به گزارش کودک پرس ، چگونه اعتماد به نفس دخترم را بالا ببرم تا حس بهتری نسبت به خودش داشته باشد؟
برای افزایش اعتمادبه‌نفس در کودک خود به این موارد توجه کنید:
تشویق و تعریف شما از کودکتان -تا سن ۷ سالگی- و پرهیز از محدود کردن او سنگ بنای داشتن فرزندی با اعتمادبه‌نفس بالاست.
استعدادها، توانایی‌ها و پیشرفت‌های دیگران را به رخ فرزند خود نکشید.
از بی‌توجهی به فرزند خود بپرهیزید، طوری رفتار کنید که او احساس کند وجودش باعث گرمی خانواده است.
در رفتار نسبت به فرزندان خود عدالت را رعایت کنید. اگر یکی از فرزندان شما به خاطر اعمال خود مستحق محبت یا رسیدگی بیشتر است به‌گونه‌ای رفتار کنید که دیگر فرزندان علت این توجه و رسیدگی را بدانند.
نمی‌توان با دروغ گفتن فرزند را راست‌گو تربیت کرد. با اعمال خود رفتار نیک را به او یاد دهید. از کلمات و الفاظ رکیک و زشت هرگز استفاده نکنید.
هرگز سؤالات فرزندانتان را بی‌پاسخ نگذارید. پرسش‌های فراوان کودکان نشانه کنجکاوی و تیزهوشی آن‌هاست.
از تحقیر فرزند خود در بین دوستانش یا اعضای فامیل واقعاً بپرهیزید، تذکرات لازم را بعداً در فضایی محبت‌آمیز، آرام و بدون سرزنش به او بگویید.
از اعمال نیک و پسندیده فرزند خود بسیار یاد کنید. بگذارید فرزندتان با شنیدن تعریف‌های شما احساس خوش‌آیند حضور در جمع بزرگان را تجربه کنند.
کودک خود را با عبارت‌هایی صدا بزنید که موجب خوشحالی و احساس شخصیت در او و اطرافیان او بشود، مانند علی آقا، زینب خانم و …
مسئولیت‌هایی را به فرزند خود واگذار کنید که متناسب با سن و توانایی‌های او باشد؛ مثلاً کودک ۷ ساله به تنهایی نمی‌تواند در صف نانوایی ایستاده و نان بگیرد ولی می‌تواند یک قالب پنیر بخرد.
در انجام کارهای سخت، علاوه بر کمک کردن، فرزندتان را دائماً تشویق کرده و او را به پیروزی امیدوار کنید.
برای تقویت یک صفت پسندیده در فرزندتان برای او داستان‌هایی تعریف کنید که نقش اصلی داستان، کودکی هم سن و سال فرزند شما و دارای آن صفت پسندیده است.
برای تنبیه فرزندتان هرگز او را کتک نزنید بلکه سعی کنید چیزهای موردعلاقه او را برای مدتی متناسب با اشتباهش از او بگیرید؛ مثلاً به خاطر نمره‌ی کم در امتحان میان‌ترم، سه روز از تماشای تلویزیون محروم است.
کمک کردن به دیگران و تقویت روحیه بخشندگی و انسان‌دوستی را عملاً به کودک خود بیاموزید؛ مثلاً او را تشویق کنید بخشی از پول توجیبی خود را صدقه بدهد.
از فرزند خود بخواهید در صورت امکان علت حالت‌های متفاوت روانی خود مانند شادابی، اضطراب، افسردگی و … را صادقانه و با شجاعت برایتان بیان کند.
فرزندتان باید باور کند که شما در همه حال به او توجه دارید؛ مثلاً هنگام خروج از خانه برای او یک یادداشت کوچک بگذارید.
اوقاتی که در کنار خانواده هستید واقعاً به کودکتان اختصاص دهید نه اینکه به تماشا کردن فیلم یا مطالعه روزنامه و … مشغول شوید؛ مثلاً با خاموش کردن تلویزیون به تعریف کردن لطیفه و خاطرات خود که متناسب با سن فرزندتان است وقت او را پر کنید.
تشویق فرزندتان باید در مقابل تلاش او باشد نه در مقابل استعدادهایش.
کتاب‌های داستانی متناسب با میزان اطلاعات و افکار او در اختیارش قرار دهید.
منبع: تبیان
ارسال دیدگاه