به گزارش کودک پرس ، الهه عزیزی اظهار کرد: در رابطه با نوجوانی که حالش دست خودش نیست و مدام در حال دگرگونی است و هیجان غالب بر روانش است، مهم‌ترین مسئله ثبات والدین است. در برابر تمام این نوساناتی که نوجوان تجربه می‌کند، دنیای خانواده و دنیای ارتباطی نوجوان با والدین باید ثبات زیادی داشته باشد و نباید سوار بر موج هیجان نوجوان بالا و پایین شوند.
وی افزود: والدین باید این آگاهی را داشته‌باشند که این دوره گذراست و همه ما به عنوان یک بزرگسال از این سن عبور کرده‌ایم. نوجوان هم قرار نیست در این سن ثابت باشد. با علم به این مسئله که خیلی از رفتارهای نوجوان موقتی است ثبات حرف اول را می‌زند و بعد از آن والدین باید قاطعیت خودشان را داشته‌باشند.
این روانشناس خانواده با بیان اینکه «بهترین روش ارتباط روشی است که مرز بین قاطعیت و صمیمیت مشخص شود»، ادامه داد: والد نباید نوجوان را خیلی رها کند و حتما باید دو تا سه قانون مشخص از ابتدا برای زندگی نوجوان داشته‌باشد. یکی از مهم‌ترین این قوانین در ارتباط با دنیا و فضای افسارگسیخته مجازی است و این مسائل می‌تواند در ارتباط با نوجوان با دوستانش باشد یا قانون دیگر در درس خواندن نوجوان باشد.
عزیزی خاطر نشان کرد: در برابر کج‌خلقی‌های نوجوان، ثبات قاطعیت مهم است و نباید به نوجوان این اجازه را بدهیم که هر زمان با هر روشی که دلش خواست با ما بدرفتاری کند و بهتر است که نه با جنگ و دعوا بلکه با قاطعیت مقابل این مسئله بایستیم و از موقعیت خودمان در برابر یک نوجوان دفاع کنیم.
وی ادامه داد: به این ترتیب، یک نوجوان با حال بسیار بد، عصبانیت و دادزدن با ما رفتار می‌کند، می‌توانیم به آرامش دعوتش کنیم و به نوجوان بگوییم که تا زمانیکه آرام نشدی من با تو صحبتی ندارم و باید آرام شوی و بعد با هم حرف می‌زنیم. اگر نوجوان قصد ادامه به کار خودش داشت، می‌توانیم همراهی نکنیم و در بازی‌هایی که دراین سن وجود دارد مانند اینکه پدر مادر را در چالش جنگ، دعوا و دادوبیداد کردن وارد می‌کند و اگر پدرو مادر رفتار بدی را انجام دهند، بعد به خاطر جبران، مجبور می‌شوند امتیازاتی را به نوجوان بدهند که می‌تواند تاثیر بدی داشته‌باشد.
عزیزی تصریح کرد: در این دوره هیجان غالب بر مغز نوجوان است و ما باید بتوانیم جهت‌دهنده خوبی برای این هیجانات باشیم و به او نشان دهیم که الان تو عصبانی یا ناراحت هستی و اجازه بده آرام شوی تا باهم حرف بزنیم.
این روانشناس خانواده با بیان اینکه «به نظر می‌رسد، یکی از قشرهایی که به شدت در جامعه تعیین کننده، تاثیرگذار و در عین حال مغفول مانده است نوجوان است»، عنوان کرد: متاسفانه به نظر می‌رسد، در شهری که زندگی می‌کنیم تدابیر لازم، برای نیاز به تفریح یک نوجوان در نظر گرفته نشده و آن‌ها جایی در سیاست‌گزاری‌های شهری کم‌تر جایی دارند. درحالی‌که این سن بسیار حساس است و اگر آدم‌ها از این سن درست عبور نکنند، -مانند نیاز به دلبستگی امن و نیاز واقع‌بینانه و هویت- با بزرگ‌سالانی ناسالم در جامعه روبرو خواهیم شد.
وی افزود: لازم است که مستندهای مناسبی در این زمینه در ارتباط با بحث صداوسیما، سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌های درستی که خاص و ویژه نوجوان باشد تهیه کنیم، گروهدرمانیهایی که به شدت کم داریم و گاهی بهتر است این گروه‌ها با حضور یک فرد متخصص که کاملا ناظر بر این ماجرا باشد، برگزار شود. نوجوانان بتوانند مسائلشان را با هم به اشتراک بگذارند و چیزهای زیادی یاد بگیرند. اگر قرار باشد جمعی باشد که همه هیجان محض هستند، آن جمع قطعا به نتیجه درستی از بحث خودشان نخواهند رسید و بهتر است که یک متخصص به عنوان تسهیل‌گر در کنارشان باشد.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه