به گزارش کودک پرس ، بررسیهای اخیر نشان داده که حتی کودکان زیر ۵سال باید ورزش کنند و در طول روز فعالیت بدنی داشته باشند. متخصصان بیمارستان کودکان «اوتاوا» میگویند کودکان یک تا ۴ سال باید حداقل سه ساعت در طول روز فعالیت فیزیکی داشته باشند. اما این در حالی است که تنها ۱۳ درصد از […]
کودکان بین ٨ تا ١٢ سال، زمان ورود به مدرسه وارد گروه های دوستی میشوند و برای باقی ماندن در این گروه ها، باید رفتار و عملکرد خود را با خواسته ها و معیارهای مورد پذیرش اعضای گروه، مطابقت بدهند تا در نتیجه از طرف آنها تأیید و پذیرفته شوند.
شبکههای اجتماعی نخستین و مهمترین هدفشان تشکیل شبکه ارتباطات گسترده میان انسانهاست و این شبکه گسترده در کنار محاسن قطعا معایب و آسیبهایی هم دارد که متاسفانه امروزه ما به صورت جدی با این آسیبها مواجه شدهایم. گسترش هرزگی و بیبند و باری، ترویج دروغ و شایعه پراکنی، سلب قدرت تحلیل و تفکر، ارتباطات گسترده و دوستیهای نامتعادل، از هم پاشیدن خانوادهها، انزوا و دورماندن از محیط واقعی و… از جمله مهمترین آسیبهای این حوزه است…
تا سن مدرسه کودکان میتوانند به روی آن چه که تماشا میکنند کنترل داشته باشند. و به وسیله تلویزیون درباره جهان یاد بگیرند، اما لازم و ضروری است که والدین، هم بر محتوا و هم بر میزان تماشای تلویزیون کودکانشان نظارت داشته باشند.
یک راه برای بهتر کردن اوضاع این صنعت بازیهای رایانهای و تأثیر آن بر ذهن کودکان وجود دارد: شناخت بیشتر تاثیرات بازیها بر ذهن افراد و تلاش برای بهبود جهتگیری و محتوای بازیها بر این مبنا، به جای تلاش برای از بین بردن صنعت بازیهای رایانهای.
اگر والدین به ابزار کنترل فرزندان در رسانه های مجازی مجهز نشوند قطعا با دستان خود فرزندشان را وارد دنیایی کرده اند که جبران آسیب های آن بسیار سخت و سنگین است.
هنگامی که یک کودک به قصه گوش فرا می دهد ممکن است با یک شخصیت، با یک موضوع یا یک حادثه در قصه همانند سازی کند. در نتیجه، همانند سازی را به زندگی خود فرافگنی می کند.
زمانی رسیده است که به جای شعار دادن دربارۀ خواندن باید به کارهای بنیادی دست بزنیم نیاز به خواندن را از دوران مدرسه و حتی کودکی به گونه ای بیاموزیم که در شمار عادت ها و جزئی از طبیعت بچه ها درآید.
کودکان از سن سه سالگی شروع به کنجکاوی محیط اطراف و افراد دیگر می کنند. در ابتدا، اشیا را جاندار تصور کند و آن ها را موجودات زنده ای می پندارد و با خود مقایسه می کند.
رسانهها از نخستین دوران زنـدگی تا پایان حیات انسان، به عنوان عامل آموزنده و تأثیرگذارندة بسیار قوی نقش دارند. بنابراین، ظهور رسانهها، تولد دنیای تازهای است که بدون توجه به آثار تربیتی آن، توفیق در آموزش و گـرایش بـه نماز امکانپذیر نیست.
خـواندن کتاب برای کـودکان کـم سن و سال بر مهارت های آغازین کتابخوانی آن هاتأثیر دارد. کودکان به هنگام شنیدن یک داستان آنچه را که مـیشنوند بـا آنـچه که نوشته شده ارتباط میدهند. آنان بـه تـدریج در مییابند کـه حـروف نـمایندۀ صداهایی هستند که واژگان را میسازند. آنان از ابتدا تا انتها توجهشان به داستان معطوف است و از این طریق مدت زمان تمرکزشان بر یک موضوع افزایش مییابد.
نچه بيشتر كودكان و نوجوانان را شيفته خود می كند بازي های رايانه ای است. پيشرفت كيفيتی اين بازی ها به فاصله كوتاهی در ايران رواج يافته و بازار اسباب بازی و لوازم سمعی و بصری را به تسخير خود درآورده است. اين بازی ها كه دارای تصاوير دو بعدی است تا 50 درصد با تصاوير واقعی انطباق دارد و همچنين دارای موسيقی متن هست.
نگاه کردن زیاد به نمایشگرها برای سلامتی مضر است و این مسئله با تکامل ما ناسازگار است. کودکان زمان زیادی مقابل نمایشگرها سپری میکنند. کودکان و نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله به طور میانگین ۹ ساعت در روز صرف استفاده از کامپیوتر، گوشی های هوشمند و تلویزیون میکنند. کودکان ۸ تا ۱۲ ساله هم روزانه ۶ ساعت را صرف استفاده و نگاه کردن به این وسایل الکترونیکی میکنند. این آمار و ارقام نشان میدهد ما تعادل لازم برای زندگی سالم را گم کردهایم.
یکی از مواردی که در خانواده ها هزینه زیادی روی آن می شود غذا و مواد غذایی است. اغلب مواد غذایی گران هستند و نمی توان آنها را به دلیل اشتباه خراب کرد. اگر بتوانید از فرزندانتان در آشپزخانه استفاده کنید و پخت و پز را به او آموزش دهید در مواقعی که خانه نیستید، آن ها می توانند برای خود غذا درست کنند و دیگر از بیرون از خانه غذا تهیه نمی کنند. البته در صورتی می توانید این کارها را به او آموزش بدهید که آن ها توانایی استفاده از لوازم آشپزخانه را داشته باشند و هیچ آسیبی به آن ها نرسد. سپردن این مسئولیت به فرزندان باعث به تحرک در آمدن آن ها می شود و از حالت تنبل بودن خارج می شوند.
تبلت، موبایل و تکنولوژیهای روز همگی دستاورد پیشرفت علوم هستند و با پیشرفت سریع علم شاهد دستگاههای عجیبتری خواهیم بود. وسایلی که برای راحتی امور بشر ساخته میشود، اما با استفاده نادرست انسان بلای جان میشوند.
رسانه ها، برای موفقیت در پیشگیری اولیه از اعتیاد باید تمرکز خود را بر کودکان و نوجوانان قرار دهند و راه های افزایش مهارت های والدینی و ارتباط مناسب بین والدین و فرزندان را در مقیاس وسیعی آموزش دهند، زیرا در وضعیتی که نوجوان تعلق و پیوند خود را با خانواده و مدرسه شکننده ببیند این شکنندگی و احساس تعلق ضعیف، زمینه های لازم را برای ارتباط با همسالان منحرف و مصرف کننده مواد که خود نیز دارای احساسات، علایق، مشکلات و رفتارهای مشابه با این نوجوانان هستند فراهم می کند.
دستیابی به تصاویر و فیلم های غیراخلاقی یا همان هرزه نگاری در سنین پایین، یعنی کودکی و نوجوانی، امروزه، آن هم با توجه به فناوری های جدید مانند اینترنت، از مباحث بسیار جدی و نگران کننده است که خانواده ها و سایر اقشار فرهنگی و فرهیخته جوامع، به خصوص متخصصان علوم رفتاری و روانشناسان را به چالش کشیده و نگران ساخته است.
توجه به امور جـوانان تـوسط مـربیان جامعه و هادیان فکر و اندیشه، برنامههای مناسب صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایرانی و عـقیدتی پرسـش شده از نقاط مثبت و اشاعه بیضابطه و بیرویه رشد استفاده از تجهیزات دریافت از ماهواره و نرخ رو به افزایش میزان بـهرهمندی از بـرنامههای پخش مستقیم ماهوارهای، ضعف کلی تفریحات و اوقات فراغت در کشور، زیادی میانگین تـماشای بـرنامههای تلویزیونی و ماهواره ای در نزد پاسخگویان و وابستگی بیشتر کـسانی کـه بـرنامههای ماهوارهای را تماشا میکنند به ماهواره و تماشای بـرنامههای آن از نـقاط ضعف به دست آمده برای تدوین راهبرد است.
والدین باید خود را به علم روز به ویژه مسائل مرتبط با فضای مجازی و شبکه های اینترنتی مجهز کنند و بدین ترتیب فرزند نمی تواند والدین را گمراه کند و در جریان عملکرد خود قرار ندهد. همچنین در صورت آشنایی والدین به علم روز فرزندان احساس نزدیکی بیشتری با آنان می کنند و در زمینه های مختلف آنان را مورد مشاوره و نظرگیری قرار می دهند، بدین ترتیب والدین به خوبی در جریان عملکرد و علایق فرزند خود هستند.
والدين بايد نقش خود را به عنوان معلمان طولاني مدت كودک بپذيرند و پذيرفتن اين نقش مستلزم آن است كه بين خانه و مدرسه همكاري و ارتباط بيشتر و فعال تري ايجاد شود. بنابراين معلمان اين دانش آموزان بايد آموزش مناسب و دوره هاي مربوط را بگذرانند و داراي شناخت كافي از كودكان و نحوه ارتباط با خانواده هاي آنان باشند. از سوي ديگر به نظر مي رسد كه در آموزش و پرورش شناخت كافي از كودكان ديرآموز وجود ندارد و پي گيري هاي لازم در مورد ديرآموزان صورت نمي گيرد.