به گزارش کودک پرس ، کتاب «گزارشهای امیر، پسر عاشق» در محفل «عصرانه داستان» اثر فاطمه نفری با حضور حامد اشتری منتقد و داستاننویس در حوزه هنری قم نقد و بررسی شد.
حامد اشتری در ابتدای سخنان خود، نوشتن داستان برای نوجوانان را کاری دشوار توصیف کرد و دلیل آن را این نکته دانست که نویسنده با آن سن و زیستجهان نوجوانی، فاصله گرفته است و باید چیزی در خودش احیا کند تا متناسب با نوجوان امروزی داستان بنویسد.
وی با انتقاد از پیچیدگیها و بازیهای زبانی در ادبیات داستانی نوجوانان بیان کرد: بازیهای زبانی در داستان باعث میشود نوجوان امروز اثر را نخواند و به خاطر سختخوان شدن رمان فارسی بهسمت رمانهای ترجمهای گرایش پیدا کنند.
این منتقد ادبی اضافه کرد: نویسنده باید با زبان قوم خودش با مخاطب حرف بزند. اگر من دایره واژگان و زیستجهانی را انتخاب کردم که نوجوان متوجه منظور من نشد، درواقع من از زبان قوم خودم فاصله گرفتهام و این برای هنرمند، یک نقص محسوب میشود.
نویسنده رمان «قربانی طهران» در رابطه با مفهوم زبان قوم هم توضیح داد: زبان قوم صرفاً به معنای دایره واژگان و لغات نیست، بلکه زیستجهان، نوع فرم، و تصویرهایی که ارائه میدهیم، در شکلگیری زبان قوم دخیل است.
این داستاننویس تصریح کرد: برخی نسبت به نویسندههای رمان نوجوان به دید استخفاف نگاه میکنند، درحالیکه اینگونه نیست؛ اولاً نوشتن رمان نوجوان سخت است و ثانیاً این آثار، پایههای فرهنگی و تربیتی جامعه را شکل میدهد.
اشتری افزود: گاهی دیده میشود نویسندهها برای نوشتن رمان نوجوان صرفاً چند اتفاق کنار هم میگذارند اما یک خط معنایی را دنبال نمیکنند. خانم نفری رمان نوجوان دغدغهمند مینویسد. «گزارشهای امیر، پسر عاشق» ویژگیهایی از قبیل قصهگو بودن، شخصیتمحور، مسئلهدار، واقعی و پرماجرا بودن را داراست.
مهمان محفل «عصرانه داستان»، نوشتن رمان با موضوع انقلاب را کاری با ریسکِ بالا توصیف کرد و یادآور شد: اگر کسی یک رمان نوجوان پرماجرا یا طنز بنویسید، چهرههای مختلفی از جمله ناشرها تا پخشیها از آن استقبال میکنند، اما همه از رمان نوجوان انقلاب استقبال نمیکنند.
اشتری با ابراز تاسف از آنچه نگاه منفی آثار هنری به جایگاه مرد در این آثار نامید، بیان کرد: متأسفانه در 20 سال اخیر داستانها، رمانها، فیلمها و سریالها ضد مرد بودهاند و نسبت به مرد زاویه داشتهاند. به این معنا که مردها در این آثار آدمهای خنگ، خائن و دستوپاچلفتی نشان داده شدهاند و حرف مرد را مثل یک زباله از خانه بیرون میاندازند. این در حالیاست که کنار دست این قبیل مردها، زنانی فرهیخته، جبرانگر و باهوش قرار میگیرد که زندگی افسارگسیخته مرد را سروسامان میدهند.
وی گفت: این جریان با جایگاه ولی در خانواده مشکل دارد. وقتی رمان خانم نفری را خواندم، خیلی خوب این کار را از آب در آورده بود و به سمت هیچ کدام از دو طرف غش نکرده بود. زدن زن یا مرد در آثار هنرمندان به صلاح فرهنگ نیست.
نویسنده رمان «قربانی طهران» یادآور شد: رمان «گزارشهای امیر، پسر عاشق» رمان مرد است. ما یک پدری داریم که خطا و اشتباه دارد اما یک ولیّ زحمتکش هم هست که از تمام جانش برای رشد خانواده مایه میگذارد. این بهترین کنش داستانی است که میتوانیم در اختیار نوجوان قرار بدهم.
وی در پایان گفت: یک پدر به عنوان قهرمان حضور دارد و این قهرمان حضورش کاریکاتوری نیست بلکه با عمل داستانی پیچیده است. از این طریق میتوانیم آگاهانه با فکر و اندیشه نوجوان ارتباط برقرار کنیم تا مخاطب بتواند با ما و کتابمان ارتباط برقرار کند.
منبع: ایبنا
ارسال دیدگاه