به گزارش کودک پرس، شبکه معاند ایران اینترنشنال که ظاهرا به تازگی مدیریت آن را صهیونیست ها مستقیما به عهده گرفته اند، هر لحظه مترصد فرصتی است تا از آب گل آلود ماهی گرفته و برای پر کردن شکم های لجن انباشته ضدانقلاب و حامیانش، داستان سرائی کند.
پر واضح است، همه ما با سیاست نیرنگ و تزویر روباه پیر آشنائیم. انگلیس سال هاست سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن را در کشورهای مختلف و مخصوصا مستعمرات خود اعمال کرده و با پیاده سازی آن، به بهره برداری و استعمار خود ادامه می دهد.
از طرفی گروهک وابسته و معلوم الحال طالبان نیز پس از به حکومت رسیدن البته به زور سرنیزه و بدون رعایت اصول دموکراسی بارها از روی جهالت و ناآگاهی به قوانین بین المللی و یا از روی عمد و عناد، نسبت به حدود و سقور مرزی در برخی نقاط اقدام به رفتارهای خارج از عرف و قوانین موجود نموده اند که هربار با رشادت های مرزبانان جمهوری اسلامی و درایت دولتمردان سرجای خود نشسته و با خفت و شکست از معرکه خارج شده اند. اما پس از سفر رئیس جمهور به استان سیستان و بلوچستان و هشدارهای جدی ایران در خصوص حق آبه کشورمان از رودخانه هیرمند، و از آنجاییکه این گروه خودسر از جامعه مدنی و رعایت قانون و حتی قوانین انسانی بوئی نبرده و قدرت درک و تحلیل مسائل پیرامونی خود را بر اساس منطق و عقل را ندارند، در برخی واکنش ها، احساسی عمل کرده و تحت فشارهای این عدم درک و شاید هم تحریکات بیرونی از سوی اجانب، واکنش های غیر منطقی از جمله تنش های مرزی اخیر را از خود بروز داده اند.
جدای از اینکه این گروهک قلیل و فاقد درک و شعور در رفتارهای بین المللی و حسن همجواری و همسایگی، باید به ماهیت مقتدرانه و شکست ناپذیر قوای مسلح جمهوری اسلامی ایران پی ببرد، این بی اخلاقی و نادانی آنها چند شبی است که دستاویز تفرقه افکنی و توطئه های خبیثانه رسانه های معاند شده و با ولعی سیری ناپذیر روی آن مانور می دهند. این امر لزوم هوشیاری بیشتر در قبال نقشه ها و دسایس پشت پرده موضوع را آشکار تر می نماید.
نکته اصلی و اساسی و انکارناپذیر این موضوع در مبادلات فرهنگی، سیاسی، تجاری، اجتماعی و اقتصادی ریشه دار و پایدار دو ملت ایران و افغانستان نهفته است که قدمتی چند هزار ساله به دلیل تعلق این خاک به ایران قبل از دسیسه انگلیسی ها و بی عرضگی شاهان گذشته داشته که در طول سالیان متمادی گذشته از زمان اشغال خاک این کشور توسط روس ها و بعد آمریکایی ها، این مراودات و مبادلات فرهنگی و اجتماعی بین مردم دو کشور کماکان برقرار بوده و جمهوری اسلامی ایران همواره مأمن و پناهگاه و حامی ملت مظلوم و ستمدیده افغان بوده و هست میزان بالای پناهندگان افغانی در ایران و پذیرایی سخاوت مندانه ایرانیان از آنها موید و مصداق این سخن است. لذا اینکه با چند تنش مرزی کوچک و لفاظی های افرادی حقیر و ناچیز و قطعا ناآگاه، جنگی بزرگ رقم بخورد، خیالی خام و بی نتیجه است، اما بهرحال، آتش این معرکه برای رسانه های معاند که این روزها دست از پا دراز تر و شکست خورده تر از قبل در جنگ ترکیبی، به دنبال خوراک برای گرم کردن آب بوق های ناکارآمدشان می گردند، شده و عملیات رسانه ای جدیدشان را حول محور حماقت طالبان بنا کرده و شروع به ترویج شایعات و پیاده سازی سیاست انگلیسی تفرقه بیانداز و حکومت کن، نموده اند، اجتناب ناپذیر است.
در این میان لزوم دقت و هوشیاری و بصیرت در خنثی سازی توطئه های پشت پرده این اقدام کور، بایستی برای همه دلسوزان نظام و انقلاب مهم انگاشته شده و تلاش ها در جهت تثبیت اوضاع و پرهیز از ورود به سناریوهای تفرقه افکنانه دشمنان معطوف گردد؛ چراکه در این میان حساب ملت مظلوم افغانستان به عنوان برادران و خواهران مسلمان ما، از حساب گروهکی مرموز و معلوم الحال کاملا جداست و در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها باید این نکته همواره مدنظر باشد.
ارسال دیدگاه