کودکان امانت های الهی هستند و والدین وظیفه دارند امانت دارهای خوبی باشند. در این راستا علاوه بر نیازهای جسمی کودکان باید به نیازهای روحی روانی آنها نیز توجه کنند.همیشه این تصور وجود دارد که مشکلات سلامت روحی مانند افسردگی یا اضطراب مخصوص بزرگسالان است. اما متاسفانه کودکان ما نیز از این مشکلات در امان نیستند.
بعضی تصورات در تربیت کودک مثل به کارگیری جملاتی مانند«گریه کار بدی است. گریه کردن کار دخترهاست» و یا «عصبانی شدن خیلی بد است» از دریچه دانش روانپزشکی امروز به مثابه در نظر گرفتن زمین به عنوان مرکز عالم است! در این مقاله شما با چگونگی برخورد با عصبانیت کودک آشنا می شوید.
اهمیت بازی های مختلف برای کودکان و تقویت هوش آنان بسیا بالاست به گونه ای که در رشد اجتماعی آنان می تواند تاثیرگذار باشد.
به گزارش کودک پرس، دکتر شیوا رحمانیان متخصص کودک و نوجوان در یادداشتی به بررسی مشکلات خواب کودکان پرداخت. این یادداشت تخصصی برای نخستین بار در کودک پرس منتشر شده است. الگوي خواب كودكان تفاوت عمده ايي با الگوي خواب بزرگسالان دارد بسياري از مشكلات خواب كودك كه سبب آشفتگي و نگراني والدين مي شود روندي […]
پدر و مادر همیشه مراقب سلامت جسمی کودک هستند ، شاید با بروز کوچکترین مسئله ، او را به پزشک ببرند و در درمان آن کوشا باشند ، اما در بسیاری از مواقع والدین سلامت روانی کودک را از یاد برده و زیاد به آن اهمیت نمی دهند ، درحالی که سلامت روحی از سلامت جسمی بسیار مهم تر است.
در اکثر خانوادههای امروزی فرزند سالاری در آنها مشاهده میشود به گونهای که به عنوان مثال علیرغم مشکلات اقتصادی میخواهند همه خواستههای فرزند ( هر چند غیر منطقی) را برآورده کنند که این موضوع تبعات منفی به دنبال دارد.
«شادی عزیزی» کارشناس معماری و شهرسازی با اشاره به کاستی های فضای شهری برای حیات و رشد کودکان و آسیب های آن، تقویت روحیه مشارکت و تجربه آموزی کودکان و در نهایت ایجاد امنیت، آرامش و نشاط اجتماعی را نیازمند توجه به نیازهای شهری آنان دانست.
سلمان حسینی معاون امور اجتماعی بهزیستی استان زنجان با تاکید بر لزوم حضور روانشناس در مراکز شبه خانواده کودکان و نوجوانان بهزیستی گفت: برای این منظور باید دورههای آموزشی برگزار شود.
علی فتحی آشتیانی رئیس کارگروه روانشناسی شورای تحول و ارتقاء علوم انسانی از بازنگری کارشناسی ارشد و دکتری روانشناسی کودکان با نیازهای خاص خبر داد.
هدف آموزش به کودکان تنها یاد دادن اندیشه های کم و بیش عقلانی یا فضایل اخلاقی مانند راستگویی، شجاعت و... نیست. کارکرد یک فرد در اجتماع بسیار فراتر از این است افراد باید یاد بگیرند که مطابق الگوهای تعریف شده توسط ساختار تولیدی و مصرفی گروه و جامعه ای که در آن زندگی می کنند کار کنند و مصرف کنند.