به گزارش کودک پرس، مظفر الوندی گفت: ما حتی موافق عنوان جمع آوری هم نیستیم و اصل جمع آوری کودکان کار را دارای اشکال می دانیم و موضع خودمان را نیز اعلام کرده‌ایم. ما باید برای اجرای هر کاری به قانون برگردیم و ببینیم مصوبات رسمی چه چیزی را بیان می کند.
وی افزود: ما در سال 84 مصوبه ای از دولت با عنوان “ساماندهی کودکان خیابانی” داشتیم که تکالیفی را مشخص کرده و به روزتر و مدرن تر به این موضوع پرداخته است. محور اصلی این کار تقویت حوزه های مددکاری است، ضمن اینکه نهادهای مسوولی هم مشخص شده اند و برای نهادهای دولتی، سمن ها، وزارت بهداشت، وزارت دادگستری، شهرداری و نیروی انتظامی تکالیفی مشخص کرده و راهکارهایی هم تنظیم شده و آیین نامه جامعی است که متاسفانه ما از آن غفلت کردیم و اجرا نشد.
الوندی تصریح کرد: در ابتدای دولت یازدهم وزارت رفاه برای اینکه این آیین نامه را اجرا کند، تلاش خوبی کرد و جلساتی هم گذاشت، ولی بحث روی این محور رفت که آیین نامه را اصلاح کنند و به قول خودشان مقداری به روزترش کنند و علی رغم اینکه جلسات کارشناسی گذاشتند این اتفاق نیفتد، ولی به هر حال آیین نامه اکنون موجود است و می تواند مبنای کار قرار گیرد؛ ما بر اساس همان کار کنیم؛ چرا که کارهای ضربتی و فوری جواب نمی دهد.
دبیر مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک با بیان اینکه ما در مورد کودکان کار تجربیات متعددی داریم و فقط مربوط به کشور ما نیست و در کشورهای مختلف دنیا پدیده‌ای است که وجود دارد، گفت: ما به جای اینکه با کودکان سر چهارراه ها برخورد کنیم، باید جاهایی که تولید کودک کار می کنند را مدنظر قرار دهیم؛ چرا که اگر در آنجا مداخله نکنیم اگر ده ها کار ضربتی هم انجام دهیم جواب نمی دهد و این مشکل حل نمی شود. دقیقا مانند طرح جمع آوری معتادین خیابانی است که ما آن ها را جمع می کنیم و از طرف دیگر زاد و ولد می کنند.
الوندی تاکید کرد: ما باید منشا ایجاد این پدیده را پیدا کنیم و در این راستا باید کار را از مناطق حاشیه ای و سکونت‌گاه های غیررسمی شروع کرد. به جای صرف هزینه های غیرضروری، اکیپ های حمایتی، انتظامی و تیم تخصصی را در این مناطق مستقر کنیم، البته این کار در برخی استان ها انجام شده و موفقیت آمیز هم بوده، ولی متاسفانه این کار در برخی مناطق حاشیه ای تهران کامل نبوده است.
وی افزود: ناگفته نماند که در مداخلات حمایتی و حقوقی و قضایی دریافتیم که برخی از این کودکان فقط به خاطر کار نیست که به خیابان می آیند، احتمال دارد بعضی از آنها به عنوان ابزار در دست باندهای تبهکار هم باشند، ولی ما نمی توانیم همه کودکان را با این اسم صدا بزنیم؛ چرا که کودکان قربانی یکسری تصمیمات و مشکلات ما هستند که باید آنها را رفع کنیم.
وی با یادآوری اینکه احتمال دارد در طرح جمع آوری کودکان کار برخورد بدی با آنها شود و مشکلاتی برایشان ایجاد شود کما اینکه این موضوع در گزارشات و اخبار هم منتشر شده است، گفت: ما کار کودک را به طور مطلق نمی توانیم رد کنیم؛ زیرا اگر کودکان در بخشی از امور هم کاری انجام دهند که ضرری نداشته باشد و مانع تحصیل و بهداشت شان نباشد و تحت کنترل باشند مشکلی هم ندارد. آنچه که زیان آور باشد و کاری که منجر به قطع ارتباط آموزشی شود و منجر به ورود کودک به عرصه آسیب شود، مشکل زاست؛ لذا ما می توانیم از تجربیات کشورهای دیگر استفاده کنیم و آیین نامه فعلی را ملاک عمل قرار دهیم و یک کار تدریجی و مطالعه شده انجام دهیم.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه