به گزارش کودک پرس ، سروصدا از صداهای گوش‌خراش در مهدکودک گرفته تا وزوز تلویزیون و اسباب‌بازی‌های الکترونیکی مغز کودک را بیش از مغز یک بزرگسال آشفته می‌کند و یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که این آشفتگی می‌تواند یادگیری کودکان را دچار اشکال کند.
به گزارش AP، پژوهشگران در اجلاس انجمن پیشرفت‌های علوم آمریکا گفتند یکی از بدترین شرایط پرت‌کننده حواس کودک هنگامی رخ می‌دهد که کودک تلاش می‌کند به سایر صداهایی که در پس‌زمینه بلند شده است، گوش کند. دکتر لوری لیبولد از بیمارستان ملی پژوهش بویز تاون در اوماهای نبراسکا گفت: «آنچه کودک در یک محیط پرسروصدا می‌شنود، با چیزی که گوش‌های یک بزرگسال می‌شنود، متفاوت است.»
دکتر راشل نیومن از دانشگاه مریلند گفت، این وضعیت تنگنایی در زندگی‌های به طور فزاینده پرسروصدای ما است، زیرا «کودکان کم‌سن زبان را از راه شنیدن می‌آموزند. آنان نیاز بیشتری به فهمیدن صحبت‌هایی که در اطرافشان در جریان است، دارند، اما درعین‌حال به وسایل کمتری برای از عهده این کار برآمدن مجهز هستند.»
مساله توانایی شنوایی آنان نیست. دستگاه شنوایی کودکان سالم در چند ماه اول زندگی کاملا تکامل می‌یابد. در نظر بگیرید که چقدر انجام مکالمه در یک رستوران شلوغ کار مشکلی است. پژوهشگران این سروصداهای پس‌زمینه‌ای را در رشته‌ای از تجربیات با استفاده از پخش صداهای ضبط‌شده از خواندن و صحبت کردن افراد شبیه‌سازی کردند و در همان حال به بررسی این موضوع پرداختند که کودکان تا چه حد می‌توانند کلمات را یاد بگیرند، برای مثال زمین‌بازی را هنگام طنین انداختن صدایی جدید درون همهمه شناسایی کنند یا کلمات جدید را بیاموزند.
به گفته نیومن، این کودکان کم‌سن توانستند صحبت‌های یک شخص را در میان صدای چندین گفت‌وگو‌کننده تشخیص دهند، اما فقط هنگامی که میزان سروصدا نسبتا خفیف بود. او گفت، حتی سروصدای زمینه‌ای در زمان نسبتا ساکت داستان‌گویی در مهدکودک می‌تواند باعث شود کودکان بخش‌هایی از آنچه را خوانده می‌شود، نفهمند.
لیبولد گفت، سروصدا فقط برای کودکان نوپا و پیش‌دبستانی مشکل‌آفرین نیست. توانایی دریافتن و پردازش گفتار در برابر سروصدای زمینه‌ای رقیب تا زمان نوجوانی به طور کامل به دست نمی‌آید. همچنین مشکل فقط با برطرف کردن وزوز زمینه‌ای نیست. سروصدای ناگهانی کوتاه‌مدت-مانند سرفه یک فرد، بلند شدن صدای بوق ماشین- می‌تواند باعث نشنیدن بخشی از یک کلمه یا جمله به‌وسیله کودک شود. به گفته نیومن، مغز باتجربه فرد بزرگسال می‌تواند به طور خودکار گزینه منطقی را جایگزین کند و اغلب آن‌چنان به‌خوبی این کار را انجام می‌دهد که فرد اصلا متوجه نمی‌شود. او گفت: «کودکان کم‌سن این کار را انجام نمی‌دهند. مغز آنان این فاصله‌ها را پر نمی‌کند. کودکانی که به طور زودرس متولد شده‌اند، ممکن است در معرض خطری اضافی باشند.»
دکتر امیر لاهاو از دانشکده پزشکی هاروارد می‌گوید، هنگامی که این نوزادان مدت درازی را در انکوباتور می‌گذرانند، مغزهایشان به «نویز سفید» مداوم هواکش ماشین عادت می‌کند- در مقابل شنوایی کودکان فول‌ترم با شنیدن صدای مادر رحم تکامل پیدا می‌کند، در این حالت مغز جنین طوری مداربندی می‌شود که توجه بیشتری به صداهای انسانی داشته باشد. لاهاو گفت: «قرار گرفتن در معرض نویزها و صداها از همان ابتدای زندگی بر چگونگی کارکرد مغز ما در آینده تاثیر خواهد گذاشت.» به گفته لیبولد، نویز یا سروصدا همچنین چالش ویژه‌ای برای کودکان دچار اختلال شنوایی است که ممکن است نیاز به تکنولوژی‌های فراسوی وسایل استاندارد کم‌شنوایی داشته باشند، یعنی گیرنده‌های ویژه‌ای که بتوانند صدای معلم را مستقیما به گوش منتقل کنند تا صدا در همهمه همکلاسی‌ها نامفهوم نشود.
ارسال دیدگاه