به گزارش کودک پرس ،اگر قرار است جیغ نزنم، داد نزنم، کتک نزنم، قهر نکنم، تنبیه نکنم، محروم نکنم، ناسزا نگویم، تهدید نکنم، تحقیر نکنم، او را نترسانم، مقایسه نکنم، مدام نصیحت نکنم، گله نکنم، غر نزنم، متهم نکنم، برچسب نزنم و… پس چکار کنم؟!
۱- مغز انسان افعال منفی را نمی فهمد، به جای داد نزن بگویید آرام باش، به جای ندو بگویید آرام تر راه برو، به جای جیغ نزن بگویید آرام تر حرف بزن.
۲- به جای تاکید بر کارهای اشتباه فرزندتان، به او کار خوب را بیاموزید. بهتر است کار خوب را با لذت گره بزنید تا نهادینه شود. تشویق کردن و جایزه دادن و جدول ستاره ها تا هفت سالگی بهترین روش برای آموختن کار خوب است. زمانی که انسان کادو و جایزه می گیرد هورمون دوپامین که هورمون شادی است ترشح می شود و به مرور کودک شرطی می شود و کار خوب در او نهادینه می شود.
۳- به او حق انتخاب دهید. «الان حمام میری یا قبل از خواب؟»، «بشقابت رو توی سینک میذاری یا روی کابینت؟» به او حق انتخاب دهید تا بتواند قسمتی از تصمیم گیری شما باشد. می توانید از او بپرسید کی می خواهد درس بخواند؟ چند ساعت تکالیفش طول می کشد؟ اگر به مرحله نوجوانی رسیده اند از آن ها بخوایید برنامه ریزی کند و بعد به شما اطلاع دهد.
۴- در انجام کارهایش به او کمک کنید تا همکاری را بیاموزد. در تمیز کردن اتاق، جمع کردن لباس ها، صاف کردن رو تختی با او هم قدم شوید. این اوقات را به لحظات شاد تبدیل کنید. به او اجازه دهید از همکاری با شما لذت ببرد.
۵- انتظارات خود را تعدیل دهید. شادی کودکانه آن ها را فدای نظم و انضباط نکنید. بگذارید کودک درونتان با دیدن آن ها دوباره کودکی کند. در آخر سوال کنید «خب حالا چطور خونه رو به شکل اول برگردونیم؟
۶- به فرزندتان یاد دهید از اشتباهاتش بیاموزد نه آن که به اشتباهاتش بیاویزد، اگر به خاطر هر اشتباه او داد بزنید تهدید کنید یا تنبیه کنید فرزندتان بخشندگی و مهربانی با خود و افراد زندگیش را نمی آموزد. گاهی اجازه دهید اشتباهات بی خطر کند و بعد بدون منت به او بیاموزید چگونه جبران کند.
۷- صدمه زدن فیزیکی در هر صورت باعث ترسیدن کودکان می شود. خود را کنترل کنید. هیچ چیز بهتر از این نیست که والدین در مقابل بچه ای که خارج از کنترل است، آرام باشند. به کودکتان آموزش دهید که عصبانیت خود را کنترل کند و به خود اجازه ندهید که به او توهین کنید. چون با این کار، عصبانیت او را دوباره زنده می کنید. به خاطر داشته باشید شما بزرگسالید.
۸- تنبیه بدنی، هرگز رفتار درست را به کودک آموزش نخواهد داد. او را نزنید. بچه ای که زیاد کتک می خورد، کنترل درونیش توسعه پیدا نمی کند. او به افراد دیگر نگاه می کند تا به او بگویند که راست و غلط چیست. همچنین آن ها فکر خواهند کرد که من نباید خودسری کنم چون تنبیه خواهم شد. به جای این که بگوید من نباید بی ادبی کنم چون بی ادبی بد است.
۹- به عنوان پدر و مادر لازم است اصول یکسانی داشته باشیم حداقل در جلوی کودکان وانمود کنیم که در تربیت آنان هماهنگ ایم. اگر رفتاری را پدر تائیید می کند و مادر رد، باعث تعارض کودک می شود پس بهتر است به عنوان والدین قبلا با یکدیگر هماهنگ باشیم و حداقل در جلوی کودکان عدم هماهنگی مان را بروز ندهیم.
۱۰- برای ایجاد رابطه ای سالم از شیوه گوش دادن فعال استفاده کنید. وقتی فرزندتان چیزی می گوید به خوبی به سخنانش گوش دهید، حتی اگر با کودک موافق نیستید، اجازه دهید صحبتهایش تمام شود، تماس چشمی مناسب و انجام ندادن کاری دیگر در هنگام صحبت با کودک، به وی می فهماند که برای حرف زدن وی ارزش قائلید و عقاید او برای شما مهم است.
ارسال دیدگاه