براساس آمارهای سال ۹۸، ۱۴ هزار زبالهگرد در تهران وجود دارند که یک سوم آنها «کودک» هستند این در حالیست که از ۱۵ سال قبل از اعلام این آمارها، قانون مدیریت پسماند به تصویب رسیده که بر اساس آن «مدیریتهای اجرایی پسماندهای عادی در مراکز استانها و همچنین شهرهای با جمعیت بیش از یک میلیون نفر تا پایان سال ۱۳۹۰ و در سایر شهرها و روستاها تا پایان سال ۱۳۹۲، باید همه پسماندهای عادی را به صورت تفکیک شده جمعآوری کنند.» قانونی که عنوان میشود خود یکی از علل «زبالهگردی» است.
نایب رئیس انجمن علمی حقوق کودک ایران ضمن اشاره به قتل هولناک زن جوان اهوازی بدست همسرش گفت: پیامدِ ناخوشایند این جنایت، انتشار گسترده تصاویر آن و ولعِ بیمارگونهای است که پا از دایره آگاه سازی و اطلاع رسانی فراتر گذاشته، رشتهای از انزجار و نفرت پراکنی ایجاد می کند، عقده گشاییها و تسویه حسابهای سیاسی را پیش میکشد؛ مسئلهای که شناعت حادثه را تشدید کرده و با ایجاد تناقض گونهای از قبحزایی و قبح زدایی، بیم خطر را بیشتر و مسأله را بغرنجتر کرده است.