان‌های مردم نهاد و مراکز غیر دولتی وارد موضوع تحصیل این کودکان شدیم. این سازمان‌های مردم نهاد وضعیت خانواده این کودکان را بررسی می‌کنند و بر اساس نیازهای خانواده، گزارش مددکاری تهیه می‌کنند. برای مثال اگر پدر معتاد است می توانیم با همکاری که با بخش پیشگیری، پدر را رایگان درمان کنیم یا اگر زن سرپرست خانوار است این خانواده را تحت پوشش قرار دهیم.
معاون اجتماعی سازمان بهزیستی با تاکید بر اینکه باید به معیشت خانواده کمک کنیم که کودک یا در خیابان نباشد یا دست کم میزان حضورش را در خیابان کمتر کنیم، تصریح کرد: در واقع نگاه به آسیب‌ها نباید “صفر و یک” باشد. نباید توقع داشته باشیم کسی که معتاد بوده یکباره درمان شود. برای مثال اگر کودکی ۸ ساعت در خیابان است حالت آرمانی و ایده آل این است که این کودک اصلا در خیابان نباشد، اما اگر بتوانیم این زمان را به ۶ ساعت برسانیم و این کودک دست کم در خیابان گرسنه نباشد، یک گام به جلو رفته‌ایم.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه