به گزارش کودک پرس ، مجیری کسب مدال طلای مسابقات جهانی را مدیون خداوند و دعای امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف علیه‌السلام) می‌داند علاقه خاصی به رهبری دارد و به واسطه همین علاقه مدال طلای خود را تقدیم ایشان کرده است، ولی هنوز بابت اینکه نتوانسته ملاقاتی حضوری با رهبر انقلاب داشته باشد ناراحت است. در ادامه گفت‌وگو با محمد علی مجیری می‌خوانید:
چطور شد وارد رشته ووشو شدید؟
۱۰ سال است که رشته ووشو را دنبال می‌کنم؛ از ۶ سالگی ورزش را با رشته ژیمناستیک شروع کردم و در ۸ سالگی وارد رشته ووشو شدم. تقریباً دو یا سه سال هر دو رشته را در کنار هم ادامه می‌دادم؛ رشته ژیمناستیک را زیر نظر پسرخاله‌هایم شروع کردم و بعد چند وقت آنها شروع به کار کردن در رشته ووشو پرداختند به من هم پیشنهاد دادند ووشو کار کنم بعد از چند مدت به این فکر افتادیم که حرفه‌ای کار کنیم و این شد که در سطح بین الملل ادامه دادم.
تاکنون موفق به کسب عناوین بین المللی در رشته ووشو شده اید؟
سال ۲۰۱۳ در مسابقات جوانان آسیا به میزبانی فیلیپین و در رده سنی نونهالان شرکت کردم که موفق به کسب مدال نقره آسیا شدم. سال ۲۰۱۶ به مسابقات جوانان جهان بلغارستان اعزام شدم که موفق به کسب مدال طلا شدم. سال ۲۰۱۷ در مسابقات جوانان کره جنوبی حضور پیدا کردم و ۲ مدال برنز به دست آوردم.
مسابقات ۲۰۱۸ جوانان جهان به میزبانی برزیل برگزار شد که در رده سنی جوانان موفق به کسب ۲ مدال نقره و ۲ مدال برنز شدم؛ با شرکت مسابقات جوانان آسیا ۲۰۱۹ مدال برنز کسب کردم. در نهایت پانزدهمین دوره مسابقات ووشو قهرمانی جهان در شانگهای چین برگزار شد و توانستم در رقابت‌های فرم نن دائو در بخش انفرادی مدال طلای این دوره از رقابت‌ها را به دست بیاورم.
بنظر شما چه چیزی باعث محجوریت “تالو” شده است؟
کسب این عنوان خیلی سخت بود؛ همانطور که می‌دانید اوضاع اقتصادی کشور زیاد مناسب نیست و اعتماد کردن به جوانی مثل من خیلی برای کادر فنی سخت بود؛ بخاطر عملکرد ضعیف تیم تالو کشور در مسابقات سال قبل این اعتماد به من انجام شد و خدا را شکر توانستم جواب اعتماد کادر فنی را بدهم.
عملکرد ضعیف تیم تالو در سال گذشته باعث شد که ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا نماینده پسر نداشته باشد. در بخش تالو امسال بازی مرگ و زندگی بود؛ اگر نتیجه نمی‌گرفتیم تالو به فراموشی سپرده می‌شد. با عنایت خداوند توانستیم نتیجه خوب و قابل قبول به دست بیاوریم تا از این به بعد خیلی بیشتر برای تالو سرمایه گذاری شود.
امسال نگاه ویژه ای به بخش تالو شده بود؛ از آذر ماه سال گذشته ماهانه ۱۰ روز زیر نظر مربی تیم ملی و با استفاده از تالوفیلد تمرینات منسجمی را داشتیم. هزینه خرید تالو فیلد میلیاردی است و تمام استان‌ها توانایی خریدش را ندارند. میان تمرین کردن بر روی زمین یا بروی تاتمی خیلی با تمرین کردن بر روی تالو فیلد متفاوت است.
امسال شرایط برای من خیلی شرایط سختی بود، یعنی اگر می‌خواستم در رده بزرگسالان شرکت کنم باید اول از فیلتر استان و بعد از فیلتر کشوری رد می‌شدم که در نهایت فقط نفرات اول و دوم کشور به اردوی تیم ملی دعوت می‌شوند. خدا را شکر توانستم در مسابقات کشوری که در اردبیل برگزار شده بود یک مدال نقره و دو مدال برنز به دست بیاورم؛ در نهایت با اجرای دو فرم نخست با کسب مدال برنز از کسب سهمیه جام انده بودم اما خوشبختانه در فرم آخر توانستم جواز حضور در مسابقه را بدست بیاورم.
سرمایه گذاری بر روی “تالو” نتیجه بخش خواهد بود؟
شرایط اعزام که به لطف فدراسیون و آقای علی‌نژاد خیلی خوب بود؛ ما هیچ کمبودی نداشتیم با اینکه وضعیت خیلی از فدراسیون‌ها به هم ریخته بود مثل فدراسیون کاراته که اعزامش را کنسل کرده بود یا فدراسیون جودو اصلاً اردوها را لغو کرده بود؛ اما خدا را شکر فدراسیون ووشو در همه رده‌های سنی اعزام داشت.
آنگونه ای که بر روی ساندا سرمایه گذاری می‌شود بر روی تالو سرمایه گذاری نمی‌شود. بخش تالو سرمایه گذاری بیشتری را می‌طلبد. تمام کشورها تمرکزشان بروی تالو قرار گرفته است چرا که ما می‌توانیم با سرمایه گذاری بر روی تالو مدال‌های بیشتری نسبت به ساندا به دست آوریم.
آیا ورزش حرفه‌ای به تحصیلت صدمه زده است؟
من الان یک مشکل اساسی دارم؛ من برای امتحانات خرداد ماه در اردوهای جوانان بودم برای امتحان‌های شهریور ماه در اردوهای بزرگسالان بودم. در حال حاضر من ماندم و یک کوه درس که باید پاسشان کنم تا دیپلم بگیرم؛ من هنوز دیپلم نگرفتم ولی در آینده اگر خدا یاری کرد دانشجوی تربیت بدنی می‌شوم.
این مدال شاید غیر ممکن بود که ممکن شد و هیچ حسابی بر روی طلا برای تالو ایران باز نمی‌کردند شاید به خاطر همین هم بود آنقدر خوب بود و خدا را بابت این هدیه خیلی سپاس گذارم. امسال ما تالو کاران نشان دادیم اگر دامنه توجهات به تالو بیشتر شود؛ تالو نیز می‌تواند مدال آور باشد.
بعد از اینکه بر روی سکو رفتم خیلی حس خوبی داشتم؛ حس غرور و از این بابت که توانستم پرچم کشورم رو از بین این همه پرچم بالا ببرم سرود ملی را در سالن طنین انداز کنم خیلی خوشحال هستم.
آیا الان زمان خوبی برای جوانگرایی در تیم ملی ووشو است؟
به نسبت دیگر کشورها ایران جوان گرایی کرده بودند و بنظرم این زمان بهترین موقعیت برای اینکه فدراسیون جوان گرایی کند. بقیه کشورها نیز به جوان گرایی روی آورده اند و جوان‌ها پا به پای هم بالا می آیند.
در سالیان گذشته افرادی مثل آقای عربی مربی تیم ملی که واقعاً کارکشته این کار بودند و برای خود اسم و رسمی داشتند در سطح بین المللی نمی‌شد با ایشان رقابت کرد؛ اما حالا در سطح بین الملل همه یکسان هستند. قبلاً شاید داوران به خاطر نام و نشان به کسی مدال می‌دادند ولی در حال حاضر اکثر کشورها جوان گرایی کرده اند و جوان‌هایی بی نام و نشان فرمها را اجرا می‌کنند؛ تقریباً می‌توانم بگویم رقابت خیلی عادلانه تر شده است.
آیا انتظار خاصی از مسئولین ورزش استان داری؟
در شهرستان خمینی شهر پتانسیلی لازمی که من تمریناتم را پیگیری کنم وجود داشت. و سالن تمرینی، پیست و سالن بدنسازی در اختیارم بود و در حد امکانات شهرستان خوب بود؛ به خاطر مسافت زیاد ترجیح می‌دادیم در خمینی شهر تمرین کنم.
انتظار خاصی از مدیر کل ورزش استان ندارم؛ به هر حال ایشان سرشان شلوغ است؛ اما گوشه نگاهی هم به امثال من بکنند بد نیست. نه اینکه بخواهم از من تقدیر کنید، انتظار دارم از ووشو کل استان کمی بیشتر حمایت شود. شاید به جرأت می‌توانم بگویم ووشو، مدال آورترین رشته ورزشی در سطح استان اصفهان است و حمایت بیشتری را می‌طلبد.
لطف خدا بوده که من در کنار درس توانستم ورزش را نیز پیگیری کنم؛ گاهی اوقات می‌شد در روز مثلاً ۵ ساعت یک جا تمرین کنم و ۵ ساعت در باشگاه باشم، اما به درسم لطمه‌ای نمی‌خورد، اما امسال را نمیدانم واقعاً باید چه کاری انجام دهم؛ سه تا از درس‌هایم باید بماند برای سال آینده یعنی یک سال من از زندگی جا می مانم.
عنصر “شانس” چقدر در کسب مدال طلا به شما کمک کرد؟
من به عنوان ورزشکار بندر عباس در مسابقات ووشو کشوری شرکت کردم یعنی مدال‌هایی که گرفتم به نام بندرعباس بوده است. در انتخابی بزرگسالان برای اصفهان شرکت کردم ولی در اردوها خط خوردم. بندرعباس پذیرفت که در مسابقات کشوری به اسم استان هرمزگان شرکت کنم و اگر من مسابقات کشوری نمی‌رسیدم، کسب این مدال طلا هرگز میسر نمی‌شد.
بر اساس شانس موقعی می‌شود مدال گرفت که سه بازیکن حضور داشته باشند و هنوز مسابقه نداده کسب مدال برنز قطعی باشد، بعد فرم نیز اجرا کنی و مدال خوش رنگ تری بگیری؛ واقعاً نمی دانم از بین ۵۲ نفر چطوری می‌شود بر اساس شانس مدال گرفت!
به نظر شما ورزشکاران حرفه‌ای در چه مواردی دغدغه مند هستند؟
یکی از دلایلی پیشرفت برخی کشورها در ورزش موضوع بدون دغدغه بودن ورزشکارانشان است؛ ورزشکار فقط کارش ورزش کردن است؛ مثل من دغدغه اش زندگی و آینده اش نیست، دغدغه اش دیپلم گرفتن نبوده درس خواندن نبوده است.
من هم باید تمرین کنم هم باید درس بخوانم و به فکر زندگی آیندم باشم. مطمئناً من همیشه در اوج نیستم یه موقع‌هایی هم باید بیام پایین یه موقع‌هایی میام پایین یعنی همیشه نمیتونم مدال اور باشم.
گاهی اوقات آنقدری فشار زیاد بود که خسته می‌شدم اما خانواده ام هرگز دست حمایت من خسته نشدند. پدرم یه کارگر ساده است ولی همیشه و در همه حال حامی من بوده است. حتی گاهی اوقات شده بود که من نمی‌خواستم به باشگاه بروم اما خانواده به زور مرا روانه باشگاه می‌کردند.
نظرتان راجع به مهدی ترابی بازیکن پرسپولیس تهران و شعار روی لباسش در دیدار مقابل پیکان چیست؟
فوتبالی نیستم اما واقعاً ترابی بازیکن پرسپولیس کار خوبی کرد؛ من نیز اینچنین اعتقادی دارم که راه نجات کشور پیروی از رهبری است. من در جایگاهی نیستم که بخواهم این موضوع را تأیید یا رد کنم ولی خیلی از این بابت تحسینش می‌کنم.
در اوقات فراغتتان چه کاری انجام می‌دهید؟
اسب سواری را خیلی دوست دارم اما امکاناتش رو ندارم البته از طرفی وقت فراغتی نداشتم که بتوانم به اسب سواری مشغول شوم. در آینده وقت آزاد پیدا کردم حتماً این موضوع را پیگیری خواهم کرد چون به این رشته علاقه دارم. در اوقات فراغت اندکی که دارم بیشتر قرآن می‌خوانم ولی زیاد اهل کتاب خواندن نیستم.
برای آینده برنامه ریزی خاصی انجام داده اید؟
شاید در آینده به عضویت سپاه در بیایم اما بعد از ورزش قهرمانی، بعد از اینکه تحصیلاتم را تمام کردم؛ نباید فراموش کنیم که ورزش قهرمانی سن خاصی دارد. عضو بسیج نیستم یعنی وقتش را نداشتم که عضو بسیج باشم؛ زندگی ام شده درس و ورزش، هیچ تفریح دیگری نداشتم؛ حتی بعد از مسابقات زمانی که برگشتم؛ خانواده ام برنامه ریزی کرده بودند که خانوادگی به زیارت امام هشتم در مشهد برویم ولی مربی تیم ملی اجازه نداد.
آیا تا کنون حقت پایمال شده است؟
زمانی محمد علی مجیری با باند رد شد؛ هنوزم که هنوز است هیچ پشتوانه‌ای ندارم البته نه اینکه نداشته باشم یعنی بزرگترین پارتی من خداست. خدا را شاکرم که کمکم کرد و توانستم به عنوان یک پسر شهرستانی در جایی که برخی پایتخت نشینان امثال مجیری ها را از خود نمی‌دانند مدال طلا را برای کشورم به ارمغان بیاورم.
خیلی وقت‌ها شده است که حقم پایمال شده است اما من اعتقاد دارم که هیچ کاری بدون حکمت نیست. امسال من در جمع ملی پوشان بودم تا فقط زمین مسابقه را ببینم اما خدا را شکر مدال طلا گرفتم.
منبع: ایمنا
ارسال دیدگاه