به گزارش کودک پرس ، طبق تحقیقات جدید، عوامل خاصی وجود دارند که موجب می شوند تا نوجوانان شروع به هک کردن کنند. بازی های ویدئویی و ارتباطات اجتماعی از جمله فاکتورهایی هستند که می تواند نوجوانان را به درگیر شدن در فضای مجازی بکشانند.
«توماس هولت»، کارشناس جرایم سایبری دانشکده عدالت کیفری در دانشگاه ایالتی میشیگان در این رابطه می گوید: ما درباره دامنه هک کردن و تهدیدات آن چیزهای زیادی می دانیم اما مشکل این جاست که دقیقا نمی دانیم رفتار هک کردن از چه زمان و چگونه شروع می شود.
تاکنون بنا به عقیده عمومی تصور می شد که رفتارهای هکرانه از اولین سال های نوجوانی آغاز می شود اما نتایج تحقیقات درباره تاثیر عوامل زمینه ای مانند مسائل رفتاری، تأثیر روابط اجتماعی یا ویژگی های شخصیتی ، واضح نبوده است. با این حال یافته های ما نشان می دهد که احتمالا مسیرهای جنسیتی متفاوتی برای هک کردن وجود دارند.
هولت در این راستا پاسخ 50،000 نوجوان از سراسر جهان را برای تعیین پیش بینی رفتارهای منتهی به هکری ارزیابی کرد. نتایج به دست آمده، اولین داده هایی است که در بین یک مجموعه داده جهانی در این زمینه به تفاوت های جنسیتی می پردازد.
هولت می گوید: “ما دریافتیم که پیش بینی کننده های بزهکاری نوجوانان ، مانند توانایی پایین در خودکنترلی که موجب عدم توانایی در عقب کشیدن در هنگام بروز فرصت می شود، عامل بزرگی برای آغاز هک کردن رایانه برای پسران و دختران است.
اما برای دختران، انجمن های همسالان اهمیت بیشتری دارند. اگردختری دوستانی داشته باشد که به جرم و جنایات خرده فروشی مشغول خرید و فروش هستند، احتمالاً تحت تأثیر هک قرار می گیرد. برای پسران اما فهمیدیم که تماشای طولانی مدت تلویزیون یا بازی های رایانه ای با بروز رفتارهای هکرانه همراه بوده است.
هولت توضیح داد که اختلافات شدید بین پسران و دختران کاملاً مشخص است و این عقیده که دختران به شیوه هایی متفاوت از پسران وارد دنیای هک می شوند، تقویت می کند.
او می گوید برخی از یافته ها در مورد چگونگی تأثیرگذاری نقش های جنسیتی بر تربیت والدین تأثیر می گذارد، مانند این که والدین به پسران اجازه انجام بازی های ویدئویی را می دهند اما دختران را به فعالیت هایی متفاوت وادار می کنند.
در پسران و دختران صرفاً به دست آوردن فرصت هک کردن، برای شروع چنین رفتاری کافی خواهد بود. این امر می تواند شامل داشتن اتاق خواب شخصی، رایانه شخصی یا آزادی انجام آنچه در اینترنت می خواهند، بدون نظارت والدین باشد.
هولت توضیح می دهد در حالی که اکثر مدارس دسترسی به رایانه و اینترنت دارند، هنوز برخی موانع جغرافیایی برای ورود بچه ها به جرایم فضای مجازی وجود دارد.
محققان دریافتند کودکانی که زودتر به تلفن همراه دسترسی پیدا کرده اند، به خصوص اگر در شهرهای بزرگ زندگی کنند، احتمالاً به هک کردن روی می آورند.
برای کسانی که در شهرهای کوچکتر زندگی می کنند، گذراندن وقت با همسالان، به احتمال زیاد در بروز رفتار بزهکارانه تأثیر می گذارد.
محققان همچنین ارتباطی بین رعایت نکردن قانون کپی رایت درخصوص فیلم ها و موسیقی ها و هک کردن پیدا کردند.
در دهه 1980 و 1990 ، نوجوانان عمدتاً با هدف بازی هک می کردند محدود می شد هر چند اکنون هم بیشترین جرایم سایبری ابتدایی مانند ورود به حساب های فیس بوک یا ایمیل، چندان جدی نیست.
تلاش های اولیه ممکن است چندان جدی نباشد اما بدون نظارت و خودکنترلی، به احتمال زیاد آنها با توجه به دستیابی و پیشبرد توانایی های هکری خود و لذت بردن از مزه آنچه که می توانند انجام دهند، می توانند به هکرهای خطرناکی تبدیل شوند.
باید گفت که خودکنترلی پایین در کودکان و نوجوانان نقش به سزایی ایفا می کند. برخی از آنها با افزایش سن بالغ می شوند و می توانند ساعت ها پای سیستم بنشینند که این امر به آنها زمان می دهد تا مهارت های یک هکر پیچیده را بازیابی و اصلاح کنند.
هولت می گوید: والدین نباید فکر کنند که داشتن بچه ای با مهارت فنی پیشرفته همیشه کاملاً خوب است. پیدا کردن اشخاصی در این زمینه (مانند اشخاصی که در یک باشگاه روباتیک یا در رویدادهایی مانند کنفرانس DefCon ملاقات می کنید ) برای بچه ها بسیار مهم است، تا بتوانند علاوه بر استفاده از مهارت های خود به روشی مثبت، جلوگیری از رفتارهای بد را نیز یاد بگیرند.
جرایم سایبری می تواند یک مشکل پنهان باشد ، بنابراین صحبت کردن در این باره با نوجوانان بسیار حیاتی است. هرچه بیشتر بدانید که آنها چه کاری انجام می دهند، آسانتر می توانید فعالیت های نامطلوب و نادرست آنها محدود و متوقف کنید.
برای والدین مهم است که از درک فن آوری، عادات و رفتارهای فرزندان خود شناخت داشته باشند تا در راهنمایی آنها به سمت مسیری که توانایی استفاده مثبت از قابلیت های خود را داشته باشند، کمک کنند.
منبع: ایسکانیوز
ارسال دیدگاه