بیش از ۱۸ هزار کودک جذب شورشیان فارک کلمبیا شدند

به گزارش کودک پرس ،به نقل از شبکه الجزیره، این تحقیقات دادگاه ویژه صلح کلمبیا مربوط به پرونده ۰۷ است که به سربازگیری نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا موسوم به فارک و استفاده آنها از کودکان و نوجوانان بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۶ میلادی رسیدگی می‌کند.

همزمان با اینکه کلمبیا به دنبال مقابله با تأثیر ماندگار جنگ داخلی چند دهه‌ای این کشور بین گروه‌های شورشی و شبه نظامی و نیروهای دولتی است، دادگاه ویژه صلح کلمبیا ۲۶ شهادت اعضای سابق گروه فارک را بررسی خواهد کرد.

“ادواردو سیفوئنتس”، رئیس دادگاه ویژه صلح کلمبیا روز سه‌شنبه در کنفرانسی خبری در بوگوتا گفت: تبدیل کردن دختران و پسران به  یک وسیله در جنگ، باعث درد و رنج جامعه کلمبیا شده است. برآورد اولیه و موقتی که ممکن است بالاتر هم برود، نشان می‌دهد که از ۱۸ هزار و ۶۶۷ دخت رو پسر در جنگ‌های شورشیان فارک استفاده شده که این امر بدون شک یکی از وحشتناک‌ترین اقداماتی است که می‌توانسته در این جنگ رخ دهد.

“لیلی رودا”، قاضی دادگاه ویژه صلح کلمبیا که به این پرونده رسیدگی می‌کند، گفت: این آمار از تحلیل ۳۱ پایگاه داده گردآوری شده توسط گروه‌های قربانی و دولت و همچنین شهادت ۲۷۴ تن که با زور به استخدام گروه شورشی فارک درآمده بودند، به دست آمده است.

این دادگاه همچنین اعلام کرد، دست‌کم ۵۶۹۱ تن از این کودکان و نوجوانان کمتر از ۱۴ سال سن داشتند که این امر نقض قوانین بین‌المللی بشردوستانه است.

همزمان با پیشرفت این تحقیقات، دادگاه ویژه صلح کلمبیا همچنین خشونت‌های جنسی و جنسیتی مرتبط و ناپدید شدن‌های اجباری و همچنین قتل، شکنجه و برخوردهای ظالمانه و تحقیرآمیز را بررسی خواهد کرد.

آماری که این دادگاه منتشر کرده بسیار بالاتر از آمارهای قبلی است که توسط دولت کلمبیا منتشر شده بود. در امارهای قبلی دولت برآورد شده بود که بیش از ۷۴۰۰ کودک در کلمبیا بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۲۰ جذب و استخدام گروه شورشی فارک شده بودند در حالی که ۱۶ هزار تن در جریان این جنگ کشته شدند.

دادگاه ویژه صلح کلمبیا تحت توافق صلح ۲۰۱۶ میلادی بین گروه شورشی فارک و دولت کلمبیا تشکیل شد تا درباره جنایت‌ها و خشوت‌های صورت گرفته در این جنگ تحقیق کند. این دادگاه این قدرت را دارد تا احکام سبک‌تری نسبت به سیستم عدالت معمول صادر کند.

این در حالی است که رهبران سابق شورشیان فارک پیش‌تر گفته بودند که سربازگیری کودکان یک سیاست کلی نبود و بسیاری از افراد به خاطر حفاظت یا فرار از فقر به این گروه ملحق شده بودند.