به گزارش کودک پرس ،برای آموزش غذا خوردن به کودک در شروع، بگذارید کودکتان غذایش را لمس کند. شاید همه آن قدر که باید به اهمیت این مسئله ی لمس کردن واقف نباشیم ولی در واقع به این شکل است که کودک با غذا رابطه برقرار می‌کند و بافت‌های مختلف مواد غذایی را قبل از گذاشتن به دهان، با دست و با نوک انگشتانش شناسایی می‌کند. به این ترتیب هر کودکی با ریتم مناسب خود با غذا ارتباط برقرار کرده، اعتماد می‌کند و با میل و علاقه خود آن ها را به دهانش می‌گذارد.
به کودکمان کمک کنیم بوییدن را یاد بگیرند. بوییدن مواد غذایی مختلف راهی دیگر برای ایجاد رابطه کودکان با غذاست و بالاخره مزه. به کودکمان کمک کنیم که مزه‌های مختلف را بشناسد. می‌توانیم به تدریج اسم مزه‌ها را به او بگوییم: مثلا این ترش است. این شیرین است. یا در این غذا بروکلی ریخته‌ام. مزه بروکلی را متوجه شدی؟
به این شکل مواد غذایی بیشتر و بیشتر توجه کودک را به خود جلب می‌کنند و گاهی مثل یک اسباب بازی جذاب مدت ها کنجکاوی‌اش را تحریک کرده و باعث سرگرمی‌اش می‌شوند. کودک به این طریق به تدریج با غذا رابطه برقرار می‌کند و از خوردن آن لذت می‌برد. اینکه به کودک نوپای خود اجازه دهیم که فرصت کافی داشته باشد که در هر وعده غذایی اگر دوست داشت ذرات مختلف غذا را لمس کند. آن ها را روی میزش بگذارد و دوباره به بشقابش برگرداند، در واقع نشان از آگاهی و درک ما نسبت به نیاز او برای این کشف و کار است.
معمولا کودکانی که بیشتر در شروع غذایشان را لمس می‌کنند و فرصت لازم را دارند که در جهت کشف و شهود بشقابشان برآیند، بعدها راحت‌تر قاشق را قبول می‌کنند و در کل، بیشتر از فرایند غذا خوردن لذت می‌برند. برعکس اعمال ممنوعیت‌های زیاد در زمان غذا خوردن، اصرار والدین برای این که خودشان به بچه غذا بدهند (برای اینکه بهتر و بیشتر بخورد یا کمتر کثیف کند) و در کل فشار و توجه زیاد برای حجم غذایی که خورده می‌شود و تمیزی فضای اطراف، مانند ترمزی عمل می‌کند که شور و اشتیاق آن ها را در مورد غذا کاهش داده و حتی می‌توان گفت فرایند طبیعی آن ها رای ارتباط با غذا و لذت بردن از آن را دچار اختلال می‌کند.
در این شرایط پدر و مادر یا با مقاومت کودک و فرار او از غذا خوردن مواجه می‌شوند و یا بدون اینکه متوجه باشند کودکی بار می‌آورند که در یک برهه زمانی به ظاهر به انتظار آنها جواب می‌دهد و خواست و تمایل واقعی خود را کنار می گذارد اما در واقع، آن طور که باید و در زمانی که باید رابطه‌ای با غذا برقرار نمی‌کند و هرگز نمی‌آموزد که چطور می‌توان لذت غذای سالم خوردن را چشید.
از سوی دیگر، تحقیقات دیگری نشان می‌دهند که وقتی کودک اجزای مختلف غذا را با دستان خود لمس می‌کند، آنها را می‌بوید و مزه‌ها را درک می‌کند، در واقع قوای مختلف خود را در مورد آنچه می‌خورد حساس‌تر و قوی‌تر کرده و این حساسیت و این تقویت ذهنی سبب می‌شود که بعدها عادات غذایی سالم‌تری داشته و کمتر دچار عوارضی مانند اضافه وزن و چاقی و دیابت و غیره شود. بنابراین توصیه می‌شود فضای لازم را برای کودک فراهم کنید که با آرامش با بشقاب غذایش ارتباط برقرار کند و از آن لذت ببرد.
در مورد آداب غذا خوردن، در واقع این شمایید که باید الگوی خوبی برایش باشید. او با مشاهده غذا خوردن شما تفاوت را متوجه می‌شود و به تدریج خود را به شما شبیه می‌کند. با این وجود برخی ممنوعیت‌ها را هم نادیده نگیرید:
مراقب باشید که انداختن یا پرت کردن تکه‌های غذا یا قاشق و بشقاب و لیوان به روی زمین بهتر است از همان اول ممنوع باشد. برای غذا خوردن کودک باید جای مناسب و یکسانی داشته باشد که بنشیند (ترجیحا صندلی غذا). غذا خوردن در راه رفتن، دویدن و حتی در حال تماشای تلویزیون یا بازی با یک اسباب بازی دیگر توصیه نمی‌شود و عادت بسیار غلطی است.
حتی اگر کودک شما بیشتر دوست دارد با دست غذایش را بخورد، حتما قاشق مناسبی در دسترسش قرار دهید و در هر فرصتی که مناسب دیدید به او به آرامی پیشنهاد کنید که می‌تواند غذایش را با قاشق کوچکش بخورد. به او توضیح دهید که به این شکل بهتر و تمیزتر غذا را خواهد خورد. همچنین او را برای تمیز غذا خوردن تشویق کنید هر چند فشاری در این زمینه به او وارد نمی‌کنید. حتی اگر کودک این توضیحات شما را به سرعت عملی نکند ولی بدانید که آنها را ضبط می‌کند و بعدها به کار خواهد گرفت.
از سوی دیگر، در مسیر آموزش استقلال در غذا خوردن و رعایت آداب آن، بازی‌ها هم نقش موثری دارند. وقتی بچه‌ها در خارج از چارچوب زمان غذایی با قاشق و چنگال و ظروف مناسب بازی می‌کنند، آنها را به دهانشان می‌گذارند یا به عروسک‌هایشان غذا می‌دهند در واقع در حال تمرین برای به‌کارگیری و رعایت این آداب در زندگی واقعی خود هستند. پس چند قاشق و بشقاب و قابلمه اسباب بازی مناسب می‌تواند ایده خوبی برای هدیه تولد یک سالگی کودک (چه پسر و چه دختر) و یا بعد از آن بوده و به رابطه بهتر فرزندتان با غذا، استقلال و رعایت آداب و لذت بردن از آن کمک کند.
همراهی کودک در مراحل آماده سازی غذا با مادر یا پدر هم یکی دیگر از نکات ریز ولی کارساز در بهتر غذا خوردن فرزندان ماست و بالاخره اینکه برای کمک به کودک در تمیزتر غذا خوردن و کمک به خودتان و همچنین استفاده کمتر از جارو و ماشین لباسشویی، حتما به خاطر داشته باشید که از همان زمانی که می‌خواهید اولین قاشق را به دهان فرزندتان بگذارید، از وسایلی مانند پیش‌بند، قاشق‌ها و لیوان های مخصوص، با کیفیت و مناسب سن بچه‌ها استفاده کنید.
جای مناسبی برای غذا دادن به کودک انتخاب کنید. ترجیحا در هر سن از صندلی‌های مخصوص آن سن (و در صورت فراهم نبودن آن، از سفره یا پارچه تمیزی که کودک همیشه روی آن غذا بخورد) استفاده کنید. این مکان و فضای مشخص غذا خوردن در تغذیه بهتر کودکان بسیار موثر است و بالاخره این که ساعت مشخصی در روز برای غذا دادن داشته باشید و از میان وعده‌های زیاد و پرحجم بپرهیزید.
فراموش نکنیم که نظمی که برای تغذیه کودک رعایت می‌کنیم، نه تنها به بهتر غذا خوردن فرزندمان کمک می‌کند، بلکه در ریتم روزانه او موثر بوده و در عین حال آموزشی غیر مستقیم برای نظم‌پذیری و برنامه داشتن در زندگی‌اش محسوب می‌شود.
ارسال دیدگاه