غفلت خشونتی نا آگاهانه علیه کودکان

به گزارش کودک پرس ، خشونت علیه کودکان و زنان همیشه به عنوان بدترین و خشن ترین انواع خشونت های خانگی مطرح بوده و علل و عوامل شکل گیری و راههای جلوگیری از آن نیز یکی از موضوعات جذاب بین تحلیلگران و پژوهشگران علوم اجتماعی و جامعه شناسان است.
جامعه شناسان و روانشناسان بر این عقیده اند که فشارهای زندگی مدرن، مشکلات اقتصادی و معیشتی و عدم توانایی افراد برای مقابله با آنها و عدم برخورداری از مهارت های زندگی موجب رشد خشونت در جامعه شده است.
کاهش آستانه تحمل افراد، عدم توانایی کنترل بر رفتار و گفتار در زمان بروز عصبانیت و هیجانات، حوادث دلخراش ناشی از درگیری های خیابانی و خشونت های خانگی را رقم زده است.
از جمله قربانیان خشونت های خانگی که جزو بی دفاع ترین ها محسوب می شوند، کودکان هستند که هر از گاهی با رسانه ای شدن یکی از شمار فراوان این دست حوادث دل هر خواننده و شنونده ای به درد می آید.
کودکان قربانی خشونت و بی ثباتی والدین خود می شوند و زخم های این بی مبالاتی ها و رفتارهای غیر انسانی بر تن و روحشان اثر ماندگار و قابل مشاهده می گذارد.
هرچه جامعه و زندگی صنعتی رو به جلو حرکت می کند آسیب ها و عوارض این روند در جامعه پررنگ شده و حتی تغییر شکل می دهد، به طوری که تا دیروز بیشترین جنبه مشهود خشونت علیه کودکان، خشونت فیزیکی و جسمی بود در حالی که امروزه کارشناسان، دست اندرکاران و متولیان این حوزه، چهره دیگری از این خشونت را معرفی می کنند.
‘ˈ غفلت ‘ و ‘ˈبی توجهی’ روی دیگر سکه خشونت علیه کودکان است که اخیرا رشد و گسترش آن در بین خانواده ها سرعت گرفته است، این روز ها روح و روان بیشتر کودکان آثار بی توجهی و غفلتی را متحمل می شود که به مراتب سخت تر و بی رحمانه تر است و البته تعاریف قانونی هم برای آن به صورت شفاف وجود ندارد.
بی توجهی به نیازهای اساسی کودکان، عدم رسیدگی به خواسته های به حق آنان، بی توجهی به تعلیم و تربیت و پرورش کودکان، رها کردن آنان در جامعه و بی مسئولیتی والدین نسبت به نحوه گذران اوقات فراغت کودکان از اشکال گوناگون غفلت و بی توجهی هستند.
حتی والدینی که با تهیه لپ تاپ، تبلت، گوشی تلفن همراه و امثال آن بدون هیچگونه نظارت و کنترل خود را از حضور کودک در نزدیکی شان راحت می کنند، بزرگترین ظلم و خشونت را علیه او مرتکب می شوند.
مادری که غذا دادن به کودک را به تاخیر انداخته و گرسنگی طولانی را به وی تحمیل می کند، پدری که هیچ تلاشی برای تربیت فرزندش نمی کند و زمانی را به این امر اختصاص نمی دهد، خانواده ای که کودک را از فرستادن به مهد کودک و آموزشهای معمول جامعه محروم می کند از مصادیق بارز غفلت کنندگان محسوب می شوند.
امروزه به دلیل فشارهای اقتصادی و معیشتی، فعالیت اقتصادی و کار پدران به تنهایی به همه نیازهای خانواده پاسخ نمی دهد و افزایش هزینه های زندگی اشتغال مادران در بیرون از خانه را به ضرورتی اجتناب ناپذیر تبدیل کرده است.
چنین مادری با به دنیا آمدن نوزادش، نمی تواند وی را به راحتی از شیر خود تغذیه کند و با بودن در کنار نوزاد حس امنیت و آرامش او را در ماههای اولیه تامین کند.
این هم گونه دیگری از غفلت و بی توجهی به کودکان محسوب می شود که خواسته یا ناخواسته سلامت جسمی، روحی و اجتماعی کودک را و در دراز مدت آینده و سرنوشت زندگی مشترک او را تحت تاثیر قرار می دهد.

*غفلت شایع ترین خشونت علیه کودکان 
مدیر کل بهزیستی استان خراسان رضوی در این زمینه گفت: در کشور ما غفلت از کودکان بیش از سایر انواع خشونت ها رخ می دهد.
حمیدرضا پوریوسف افزود: غفلت به معنای بی توجهی به نیازها و خواسته های کودک است و تفاوت عمده آن با سایر انواع خشونت های جسمی و جنسی علیه کودکان به خاطر ناآگاهی و کوتاهی نسبت به کودک است و انگیزه خشونت و آسیب در معنای عام همانند سایر کودک آزاری ها در آن وجود ندارد.
وی اظهار داشت: فراهم نکردن محیط تربیتی و فضای شاد برای کودکان، عدم توجه به نیازهای بهداشتی، آموزشی، غذایی، امنیتی و آرامش برای کودکان از مصادیق غفلت و کوتاهی نسبت به آنان است و آسیب های متعدد را برای آنها به همراه دارد.
وی گفت: غفلت و بی توجهی بیش از 50 درصد گزارش های کودک آزاری را به خود اختصاص می دهد.
پوریوسف افزود: در این میان غفلت آموزشی شیوع فراوان دارد و ضرورت آموزش و تحصیل کودکان در برخی والدین کم اهمیت انگاشته می شود.
وی اظهار داشت: حتی انتظارات زیاد آموزشی نیز می تواند نوعی غفلت محسوب شود زیرا کودک در شرایط سنی قرار دارد که بازی های کودکانه برایش لازم است حال آنکه برخی والدین انتظار فراگیری حجم بسیاری از مواد آموزشی را از وی دارند.

* راه را بر غفلت آموزشی ببندیم 
پوریوسف با بیان اینکه مهمترین عامل پیشگیری از غفلت آموزشی، آگاهی بخشی به جامعه و توسعه امکانات و فضاهای آموزشی در مناطق مختلف است گفت: مردم باید بدانند اگر کودکی در سن مدرسه توسط والدین خود راهی مدرسه نمی شود باید آن را به اورژانس اجتماعی گزارش دهند.
وی افزود: توسعه تجهیزات و امکانات آموزشی نیز از مواردی است که می تواند با تسهیل تحصیل در مناطق مختلف موجب شود کودکان بازمانده از تحصیل به کلاس درس بروند.
وی اظهار داشت: غفلت، کودک آزاری جسمی و کودک آزاری جنسی به ترتیب بیشترین فراوانی را در میان کودک آزاری های گزارش شده در این استان دارد.

*700 بازمانده از تحصیل در خراسان رضوی 
معاون آموزش ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش خراسان رضوی نیز به خبرنگار ایرنا گفت: بازماندن از تحصیل از مسائل و مشکلاتی است که با جدیت و طبق برنامه ریزی به دنبال حل و مدیریت آن هستیم.
ابوالحسن حقیقی افزود: طبق آخرین لیست بازماندگی از تحصیل که از سوی وزارت آموزش و پرورش اعلام شده است 4800 نفر بازمانده از تحصیل در این استان وجود داشتند که 4100 نفر آنان که در سن مقطع ابتدایی قرار داشتند شناسایی و به کلاس درس فرستاده شدند.
وی اظهار داشت: از لیست مزبور 700 نفر باقی مانده اند که با هماهنگی اداره کل ثبت احوال به دنبال دریافت کد ملی و آدرس آنها هستیم.

*1800 مورد کودک آزاری 
معاون امور اجتماعی اداره کل بهزیستی خراسان رضوی نیز گفت: در سال گذشته بیش از 1800 مورد کودک آزاری به اورژانس اجتماعی این استان گزارش شده است.
غلامحسین حقدادی با بیان اینکه روزانه سه تا چهار مورد کودک آزاری در این استان به بهزیستی گزارش می شود، افزود: اغلب موارد کودک آزاری در این استان که حدود 85 درصد این پدیده را تشکیل می دهد، توسط والدین انجام می شود.
وی غفلت و بی توجهی را مهمترین نوع کودک آزاری در استان دانست و اظهار داشت: در این نوع کودک آزاری، غفلت از تغذیه و نگهداری صحیح از کودک و غفلت از تحصیل بیشتر مشاهده می شود.
وی گفت: پارسال 25 هزار تماس مرتبط با اورژانس اجتماعی در این استان ثبت شد.

* غفلت را جدی بگیریم 
بنیانگذار نخستین موسسه پیشگیری از کودک آزاری در ایران و خاورمیانه نیز چندی پیش در نشست آسیب ‌شناسی و بررسی راهکارهای پیشگیری از پدیده کودک آزاری در مشهد، غفلت را یکی از انواع پر آسیب کودک آزاری برای کودکان دانست و گفت: غفلت نیز خود موجب بروز دیگر انواع کودک آزاری از سوی سایرین و آسیب دیدن کودک می شود بنابراین اگر والدین توجه کافی به کودک داشته باشند و مراقبت لازم را انجام دهند، بسیاری از اتفاقات ناخوشایند برای آنان رخ نمی دهد.
دکتر شهین علیایی زند افزود: مراقبت از کودکان و جدی گرفتن اتفاقات مرتبط با آنها نقش مهمی در این زمینه دارد و به هیچ وجه نباید دنیای کودکان را ساده انگاشت و نسبت به آن بی توجهی کرد.
وی اظهار داشت: اشکال کودک آزاری در حال تغییر و خشن تر شدن است و مواد مخدر صنعتی از عوامل تهدید کننده در این ارتباط محسوب می شود.
وی گفت: آگاهی دادن و آموزش، کلید بسیاری از معضلات جامعه و از جمله کاهش پدیده کودک آزاری می باشد.
علیایی زند افزود: رفع تبعیض در جامعه و رسیدن به آرامش روحی و روانی نقش مهمی در کاهش آسیبهای اجتماعی و کودک آزاری دارد.
وی تاکید کرد: هر آسیب روحی، روانی و جسمی در دوران کودکی می تواند زمینه ساز بروز مشکلات و لطمات فراوان در بزرگسالی وی شود.
وی گفت: آموزش و اطلاع رسانی عمومی، آگاهی بخشی به جامعه و اجرای برنامه های پیشگیرانه در این عرصه از جمله راهکارهای اساسی می باشد که لازم است قبل از تبدیل شدن این وضعیت به یک آسیب جدی در جامعه به کار گرفته شود.