راه هاي پيشگيري از زايمان زودرس چيست؟

به گزارش کودک پرس ، هنگامي که به 37 هفته کامل بارداري برسيد، کودک شما رسيده و اصطلاحا ترم است. اگر کودک شما قبل از اينکه 37 هفته شويد بدنيا بيايد، زايمان شما زودرس بوده است و کودکتان نارس است.

بيشتر نوزادان نارس بعد از 32 هفته شدن، شانس خوبي براي زنده ماندن و رشد کردن دارند.

مشکلات نوزاد نارس چيست؟

هرچند که مراقبت هاي شديد براي نوزادان بسيار زودرس، به طور چشمگيري بهتر شده و ميزان بقا و زنده ماندن اين نوزادان بسيار بهبود پيدا کرده است. با اين حال، گاهي اوقات ممکن است اثرات طولاني مدت براي نوزاداني که خيلي زود متولد مي شوند، شامل فلج مغزي و مشکلات يادگيري باشد. اکثر نوزاداني که نسبتا زودرس هستند و در حدود 34 هفته تا 36 هفته به دنيا مي آيند، خوب عمل مي کنند. با اين حال، آن ها مي توانند در مقايسه با نوزادان متولد شده در زمان مناسب، بيشتر در معرض مشکلات بلند مدت باشند.

به طور کلي، هر چه سن بارداري شما در نوزاد نارس بيشتر باشد، اندام هاي او بالغ تر مي شوند، ريه هايش بهتر براي تنفس آماده مي شوند و نوزاد قدرت بيشتري براي مکيدن و تغذيه دارد.

چرا زايمان زودرس اتفاق مي افتد؟

اکثريت زايمان هاي زودرس بدون پارگي کيسه آب رخ مي دهند. زايمان زودرس در بين حاملگي هاي چندقلويي رايج است، اما مهم ترين علل زايمان زودرس عبارتند از:

کشش بيش از حد رحم، اگر شما دوقلو يا بيشتر باردار باشيد و يا اگر شرايطي مانند مايع آمنيوتيک بيش از حد (polyhydramnios) داشته باشيد، بيشتر در معرض خطر قرار داريد.

ضعف سرويکس و يا طول کوتاه گردن رحم که البته سونولوژيست مي تواند اين را در اسکن اولتراسوند در اواسط بارداري تشخيص دهد.

سابقه زايمان زودرس خودبه خودي
عفونت باکتريايي
پارگي زودرس کيسه آب
خونريزي شديد
برخي از اختلالات رحم
سبک زندگي شما نيز مي تواند سبب زايمان زودرس تان شود. به طور مثال اگر شرايطي مانند:
فاصله کوتاه بين حاملگي ها
فقر مالي و عاطفي مادر
سيگار کشيدن يا مصرف مواد مخدر، به ويژه کوکائين
کمبود وزن و يا اضافه وزن بيش از حد
بارداري در نتيجه IVF
عوارض بارداري مانند: پره اکلامپسي يا ديابت
يک وضعيت پزشکي اي که در اين شرايط بدنيا آمدن نوزاد شما مورد اطمينان تر است، از اين که بارداري شما ادامه يابد.
تروما يا ضربه شديد به شکم
را داشته باشيد بيشتر در معرض زايمان زود رس خواهيد بود. به ياد داشته باشيد که داشتن يک يا چند مورد از اين عوامل به اين معنا نيست که نوزاد شما قطعا زود متولد خواهد شد. اين فقط شانس اين اتفاق را افزايش مي دهد.
علائم زايمان زودرس چيست؟
دردهاي شکمي نامنظم، لکه بيني يا خونريزي خفيف از واژن و آبريزش، از علايم زايمان زودرس مي باشد که در صورت مشاهده بايد به بيمارستان مراجعه شود. مادراني که احتمال زايمان زودرس دارند لازم است فعاليت هاي خود را کاهش دهند و تا برطرف شدن علايم، از نزديکي پرهيز کنند.

اکثريت زايمان هاي زودرس بدون پارگي کيسه آب رخ مي دهند
راه هاي پيشگيري از زايمان زودرس چيست؟
* براي پيشگيري از تولد نوزاد نارس، نکات پراهميتي وجود دارد که رعايت کردن آن ها مي تواند تا حد زيادي از تولد نوزاد نارس پيشگيري کند و احتمال تولد نوزاد را در زماني زودتر از زمان طبيعي به حداقل ممکن برساند.
* در طول دوران بارداري، ارتباط خود را با پزشک قطع نکنيد. به او مراجعه کنيد و روند رشد جنين و علائم عمومي بدن خود و جنين تان را بررسي کنيد. با کنترل بيماري‌هاي مادر و کنترل تغذيه و تأمين شرايط مناسب براي حاملگي مي توان از تولد نوزاد نارس جلوگيري کرد.
* قبل از مصرف هرگونه دارو، حتي مسکن ها با پزشک تان مشورت کنيد و از مصرف داروهاي شيميايي و گياهي بدون مشاوره با پزشک پرهيز کنيد.
* رژيم غذايي خود را دست کم نگيرند و مصرف خوراکي ها و مواد غذايي سالم را فراموش نکنيد.
* وزن خود را در شرايط طبيعي نگه داريد و مراقب باشيد که در دوران بارداري بيش از حد دچار اضافه وزن و چاقي نشويد.
* از استعمال سيگار و قرار گرفتن در محيطي که در آن افراد سيگاري حضور دارند، پرهيز کنيد.
* در مورد مادران افسرده و مضطرب، اگر پزشک متخصص با اين افراد گفتگو کند مي‌تواند ترس و اضطراب آنها را به حداقل برساند. حمايت و نقش پدر نيز در کاهش اين نگراني‌ها بسيار تاثيرگذار است.
* از آن جا که عفونت‌هاي دهان و دندان يکي از دلايل زايمان پره ترم است، توصيه مي‌شود قبل از باردار شدن نسبت به درمان آن اقدام کنيد.
آيا نوزاد زنده مي ماند؟
متأسفانه، نوزاداني که قبل از 22 هفته کامل بارداري متولد شده اند، بعيد به نظر مي رسد که قادر به ادامه حيات باشد. نوزادان متولد شده در 23 هفته يا 24 هفته ممکن است زنده بمانند، اما بستگي به وزن تولد و سلامت آنها در هنگام تولد دارد. هرچه سن بارداري شما بيشتر باشد شانس نوزاد افزايش مي يابد.
بهترين شرايط براي مراقبت از نوزاد نارس چيست؟
تغذيه شير مادر براي همه نوزادان مهم است، اما شايد حتي بيشتر در نوزادان نارس، که در معرض خطر بيشتر عفونت هستند، بسيار اهميت يابد. تغذيه با شير مادر باعث محافظت بيشتري در برابر عفونت مي شود و همچنين تمام مواد مغذي مورد نياز نوزادتان فراهم مي شود. ممکن است کودک شما کوچک باشد تا بتواند به نوک پستان برسد، اما ماما قادر خواهد بود تا شما را در شير دادن به اين نوزادان کمک کند و به شما آموزش دهد. بعضي اوقات نوزادان نارس نياز به يک لوله تغذيه کوچک از بيني به معده خود دارند. از طريق اين لوله، شير مي تواند منتقل شود.