یكی از عناصری كه به ماندگاری كارتون های قدیمی تر در ذهن می انجامد، شخصیت پردازی و كارتونی است كه به مدل سازی تیپ های گوناگون تكیه دارد. قهرمان های دنیای كودكان در گذشته بیش از آنكه با توانایی های فوق طبیعی و ماورائی خود شناخته شوند، بر قدرت فردی مهارت های خودانگیخته استوار بودند و باورپذیری بیشتری داشتند، ضمن اینكه جنس دغدغه ها و آرزوهای آن ها به دنیای واقعی كودكان، نزدیك تر از عالم رویایی و فوق خیال كاراكترهای امروزی بود.
استفاده رو به رشد کودکان از رایانه و تلفنهای همراه هوشمند و توانایی زودهنگام آنها در انجام بازیهای رایانه ای و برنامه های جانبی موبایل موجب شده است پیش از آنکه قادر به درک ارزش واقعی پول باشند هزاران دلار را در دنیای مجازی خرج کنند.
بچه های امروزی به اصطلاح بچه های «دات کام» هستند. بچه هایی که با تکنولوژی به دنیا آمده و با تکنولوژی هم در حال رشد هستند. در دنیای امروزی تقریبا محال است که از رایانه، تبلت و موبایل های هوشمند دور باشید، مگر اینکه به طور کلی وسایل الکتریکی را از برق بکشید و مانند رابینسون کروزوئه زندگی کنید.
کودکان امروز در دنیای متفاوت زندگی می کنند سرگرمی ها، آمورش، رواطب اجتماعی و نیز شیوه های اجتماعی شدن آن ها تحت تأثیر دگرگونی های ناشی از پیشرفت و فراگیر شدن تکنولوژی های نوین ارتباطی شکل خاص و منحصر به فردی به خود گرفته است. دسترسی وسیع و ساده کودکان به اینترنت و در عین حال وجود خطرات اجتناب ناپذیر در این پهنه گسترده پرسش هایی را در خصوص اقدامات حقوقی صورت گرفته برای جلوگیری از ورود قطعه به کودکان در دنیای مجازی و اقدامات قانونی لازم برای حفاظت آن ها پدید آورده است.
اكثر والدین به فرزندان خود می آموزند كه با افراد غریبه صحبت نكنند، اگر در منزل تنها هستند در را به روی كسانی كه نمی شناسند باز نكنند و اگر فرد ناشناسی تلفن زد به او اطلاعات ندهند. اما امروزه اوضاع کمی خطرناک تر شده، همان ناشناسی که کودک نباید در را بر رویش باز کند، بدون اینکه شما بدانید و بخواهید در خانه شما نشسته است.
متاسفانه برخی از والدین برای اینکه بچه شان را از سر خود باز کنند و او را ساکت نگه دارند، تلفن همراه را به دست او می دهند تا با آن سرگرم شود. اما آیا دوست دارید فرزندتان را به قیمت از دست دادن سلامتی اش سرگرم کنید؟
نقش رسانه های تصویری به خصوص تلویزیون نسبت به سایر رسانه ها برجسته تر و در مقایسه با دیگر رسانه ها از مطلوبیت بیشتری برخوردار است، این امر بخصوص، بیشتر آنجا تحقق پیدا میکند که کودکان به عنوان متقاضیان جدی برنامه های تلویزیون مطرح میشوند.
همانطور که قبلا گفتیم افراط و زیاده روی در انجام بازی های کامپیوتری و ویدئویی برای سلامتی مضر است، ولی انجام متعادل این بازی ها نه تنها ضرری ندارد، بلکه مفید نیز است. برخی از مشکلات سلامتی مربوط به انجام بیش از حد بازی های کامپیوتری و ویدئویی شامل صدمات استخوانی، مشکلاتت پوستی، تشنج کردن به دلیل هیجان بازی در بیماران مبتلا به صرع و حتی در موارد نادر مرگ است.
رسانه ها نه تنها از طریق تخصیص وقت کودکان و نوجوانان به آنها و کاهش وقتی که برای خواب و انجام تکالیف صرف می کنند بر آنها تاثیر می گذارند بلکهه بر باورها و اعتقادات آنها نیز مؤثرند. براساس تئوری یادگیری اجتماعی کودکان و نوجوانان از طریق مشاهده و تقلید آنچه مشاهده می کنند فرا می گیرند.
به ویژه وقتی که صحنه ها به نظر واقعی رسیده و یا پاداشی برای آن فعالیت در نظر گرفته شده باشد. براساس تئوری شناختی، ظرفیت شناختی کودکانن در مراحل مختلف متفاوت بوده و تعیین کننده آن است که از رسانه چه ادراکی خواهند داشت.
ثرات تلویزیون، بازی های ویدئویی، اینترنت، تبلیغات و غیره بر کودکان بسیار زیاد و عمیق است. با آنکه این رسانه ها اثراتی مثبتی همچون آموزش و سرگرمی هم دارند، ولی پژوهشگران نگران اثرات منفی آنها بر کودکان هستند.
آکادمی بیماری های کودکان آمریکا در مورد اثرات منفی رسانه ها اظهار نگرانی نموده بود و از سال 1997 کمپینی به نام مسائل رسانه ای شروع کرد تا به متخصصین کودک، والدین و کودکان کمک کند تا از اثرات رسانه ها بر سلامتی کودک و نوجوان آگاهی یابند.
علم پزشکی در دهههای اخیر برای مادران و جنینهای پرخطر از فناوری عمل جراحی کمک گرفته است. این در حالی است که تعدادی از این اقدامات درمانی باید در مرکز خاص و مورد تایید شخص پزشک یا ماما انجام شود.
کارتون «بن تن» تولید سال 2007 در کشور آمریکاست که تاکنون در 4 فصل و 52 قسمت به بازار عرضه شده و تاثیرات بسیاری بر کودکان تمام سنین گذاشته است. تاثیر این کارتون بر بچه ها به حدی است که در بازی های خود از شخصیت این کارتون الگوبرداری می کنند، به وسایل و اسباب بازی های مرتبط با این شخصیت علاقه شدیدی دارند و حتی نگرش آنها در مورد جهان و زندگی نیز تحت تاثیر این کارتون قرار گرفته است.
کم تحرکی کودکان باعث از بین رفتن تعادل روحی می شود....
ردپای دیجیتال فعالیتی منحصر به فرد بوده که شما را تا زمان ترک فضای مجازی دنبال می کند!!
این پرسش مطرح می شود که آیا متناسب با زمانی که برای استفاده از اینترنت صرف می کنید چیز مفیدی برای زندگی تان بدست می آورید؟ به زبان ساده تر آیا چیزی که از اینترنت می گیرید یا آن را می خوانید ارزش زمانی را که از دست می دهید دارد؟ در ادامه این یادداشت قصد داریم راه هایی برای استفاده سودمندتر از زمان حضور در اینترنت ارائه دهیم.
امروزه ، ماهواره این ابررسانه ی جمعی با نفوذ در حریم خلوت و خصوصی مردم ، تبدیل به فرمانروای اجتماعی و فرهنگی شده تا فرهنگ و ارزشهای جامعه غربی را بتدریج و بدون مقاومت جایگزین دغدغه و هویت کاربران خود کند. این رسانه قدرتمند ، امروزه بیش از پیش جایگاه ویژه ای را نزد خانواده های ایرانی پیدا کرده است. ظهور تکنولوژی های نوین ارتباطی به همراه تحولاتی ، بسیاری از کارکردهای خانواده را دچار اختلال کرده است. تحولاتی که خود منشأ بروز دگرگونیهای عمیق و اساسی در نوع روابط و ارزشهای خانوادگی می باشند. بسیاری از این تحولات و دگرگونی ها از بیرون بر خانواده تحمیل می شود. پیامدهای مواجهه مخاطبان ایرانی با برنامه های شبکه های ماهواره ای دغدغه های بسیاری را برای جامعه کارشناسی ایجاد کرده است. به همین دلیل برنامه ریزی برای شناسایی ، پیشگیری و کاهش آسیبهای ناشی از آثار سوء فیلم های ماهواره ای بر خانواده لازم و ضروری است. در این تحقیق نگارنده به بررسی مهمترین آسیبهای ناشی از آثار سریالهای ماهواره بر خانواده پرداخته و راهکارهایی جهت مقابله و کاهش تهدیدات ارائه داده است. و بیشتر به روش کتابخانه ای معطوف شده است.
به باور بسیاری از کارشناسان و متخصصان علوم انسانی، «بازی» یک رفتار بچه گانه و معمولی نیست و در عین سادگی، ارزانی و غیر واقعی بودن، نوعی آموزش پیشرفته و مدرن محسوب می شود که اثرات و کارکرد های مثبت اجتماعی فراوانی به همراه دارد. به همین منظور «بازی» و کارکرد های آن در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از مربیان، پژوهشگران، روان شناسان و والدین در سراسر دنیا قرار گرفته است. نقش «بازی» در تقویت اعتماد به نفس، افزایش خلاقیت، آموزش علوم پایه، تقویت قوای حسی و جسمی، تخلیه انرژی، مقابله با اضطراب، تقویت مهارت های کلامی و ذهنی، تقویت حس تعادل، ایجاد حس نوع دوستی و تعامل با دیگران، افزایش سلامت روان و جسم، زایش انگیزه، تبادل ایده و افکار و ... انکار ناپذیر است. در حقیقت «بازی» با همسالان را می توان الفبای یادگیری مهارت های اجتماعی و مدل مینیاتوری تعاملات بشری، در سنین کودکی قلمداد کرد. جالب اینکه با وجود کارکرد های بی شمار و موثر، «بازی» یکی از بی تکلف ترین و آسان ترین مهارت های اجتماعی می باشد که به هیچ عنوان متاثر از قوانین، توقعات و انتظارات جامعه نیست. حجت بی بدیل فاقد پیچیدگی و بی تکلف بودن بازی، تعیین قواعد بازی توسط خود کودکان می باشد و به همین علت «بازی» هیچگاه تحت تاثیر قواعد وضع شده در اجتماع قرار نمی گیرد.
آموزش الکترونیکی و بازیها اصلا برای کودکان در سنین پایین مناسب نیست. در واقع میتوان گفت که کودکان هنگام کار با وسایل الکترونیکی هیچ چیزی نمیآموزند.
حضور و تأثیر بازیهای رایانهای در جامعهٔ امروزی، بیش از پیش، ما را متقاعد میسازد که بازیهای رایانهای یک فضای رسانه جدید هستند که به کمک دو ویژگی «غوطهورسازی» و «تعاملی بودن» ما را به درون فضای سایبر میبرند.
شبکه های ماهواره به عنوان عوامل خارجی بر شکل گیری شخصیت فرزندان و هویت آنها تاثیر غیر قابل انکاری دارند.