لزوم اجرای قانون ترویج تغذیه با شیر مادر

تاکید بر عدم مصرف خودسرانه از شیرمصنوعی

وی افزود: برخی مفاد این ۱۰ اقدام به مسائل مدیریتی و برخی به مسائل اجرایی مربوط می‌شود. در بعد مدیریتی، مدیران بیمارستان‌ها باید با سیاست‌های این موضوع آشنا باشند و این انگیزه را داشته باشند که ساختار بیمارستان را به گونه‌ای فراهم کنند که از نظر منابع انسانی، تجهیزات و نیروهای متخصص مشکلی وجود نداشته باشد و مادر باردار از بدو ورود به بیمارستان به درستی حمایت شود. کارکنان هم باید مهارت کافی داشته باشند که بتوانند آموزش لازم را به مادران بدهند تا شیردهی مناسبی داشته باشند. مادران باردار می‌بایست راهنمایی شوند تا پس از ترخیص از بیمارستان هم به مراکز ما (مراکز جامع خدمات سلامت) مراجعه کنند تا خودسرانه مصرف شیرمصنوعی برای کودک را آغاز نکند.

او با اشاره به اینکه برخی مادران شیرده نیاز به مراقبت ویژه دارند، تصریح کرد: این مادران شامل کسانی هستند که در بارداری‌های قبلی ممکن است سابقه خوراندن شیر مصنوعی به نوزاد داشته باشند، مادرانی که چندقلو زایی داشته‌اند و یا مادرانی که بیمار هستند. این افراد باید در دوره بارداری، زایمان و پس از زایمان شناسایی شوند و پیگیری مستمر داشته باشند.

لزوم اجرای قانون ترویج تغذیه با شیر مادر

او درباره زمان اجرایی شدن ۱۰ اقدام بیمارستان دوست‌دار کودک، بیان کرد: این برنامه توسط سازمان بهداشت جهانی در حدود سال ۱۹۹۲ میلادی تدوین شده است که در ایران هم از سال ۱۳۸۵ آغاز شده است. به دنبال این امر به بیمارستان‌ها ابلاغ شد تا مراکزی که خدمات مادر و نوزاد انجام می‌دهند می‌بایست ۱۰ اقدام را انجام دهند تا آن بیمارستان تبدیل به بیمارستان دوستدار کودک شود. در ارزیابی‌هایی که از بیمارستان‌ها انجام می‌شود مرکزی که این ۱۰ اقدام را انجام می‌دهد لوحی دریافت می‌کند؛ بنابراین در حال حاضر تمام بیمارستان‌ها دوستدار کودک نیستند.

وی درباره هشدار معاون بهداشت وزارت بهداشت مبنی بر ” توزیع غیرقانونی شیرمصنوعی در بیمارستان‌ها “،‌ توضیح داد: یکی از سیاست‌های بیمارستان‌های دوستدار کودک اجرای “کد بین المللی بازاریابی جانشین شونده‌های شیر مادر” است که در داخل یا خارج بیمارستان نباید نقض شود.  البته ممکن است نوزادی بنابه شرایط خاص ملزم به استفاده از شیر مصنوعی باشد اما به هیچ عنوان نباید تبلیغات گسترده برای شیر مصنوعی انجام شود و یا به شکل رایگان در بیمارستان در اختیار نوزاد قرار گیرد؛ زیرا خانواده را ترغیب به استفاده از شیر مصنوعی می‌کند. از طرفی شیرمصنوعی، شیشه شیر و پستونک در داروخانه‌های سطح بیمارستان نباید در معرض دید باشد.

طغیانی ادامه داد: به دنبال شیوع کرونا که ارزیابی بیمارستان‌ها کاهش یافته بود، مشخص شد پای شرکت‌های شیرخشک به بیمارستان‌ها باز شده بود و تبلیغات گسترده می‌کردند؛ درحالی که یکی از اهداف برنامه‌های سلامت کودکان در راستای اهداف توسعه ششم، بهبود درصد تغذیه انحصاری با شیر مادر و تداوم تغذیه با شیر مادر تا دو سالگی است.

او تاکید کرد:  چند روز اول پس از تولد نوزاد تغذیه با شیر مادر نقش بسیار مهمی در سلامت نوزاد دارد؛ بنابراین با حمایت مناسب از مادر این تضمین وجود دارد که تا دو سالگی مادر بتواند شیر خود را به فرزندش بدهد.

کدام نوزادان نمی‌توانند از شیر مادر تغذیه کنند؟

وی در مورد مادرانی که نمی‌توانند به فرزند خود شیر بدهند، گفت: در برخی موارد ممکن است مادر موقتا به دلیل عارضه خاص زایمان یا بیماری موقت نتواند به نوزادش شیر بدهد که در این موارد ابتدا از بانک شیرمادر و در صورت عدم دسترسی به این بانک از شیرمصنوعی استفاده می‌شود. پس از بهبود مادر هم مشاوران ما مادر را مورد مشورت و حمایت قرار می‌دهند که تغذیه با شیر مادر ادامه یابد. در شرایط دیگر مانند چند قلویی (بیش از ۲قلو)، بیماری صعب‌العلاج یا خاص و… نوزاد نمی‌تواند از شیر مادر خود تغذیه کند.

امکان شیردهی مادران به نوزادان فرزندخواندگی

او با اشاره به موضوع فرزندخواندگی، بیان کرد: در این شرایط نیز نوزاد می‌تواند شیر مصنوعی استفاده کند ولی حتی مواردی هم داشتیم که با مشاوره و سایر اقدامات خانمی که فرزند را پذیرفته است توانسته خودش به نوزاد شیر دهد. با مشاوره‌های تخصصی هورمونِ شیر ساز، شیر در بدن خانم تولید می‌شود اما اصل کار مکیدن نوزاد است ولی داروهایی هم ممکن است در این جهت به خانم داده شود.