فاطمه آل‌عباس: هنوز قصه‌های “عذرا وکیلی” را به یاد دارم/ جای خالی رادیو کودک

به گزارش کودک پرس ، فاطمه آل عباس را رادیویی ها با “خانه و خانواده” و تلویزیونی ها در برنامه های شبکه پنج و آموزش بیشتر دیدند. او گوینده با سابقه رادیوست که در چند دوره جشنواره های بین المللی و داخلی هم به عنوان گوینده منتخب و برتر رادیو انتخاب شده است. او در گفت وگویی با خبرنگار خبرگزاری تسنیم به این نکته اشاره کرد که: “من همیشه به رادیو تعصب داشته ام و دارم؛ چون رادیو مرا انتخاب کرد.”

آل عباس متولد 1351 است و فعالیت در رادیو و تلویزیون را سال 1372 در مشهد به عنوان مجری آغاز کرد. وی سال 1376 با عزیمت به تهران و ادامه فعالیت رادیویی در رادیو جوان همکار حرفه ای های رادیو شد. از سال 1384 تاکنون صدای آل عباس در برنامه «خانه و خانواده» رادیو ایران کانون خانواده ها را گرم می کند. البته شنوندگان رادیو پیام، رادیو آوا و رادیو خانواده نیز با صدایش بیگانه نیستند.

با او گفتگویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید:

گفتگوی تسنیم با فاطمه آل عباس گوینده با سابقه رادیو و مجری تلویزیون

علاقه عجیبی به رادیو دارم

فاطمه آل عباس گوینده با سابقه رادیو درباره ورود به رادیو، گفت: آموزش تئاتر استاد مهدی صباغی، مسیر تحقق رویای کودکی ام یعنی رسیدن به تریبون رادیو را برایم هموار کرد. “با سلام کوچولو”، “شب بخیر کوچولو” و حتی همین برنامه ای که سال هاست خودم گویندگی می کنم، عجین شده بودم و صدای گویندگانش را دوست داشتم. علاقه عجیبی به رادیو دارم تا جائیکه وقتی در خانه ای یک رادیوی قدیمی ببینم بیشتر ذوق می کنم تا یک تلویزیون با تمام امکانات روز.

بودن در قاب تصویر را بدون رادیو، نمی خواهم

وی درباره ترجیح رادیو به اجرا در تلویزیون، خاطرنشان کرد: البته در تلویزیون برنامه هایی داشته ام و دارم اما ضمن احترام زیادی که برای تمام همکارانم در تلویزیون قائلم، به نظرم رادیو رسانه ای اصیل تر و مردمی تر است. انگار برای همه است. با هر بودجه و امکاناتی و در همه جا در دسترس است. اتفاقا چند سالی است با توجه به تعدد شبکه های تلویزیونی و لطف همکارانم در سیما پیشنهاد های زیادی برای اجرا در تلویزیون داشته ام، اما بودن در قاب تصویر به شرط دوری از رادیو همیشه فکری آزاردهنده است.

همیشه سعی کرده ام مجری از جنس مردم باشم

آل عباس در پاسخ به این سوال که دلیل موفقیت شما در عرصه اجرا و گویندگی چیست و چه معیارهایی برای تسلط یک مجری لازم است، تصریح کرد: دلیل موفقیت من در این راه اول خواست خدا بوده و بس. من ایمان دارم به این آیه؛ «تعز من تشاء و تذل من تشاء»؛ او خواست من این باشم. خودم هم از هیچ تلاشی کوتاهی نکردم و راهی را که هدفم بوده با تمام فراز و فرودهایش شناختم و برای پیمودنش تلاش کردم، همیشه سعی ام بر این است یک مجری رادیو از جنس خود مردم باشم. انتظار من از مخاطبان رادیو این است که مخاطب فعال باشند، نه منفعل. هر چه مطالبات آنها از رادیو بیشتر باشد، سطح کیفی برنامه ها هم بالا خواهد بود که از طریق روابط عمومی صدا و سیما و شبکه های رادیویی این امر میسر خواهد بود.

 

نیروی انسانی در رادیو امیدوارتر شده است

وی درباره این روزهای رادیو، افزود: رادیو با حضور شاه آبادی معاون جدید صدای رسانه ملی خیلی تغییرات رو به رشدی داشته است. دغدغه من دغدغه همه بچه های رادیوست به ویژه کسانی که سال ها در رادیو تلاش کرده اند اما هنوز به موقعیت ثابت شغلی دست پیدا نکرده اند؛ این دوستان کم هم نیستند. حضور شاه آبادی که خود از جنس رسانه است ما را امیدوار کرد نیروی انسانی رادیو یک سامانی بعد از این همه مدت بگیرد. چرا که این مسیر نیاز به یک نگاه دغدغه مند و دقیقی داشت. حداقل این روزها دوستان رادیویی ما با یک نظمی برآوردهایشان را دریافت می کنند و می توانند برنامه ریزی مناسبی داشته باشند. ما روزهای سختی را در رادیو پشت سر گذاشتیم و بچه های رادیو بچه های پرتوقعی نیستند اما کاربلدند و به حداقل ها راضی هستند. در دوره های قبل تر این شرایط وجود نداشت.

با منصور ضابطیان، “رادیو شب” را اجرا می کنیم

این گوینده با سابقه رادیو درباره فعالیت در تلویزیون گفت: من از شب یلدای سال 84 که به رادیو ایران آمدم و برنامه های خانواده را گویندگی کردم. در عین حال “همیشه خونه” شبکه آموزش را تا دو هفته قبل اجرا می کردم و البته در “رادیو شب” منصور ضابطیان که از شبکه شما روی آنتن می رود، کماکان حضور دارم. اما تمام افتخارم همیشه این بوده و بس! خانه ام رادیوست.

هیچ رسانه ای نمی تواند جای رادیو را بگیرد

آل عباس در پاسخ به این سوال که رادیو با حضور این همه رسانه، فضای مجازی و حتی شبکه های ماهواره ای می تواند همین طور بالنده و تأثیرگذار بماند، خاطرنشان کرد: خوشبختانه اتفاقی که در رادیو افتاده از دانش و تجارب پیشکسوتان مان استفاده کردیم اما در عین حال از جوانگرایی غافل نشدیم. حضور جوان ها که خوش فکر و با علم روز آشنا هستند ما را در ساخت برنامه هایی که از دیگر رسانه ها عقب نمانیم و همیشه به روز باشیم، یاری داده است. فارغ از تعصب رادیویی ام، با تحقیق و پژوهشی که انجام دادم می گویم رادیو هیچ گاه جای خودش را با هیچ رسانه دیگری عوض نخواهد کرد و از رتبه خودش پایین نخواهد آمد. دلیل دارم. شما ببینید همه در گوشه و کنار کشور به اینترنت دسترسی ندارند اما رادیو در تمام دنیا رسانه ای قابل دریافت است که همه در گوشی های تلفن همراه خودشان رادیو دارند. حقیقتاً رادیو همیشه معتبرترین رسانه برای مردم است.

رادیو و تلویزیون به جای موازی کاری، به ارتقاء هم کمک کنند

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به تبلیغ برخی از برنامه های رادیویی همچون “صبح جمعه با شما”، تلویزیون چقدر می تواند به جذب مخاطب رادیو کمک کند، گفت: به نظرمن هر دو رسانه باید همدیگر را کمک کنند؛ چه رادیو و چه تلویزیون. ما برنامه هایی در حوزه خانواده داریم همان برنامه ها مشابه آن در تلویزیون است به جای موازی کاری از همدیگر برای ارتقاء برنامه هایمان استفاده کنیم.

اینترنتی شدن رادیو هم یک گام رو به جلوست

این مجری تلویزیون و گوینده با سابقه رادیو درباره حضور رادیو در اینترنت و تجهیز رادیو نما، اظهار کرد:  رفتن رادیو به سمت اینترنتی شدن و برخورداری از اپلیکیشن ها و اضافه شدن تجهیزاتی تحت عنوان “رادیو نما” خیلی به حرفه ای شدن و به روز شدن رادیو کمک کرده است. به دلیل آنکه شاید در فضایی که دسترسی به رادیو داشتیم از رادیو استفاده کنیم. زیرا امروزه تلفن همراه و اینترنت جزئی از زندگی مردم و جامعه شده است.

جای رادیو کودک خالی است

وی در خصوص راه اندازی برخی از رادیوها و خلأ حوزه هایی در رادیو به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: من همیشه دوست داشتم یک رادیو ویژه کودکان داشتیم. چرا که بایستی از ریشه کار تربیتی و پرورشی را انجام دهیم و به ساخت غنی و محتوایی برسیم. با این کارهای رسانه ای محتوایی، ریشه تقویت می شود. مطمئنا در آینده نسلی بهتر از امروز خواهیم داشت وقتی که کودکان مان مورد توجه قرار بگیرند و درست تربیت بشوند ما برای آینده روی این ها برنامه ریزی کنیم آینده کشور تضمین خواهد شد.

 

“عذرا وکیلی” گوینده پیشکسوت رادیو

من هنوز قصه های “عذرا وکیلی“ را به یاد دارم

آل عباس درباره کمرنگ شدن محتواهای ناب کودکانه در رسانه ملی، گفت: امیدوارم به روزهایی برگردیم که برای کودکان و نوجوانان محتوای خوب و غنی تولید شوند. من خودم فکر می کنم اگر عاشقانه پای رادیو ماندم به دلیل همان نوستالژی است که از رادیوی خانه ام با مادرم شناختم. آن روزها از دریچه رادیو بسیار نکات نیکو و کارآمدی را فرا گرفتم و آموختم. من هنوز قصه های “عذرا وکیلی” را به یاد دارم. همین طور که رادیو در آن سال هایی که نسلی مثل من را برای امروز رسانه ملی و جامعه تربیت کرد حتماً می توانیم این توانایی را داشته باشیم نسل آینده را پربارتر کنیم.

 

 

 

 

 

منبع: تسنیم