به گزارش کودک پرس ، در این نامه عنوان شده است؛ هر روز بیمارستان دیگری هدف حمله مستقیم جنگنده های سعودی و هم پیمانانش قرار می گیرد و این در حالی ست که نماینده های کشورهایی که فروشندگان سلاح های جنگی به آنها هستند، با ژست حقوق بشری بر صندلی های نهادهای بین المللی تکیه زده اند و برای مردم مظلوم یمن ابراز نگرانی می کنند!
متن کامل نامه جامعه پزشکی ایران خطاب به دبیرکل سازمان بهداشت جهانی؛
به نام خدا
دبیرکل سازمان بهداشت جهانی
جناب تئودور آدهانوم
با سلام و احترام
نزدیک به چهار سال است که اخبار تاسف‌باری از وضعیت بهداشت و سلامت مردم ستم‌دیده یمن به گوش می‌رسد و مدت‌هاست که جامعه بهداشت و درمان در سراسر جهان در انتظار است که شاید سازمان های بین المللی و صلح‌جو و در راس آنها سازمان تحت مدیریت و نظارت شما دست به کار شده و برای تغییر این وضعیت فاجعه بار اقدامی انجام دهد. اما از آنجا که رفتاری متناسب با شأنیت و روح حاکم بر سازمان بهداشت جهانی و شعار معروف آن سازمان که «سلامت بهتر برای همگان و در همه جا» است؛ ندیدیم بر آن شدیم که اعتراض و عدالتخواهی جامعه پزشکی ایران را برای کمک به تأمین سلامت مردم مظلوم یمن بالاخص کودکان یمنی اعلام نماییم.
همان طور که اطلاع دارید بر اساس گزارش های نهادهای حقوق بشری وضعیت سلامت مردم یمن هر روز فاجعه بارتر می شود. ۲۰میلیون از مردم یمن یعنی بیش از ۸۰درصد آنها آب آشامیدنی سالم ندارند و سوء تغذیه و بیماریهای عفونی هر روز بیشتر از روز قبل قربانی می گیرند. در حالی یونیسف اخبار مبنی بر خطرات جانی بیش از سه میلیون کودک یمنی زیر پنج سال را منتشر می کند، که عامل تهدید کننده حیات این کودکان بیش از هرچیز کمبود «آب بهداشتی» و «غذا»ست.
۸.۶ میلیون کودک یمنی به آب شرب، فاضلاب و سرویس های بهداشتی دسترسی ندارند که این شرایط ناشی از اقدامات نظامی در اطراف ساختارهای مربوط به آب یمن بوده است. نزدیک به دو میلیون از کودکان یمنی دچار سو تغذیه هستند. بیش از ۴۰۰ هزار نفر از این تعداد در آستانه «مرگ» بوده و خطر ابتلا به انواع بیماری های عفونی چون پنومونی و اسهال نیز خطر بیماری های ناشی از کمبود مینرال ها چون اختلالات رشد، بیماریهای قلبی، دیابت و حتی سرطان ها حال و آینده مبتلایان به سوء تغذیه به خصوص کودکان و نوجوانان را تهدید می کند.
چه کسی مسئول این وضعیت رقت‌بار است؟ متولی بهداشت و درمان در سطح بین المللی کیست؟ آیا از نهادهای بین المللی تنها هشدار دادن و ابراز نگرانی کردن بر می آید؟ بر اساس ماده ۳ اعلامیه حقوق بشر هر فردی در دنیا سزاوار و محق به زندگی و سلامت فردی است و بر اساس ماده ۲۵ همین اعلامیه هر انسانی سزاوار داشتن زندگی با استانداردهای قابل قبول سلامتی و رفاه از جمله خوراک، پوشاک، مسکن و مراقبت های پزشکی است و به خصوص کودکان و مادران سزاوار توجه و مراقبت ویژه هستند.
پس چگونه است که ائتلاف سعودی برای ایجاد فشار جنگی با ایجاد محاصره و از بین بردن ساختارهای بهداشتی و تغذیه ای حق استفاده از غذا، آب شرب و امکانات و مراقبت های پزشکی را از مردم عادی و غیرنظامیان من جمله کودکان و زنان باردار سلب می کند و نهادهای بین المللی و حقوق بشری اقدام قابل توجهی نمی کنند؟ آیا سازمان بهداشت جهانی پس از گذشت نزدیک به چهارسال از شروع فاجعه بهداشت و درمان در یمن هیچ وظیفه ای جز ابراز تأسف ندارد؟ آیا زمان رعایت کنوانسیون های ژنو در خصوص مراعات حال کودکان و زنان و افراد غیر نظامی فرا نرسیده است؟ اگر همه کودکان یمنی قربانی عدم وجود امکانات بهداشتی اولیه، سوءتغذیه، مرگ در بمباران مراکز غیر نظامی ، بیماریهای عفونی و واگیر شوند باز هم نهادهای بهداشت و درمان جهان جز ابراز نگرانی و رایزنی برای ارسال بسته های محدود دارو و غذا کاری نباید بکنند؟ و حتی نباید ارتباط خود را با حکومت متخاصم فوق متوقف کرده و ارائه خدمات عمومی و فعالیت دفاتر خود در عربستان سعودی و هم پیمانانش را منوط به توقف وضعیت فوق کنند؟
هر روز بیمارستان دیگری هدف حمله مستقیم جنگنده های سعودی و هم پیمانانش قرار می گیرد و این در حالی ست که نماینده های کشورهایی که فروشندگان سلاح های جنگی به آنها هستند، با ژست حقوق بشری بر صندلی های نهادهای بین المللی تکیه زده اند و برای مردم مظلوم یمن ابراز نگرانی می کنند! بدیهی است که دولت فعلی عربستان سعودی که در داخل کشور خود و در همایش عظیم حج در سپتامبر ۲۰۱۵ از کنار کشته شدن صدها تبعه کشورهای مختلف در منا (که در عربستان میهمان بودند) در اثر سوء مدیریت برگزارکنندگان به راحتی گذشت و حتی در مورد شناسایی و تحویل اجساد قربانیان به کشورهایشان همکاری نکرد، برای جان زنان و کودکان بی دفاع و مظلوم یمنی ارزشی قائل نخواهد بود و شرایط را بهبود نخواهد بخشید.
اکنون زمان محک تاریخی متولیان بین المللی بهداشت و سلامت فرا رسیده است و این نهادها باید بتوانند ساز و کارهایی پیش بینی کنند تا اوضاع پیش آمده را به نفع تامین بهداشت و سلامت حداقلی برای این ملت مظلوم مدیریت نمایند.
جامعه پزشکی ایران ضمن ابراز نگرانی از وضعیت فاجعه بار بهداشت و درمان در کشور یمن، خواستار تحقق موارد ذیل برای نجات جان میلیون ها انسان بی‌گناه است:
۱- طرح شکایت از ائتلاف عربستان سعودی در مورد حملات نظامی به مراکز بهداشتی و درمانی یمن به دادگاه های بیطرف از سوی سازمان بهداشت جهانی با توجه به ماده ۱۰ اعلامیه حقوق بشر که همه افراد را سزاوار دادرسی و رسیدگی به حقوقشان می داند.
۲- پیگیری اعلام شرایط فوق العاده در مورد ملت یمن برای دریافت کمک های همه کشورهای داوطلب بر اساس ماده ۴ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۹۶۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد که بر اساس آن هرگاه یک خطر عمومی استثنایی موجودیت ملتی را تهدید کند و این خطر رسما اعلام شود کشورهای طرف میثاق می توانند تدابیری که وضعیت آن ملت ایجاب می کند اتخاذ نمایند.
۳- در خواست انتقال منظم و کافی محموله های غذا و دارو به همه استانهای یمن با توجه به بند دوم ماده ۱۱ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصوب ۱۹۶۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد.
۴- ایجاد تصفیه خانه های سیار برای تامین آب شرب در استانهای مختلفی که ساختارهای آب شرب خود را در عملیات های نظامی از دست داده اند با توجه به ماده ۱۲ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصوب ۱۹۶۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد.
۵- ایجاد کانال انتقال بیماران و مصدومین به کشورهای داوطلب زیر نظر نهاد های حقوق بشری جهت مداوا و طی دوره نقاهت بر اساس بند دوم ماده ۱۲ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصوب ۱۹۶۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد که بر ایجاد شرایط مناسب برای تامین مراجع پزشکی و کمک های پزشکی برای عموم تاکید دارد.
۶- اعزام پزشک، کارشناسان بهداشت و درمان، تجهیزات پزشکی و دارو به مراکز درمانی یمن و راه اندازی مجدد مراکز تعطیل شده درمانی یمن بر اساس ماده ۱۲ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصوب ۱۹۶۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد که بر پیشگیری و معالجه بیماری های همه گیر و سایر بیماریها و مبارزه علیه آنها تاکید دارد.
۷- ایجاد اردوگاههای مراقبت های فوری با امکان زندگی خانواده های یمنی و انتقال خانواده های در شرایط های-ریسک از نظر سلامتی به این اردوگاهها و تامین آب و غذا و امکانات بهداشتی برای آنها توسط گروههای مدافع حقوق بشر کشورهای مختلف بر اساس ماده ۲۱ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۹۶۶ مجمع عمومی سازمان ملل متحد.
جامعه مسلمان ایران و نیز مردم عربستان و یمن به خوبی می‌دانند که بر اساس وعده الهی در قرآن کریم، حق ماندنی و باطل رفتنی و نابود شدنی است. زمانی فرا می رسد که تاریخ در مورد مدعیان تامین سلامت مردم دنیا قضاوت خواهد کرد.
منبع: مهر
ارسال دیدگاه