به گزارش کودک پرس ، مختار ویسانی اظهار کرد: رفتار هلیکوپتری والدین روی تمامی کارهای فرزندان کنترل و نظارت افراطی دارند، این رفتار والدین بر رشد احساسی و رفتاری کودکان تاثیر منفی برجا می‌گذارد.
این متخصص روانشناسی کودک تصریح کرد: کودکانی که والدینی با رفتار هلیکوپتری دارند بعدها در کنترل احساسات و رفتارهای خود دچار مشکل می‌شوند و نسبت به دیگر همسالان خود جسورتر و متوقع‌تر بوده و برخی از آنها دچار احساس سرخوردگی و سرد بودن می‌کنند.
وی بیان کرد: این والدین بیش از حد گرفتار زندگی فرزندانشان هستند، خصوصا در زمان تحصیل آنها، هر چند به نظر بد نمی‌رسد که والدین درگیر تحصیل فرزندان شان باشند اما والدین هلیکوپتری این را به نهایت می‌رسانند و ممکن است زمانی که بیش از حد درگیر و گرفتار فرزندان شان هستند مشکلاتی و عواقبی بروز کنند.
این متخصص کودک و نوجوان در کردستان،ذکر کرد: این والدین کسانی هستند که کارهای که معمولا به عهده خود کودک است و می‌تواند به تنهای انجام دهد برایش انجام می‌دهند، بدون اینکه فرزندشان بخواهد برایش معلم خصوصی می‌گیرند و مدام راجب به نمرات درسی با معلم مدرسه صبحت می‌کنند.
ویسانی اشاره کرد: درگیر و گرفتار بودن والدین هلیکوپتری این هدف را دنبال می‌کنند که مسائل و کارها را مدیریت کنند، برنامه ریزی درست صورت بگیرد، تکالیف درسی به موقع انجام شود، در انتخاب دوست شان نظر بدهند و از فرزندانشان دفاع کنند، این در حالی است که در آینده این کودکان نمی‌تواند به تنهای از خود دفاع کنند.
این متخصص کودک و نوجوان در کردستان، افزود: این مسائل ممکن است منجر به بزرگسالانی کودک شود تا جایی که دانشجویانی در دوره دکترا که برای ثبت نام در دانشگاه، پدر و مادرشان را همراه خود می آورند، برای مصاحبه استخدامی در یک شرکت یا اداره، با پدر و مادر خود می‌روند و حتی توانایی افتتاح یک حساب بانکی را ندارند و همراه والدین به بانک مراجعه می‌کنند.
ویسانی ادامه داد: پس اجازه دهید همانطور که بعد از تولد بندناف کودک بریده می‌شود، برای مستقل شدن و بریدن بند ناف روانی وی تلاش کنید تا دست و پا چلفتی و خام بار نیاید.
وی ذکر کرد: رفتار هلیکوپتری والدین روی تمامی کارهای فرزندان کنترل و نظارت افراطی دارند، این رفتار والدین بر رشد احساسی و رفتاری کودکان تاثیر منفی برجا می‌گذارد.
این متخصص کودک و نوجوان در کردستان،خاطر نشان کرد: از مهمترین پیامدهای رفتار وسواسی این والدین، سوق دادن کودک به سمت بی‌اشتهایی و اختلال خوردن است، اظهار کرد: این والدین به دلیل تفکرات ناکار آمد و کودک تلویزیونی ( چاق و تپل، مودب و حرف گوش کن) که در ذهن دارند هر وقت کودک چیزی بخواهد برایش سنگ تمام می‌گذارند و اینجاست که کودک میل و لذت چندانی به غذا خوردن ندارند.
ویسانی در پایان یادآور شد: کودکان این والدین به شدت در معرض اختلالات اضطرابی، اجبازی و پرخاشگری هستند که لازم است این والدین برای درمان خود نه کودک اقدام کند.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه