به گزارش کودک پرس ،حسین زاده در این جلسه ضمن تاکید بر تربیت و حمایت از کودکان، گفت: حضور کودکان در خیابان ها در قالب کودک کار به عنوان مصداق عینی و بارز کودک آزاری است که نه تنها به کودکان آسیب می رساند بلکه سلامت جامعه را هم به مخاطره می اندازد و آثار زیان باری را در پی دارد.
وی با بیان اینکه این آسیب فقط به دوران کودکی منحصر نمی شود بلکه تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند، افزود: این مساله جامعه را از وجود انسانهای کارآمد و شایسته محروم می‌کند و علاوه بر آن بواسطه حضور کودک در خیابان فرایند طبیعی رشد جسمی، ذهنی،عاطفی و اجتماعی آنها همچنین تکامل شخصیت و جریان اجتماعی شدن بهنجار آنها در معرض خطر جدی قرار می گیرد.
معاون اجتماعی بهزیستی مازندران با بیان اینکه کار کودک در حقیقت کوه یخی است که نوک قله آن در خیابان دیده می شود، ادامه داد: اصل واساس هدف بهزیستی حمایت از کودک و خانواده آنها جهت جلوگیری از آسیب رسیدن به کودک است.
حسین زاده با اعلام اینکه بین سن و حضور کودکان در خیابان رابطه معکوس وجود دارد، گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکان با افزایش سن وارد کارگاه‌های زیرزمینی وساختمان می‌شوند تا در معرض دید قرار نگیرند لذا مراکز کودکان کار باید با همکاری شرکای اجتماعی، دستگاه های همکار و متولی ساماندهی کودکان کار، علاوه بر گشت سیار نسبت به شناسایی و حمایت و توانمند سازی کودکان اقدام نمایند.
وی افزود: مراکز غیردولتی بهزیستی که مسوول ساماندهی کودکان کار هستند باید برای هر کودک کار یک برنامه توانمندسازی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ارائه نمایند و اگر کودک بدسرپرست و یا سرپرست موثر ندارد با پیگیری احکام قضایی برای تحویل کودک به بهزیستی اقدام شود.
ارسال دیدگاه