به گزارش کودک پرس ، دانشمندان بر این باورند که والدین بایستی با کودکان خود از همان سال‌های اول زندگی گفتگو کلامی داشته باشند. ارتباط کلامی دائم باعث می‌شود که در مغز کودک نواحی که در یادگیری زبان موثر هستند عملکرد بهتری از خود نشان دهند. این کار به ظاهر ساده نقش بسزایی در بالا بردن مهارت‌های یادگیری زبان دارد. مطالعات جدید اهمیت این موضوع را که چقدر والدین برای ارتباط برقرار کردن با فرزندان خود وقت می‌گذارند مطرح می‌کنند.
عامل مهمی که دانشمندان در این فرآیند از آن صحبت می‌کنند آن است کودکان مجبور می‌شوند به نوبت در مکالمه با پدر و مادر خود هم کلام شوند. در حالی که این کار در چشم والدین پیش پا افتاده به نظر می‌رسد، حدود یک سوم از کودکان ۵ ساله در انگلیس در حالی به مدرسه می‌روند که هنوز مهارت‌های اولیه ارتباط برقرار کردن و مکالمه را یاد نگرفته اند و نیاز دارند که در مدرسه به آنان آموزش داده شود.
بر اساس تحقیقی جدید که در یک مجله علمی به چاپ رسیده است به والدین پیشنهاد می‌شود تا با وقت گذاشتن بیشتر برای ارتباط برقرارکردن با کودکان، فاصله طبقاتی میان دانش آموزان را از این طریق تا شروع مدرسه کاهش دهند. به گفته نویسنده دکتر راشل رومئو از موئسسه فناوری آمریکا این نظریه نباید تنها صرفا” جهت ترغیب والدین به مکالمه با کودکان خود باشند بلکه این امر را راهی برای رشد ذهنی کودکان به حساب آورند.در این تحقیق که بر روی ۴۰ کودک ۴ تا ۶ ساله طی چند روز انجام شده است و محققان زمانی که والدین با فرزندان خود ارتباط کلامی داشته اند را ضبط کرده اند و سپس از مغز کودکان عکس برداری کرده تا دریابند که این عملکرد چقدر بیولوژی مغز را توانسته تحت تاثیر خود قرار دهد. یافته‌ها حاکی از آن هستند که دو ناحیه در مغز کودکان که نقش حیاطی در درک و تولید کلام دارد ارتباط قوی تری با یکدیگر برقرار کرده اند.
نداشتن مهارت‌های گفتاری بدان معناست که کودکان همانند سایر همسالان خود در دوست پیدا کردن و یادگیری مطالب درسی نبوده و از سایر کودکان عقب‌تر هستند، این همان چیزی است که در آینده برای کودکان دردسر ساز خواهد شد. هشداری که بازرسین مدارس به والدین می‌دهند آن است برای کودکان در هنگام خواب داستان خوانده نمی‌شود و شعر‌های کودکانه را با آنان تمرین نمی‌کنند.
منبع: میزان
ارسال دیدگاه