به گزارش کودک پرس ،همزمان با برگزاری پنجاه و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «رشد»، فیلم سینمایی «مرد نقره‌ای»، با حضور کارگردان، تهیه‌کننده، نویسنده و دیگر عوامل فیلم و گروه‌هایی از نوجوانان در سینما فلسطین تهران اکران شد.
اکران «مرد نقره ای» تنها اکران حضوری آثار جشنواره فیلم رشد است که گفته می شود با توجه به اهمیت موضوع آن که موضوعی کاملا ملی است به صورت حضوری اکران شد.
فیلم سینمایی «مرد نقره‌ای» به کارگردانی محمدحسین لطیفی و نویسندگی پیمان عباسی و با حضور هنرمندانی همچون مهدی سلطانی، نادر سلیمانی، بهاره کیان افشار، ایرج نوذری، بهنوش بختیاری و هنرپیشگان نوجوان امیرکیان عبدی، ایمان امیری و پارسیا شکوری و برخی بازیگران ترکیه ای، در ایران و ترکیه تولید شده و در قالب داستانی به موضوع غرور ملی و قداست پرچم ملی می‌پردازد.
محمدحسین لطیفی کارگردان «مرد نقره‌ای» پس از اکران این فیلم، در جمع میهمانان با بیان اینکه بر اساس آن چیزی که در طی 39 سال آموختم، با دست خالی این فیلم ساخته شد، اظهار داشت: گلایه‌ها را کنار می‌گذارم، چون این اثر به هر حال ساخته شده است، هرچند اگر دستمان پُر بود قطعا بهتر از این ساخته می‌شد. این اثر دلسوزانی دارد که خواستند برای پرچم کشورشان و غرور ملی‌شان کار کنند. اما دستشان خالی بود.
وی خطاب به مسئولان فرهنگی تصریح کرد: امیدوارم از اینجا به بعد که این هندوانه در بسته باز شده، با ما باشید. این فیلم را با سختی و در طی 35 روز در ایران و ترکیه ساختیم؛ کسی پای کار نبود، اما خدا بود، خدا بود و خدا بود، مانند «روز سوم» که در آنجا هم خداوند با ما بود. هر چند که حداقل‌هایی را تهیه کننده و سرمایه‌گذار فیلم فراهم کردند.
کارگردان «مرد نقره‌ای» گفت: اما واقعا کار بسیار سنگین‌تر از آن چیزی بود که ما در دستمان بود و آن را انجام دادیم.
لطیفی با اشاره به اهمیت سینمای کودک و نوجوان اظهار داشت: حرف اصلی‌ام در اینجا، این است که سال ها بود من مدیون نوجوان‌ها و کودکان کشور بوده‌ام و این را یک بار به ایرج طهماسب گفتم که من همه ژانری کار کرده‌ام، اما از ژانر کودک و نوجوان واقعا می‌ترسم و او هم گفت، تو واقعا به درد کار کودک و نوجوان می‌خوری.
وی در ادامه گفت: در بعضی فیلم‌های ما که به جشنواره های خارجی می‌رود، غرور ملی‌مان را خدشه‌دار می‌کنند و این اذیتمان می‌کند. دلم می‌خواست غرور ملی را به بچه ها بدهم و آنچه را که خودم در خودم دارم به بچه ها منتقل شود، هر چند که غرور ملی بچه هایمان هم بالاست.
این پیشکسوت سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: خیلی سال بود که در فیلم های آمریکایی عموما می‌دیدم که قهرمان آن ها بودند و پرچمشان را با افتخار بالا می برند اما هیچ وقت فیلمساز ایرانی جرات نمی کرد پرچمش را با افتخار بالا بیاورد. این مهمترین انگیزه ام بود، اینکه پرچم سه رنگمان به راحتی برایمان نمانده است، بلکه اگر بالای سر تک تک ما است برایش خون ها ریخته شده است که امروز اینجاییم.
وی با تاکید بر اینکه امیدوارم این مسیر ادامه پیدا کند، گفت: یکی از دوستان خبرنگار دیروز از من پرسید شما مسیر را ادامه می‌دهید؟ گفتم چرا که نه، البته برای منِ در آستانه 60 سالگی یک مقدار سنگین است و جوان‌ها هم باید پای کار بیایند.
ارسال دیدگاه