مغز انسان افعال منفی را نمی فهمد، به جای داد نزن بگویید آرام باش، به جای ندو بگویید آرام تر راه برو، به جای جیغ نزن بگویید آرام تر حرف بزن.
استرس عامل نا امنی روانی کودکان است. اضطراب محصول استرس است اما باید دانست که این استرس همیشه هم مضر نیست چرا که همین استرس می تواند فرزندانمان را به درس خواندن راغب کند اما استرس های مخرب می توانند ضربات جدی به روحیه فرزندان بزنند که باید از آن ها پرهیز کرد.
بیقراری در نوزادان بیماری که مدت زیادی در بیمارستان بستری شده و جدایی آنان از پدر و مادر طولانی شده است، بیشتر است. یکی از روشهای کاهش بیقراری این است که ساعات بیشتری را در بیمارستان بمانید و با روش کانگورو از نوزاد بستری خود مراقبت کنید. این روش در مورد نوزادانی که دچار ایست تنفسی یا نفس تنگی هستند، مؤثرتر است.
برقراری تعادل لازم در محل کار و خانواده کار ساده ای نیست. برای این که مانع برهم خوردن این تعادل شوید، باید سعی کنید در هردو نقش خود یعنی پدر یا مادر متعهد و یک مدیر یا کارمند موفق در محل کار نهایت تلاش خود را به کار ببرید.
رفتارهای خوردن در سال های ابتدایی زندگی از ریتم گرسنگی و سیری درونی سرچشمه می گیرند؛ به عبارتی نوزاد یا کودک هنگامی که گرسنه می شود، گریه می کند یا به سوی مادر میآید تا غذا به او داده شود. اما در فرایند تحول و رشد کودک به تدریج رفتارها، عادات و باورهای والدین و مراقبان اصلی کودک در زمینه خوردن می تواند تا حد زیادی رفتارهای اولیه خوردن در کودک را تغییر دهد و یا حتی جایگزین آن ها شود.
وقتی ما به کودک خود منضبط می گوییم، معنی اش این است که کودک می تواند اعمال خود را مورد قضاوت قرار دهد که چه عملی مناسب و چه عملی نامناسب است و سپس رفتار مناسب را انجام دهد. افرادی که فقدان خود انضباطی دارند، تا زمانی متناسب عمل می کنند که فرد دیگری در کنار آن ها باشد تا به آن ها بگوید چگونه رفتار کنند یا آن ها را به کاری که انجام می دهند مطمئن کنند. زمانی که چنین کنترل های بیرونی در محیط حضور نداشته باشند، ممکن است فردی که خود انضباطی پایینی دارد، نامتناسب عمل کند.
ماسه بازی درمانی به تکنیک درمانی گفته می شود که در آن درمانگر از درمان جو می خواهد تا با استفاده از عروسک ها و اسباب بازی های کوچک و سمبلیک دنیای خود را به صورت سمبلیک در دنیای ماسه بسازد تا از آن طریق، به بررسی مشاهده این تصاویر و گفتگو با آزمودنی ها در مورد محتوای آن ها بپردازد.
کودکان الفتی شیرین و باور نکردنی با داستان دارند. برخی از مشکلات رفتاری کودکان را می توان با طرح داستان حل کرد و یا لااقل آمادگی ذهنی آن را به وجود آورد.
فرق بین روانشناس خانواده و کسی که روانشناسی خانواده نمی داند این است که روانشناس به فرایند مشکل خانواده توجه می کند، اما غیر روانشناس به محتوای مشکل خانواده توجه می کند.
از هنگام تولد تا پایان یک ماهگی را دوره نوزادی می نامند. در واقع بر خلاف آنچه که در بین عموم مردم مطرح است، فقط به یک ماه اول زندگی، نوزاد گفته می شود. این مرحله از حساسیت خاصی بر خوردار بوده و یکی از مهم ترین مراحل زندگی انسان می باشد. در این مرحله نوزاد خود را از نظر رفتاری و جسمی با محیط خارج از رحم تطبیق می دهد.
مادران برای دختران، و پدران برای پسرانشان می توانند الگوی مناسبی باشند. خواهران و برادران و از همه مهم تر دوستان می توانند تأثیر بسزایی در آموزش استفاده از توالت به کودک داشته باشد؛ به خصوص همسالانشان.
رسانه ها، برای موفقیت در پیشگیری اولیه از اعتیاد باید تمرکز خود را بر کودکان و نوجوانان قرار دهند و راه های افزایش مهارت های والدینی و ارتباط مناسب بین والدین و فرزندان را در مقیاس وسیعی آموزش دهند، زیرا در وضعیتی که نوجوان تعلق و پیوند خود را با خانواده و مدرسه شکننده ببیند این شکنندگی و احساس تعلق ضعیف، زمینه های لازم را برای ارتباط با همسالان منحرف و مصرف کننده مواد که خود نیز دارای احساسات، علایق، مشکلات و رفتارهای مشابه با این نوجوانان هستند فراهم می کند.
در یکی از پارک های تهران بخشی هست که حیوانات کوچک را در حالی که زنده اند و جان دارند مقابل حیوانات گوشت خوار می اندازند تا مردمی که با خرید بلیت به تماشای این حیوانات آمده اند از نزدیک، خورده شدن یک حیوان توسط یک حیوان دیگر را تماشا کنند.
بعضی افراد ممکن است از پورنوگرافی بزرگسالان خسته شده و به دنبال عکس های متفاوت جنسی می گردند. البته همه کسانی که عکس های پورنوگرافی کودکان را تماشا میکنند با کودکان رابطه جنسی برقرار نمی کنند، آن ها ممکن است با دیدن عکس ها تحریک شوند، چون با عکس های جنسی قبلی خیلی متفاوت اند. آن ها ممکن است از این که به عکس هایی که غیرقانونی است نگاه میکنند هیجان زده شوند، دیدن عکس های پورنوگرافی کودکان ممکن است نظر فرد را درباره این که چه رفتاری با کودکان مناسب است تحت تاثیر قرار دهد.
ممکن است فرزند شما از شانه کردن موهایش متنفر باشد، حتی وقتی با یک برس به او نزدیک می شوید گریه و زاری می کند. این موضوع باعث می شود موهای او به هم پیچیده شود و گره بخورد. هر بار که سعی می کنید موهایش را شانه بزنید حالت دفاعی به خود می گیرد و این موضوع باعث می گردد پس از مدتی کوتاه هر دوی شما از شانه زدن روزانه موهای کودک نفرت پیدا می کنید.
گاهی ما با واگذارکردن کارهای سنگین و خسته کننده به کودک، (جسم) او را مورد توجه قرار می دهیم. این که از کودک انتظار داشته باشیم در کارهای خانه به مادرش کمک کند اشکالی ندارد ولی اگر متناسب با توان و سن کودک از او انتظار نداشته باشیم، به جسم وی تجاوز کرده ایم. حتی وقتی از کودک می خواهیم هیجانات خود را تخلیه نکند، در واقع داریم به جسم و روان کودک توامان تجاوز می کنیم چون محدود کردن کودک وقتی نیاز به تخلیه هیجانی دارد، جسم او را نیز آزار خواهد داد.
تمامی نوزادان سالم در روزهای اول تولد هر روز ۱ تا ۲ درصد از وزن بدنشان را از دست میدهند ولی حداکثر این کاهش وزن باید ۱۰ درصد وزن تولد باشد و بیش از آن غیرطبیعی است، پس از این کاهش وزن اولیه، وزنگیری شروع میشود و حدود ۷ تا ۱۰ روز پس از تولد به وزن اولیه موقع تولد میرسند. از آن پس نوزاد روزانه ۲۰ تا ۳۰ گرم وزنگیری دارد. دور سر نوزاد نیز طی یک ماه اول تولد ۲ سانتیمتر و قد وی ۳.۵ سانتیمتر رشد میکند.
یک پیش بند می تواند با فراهم کردن لایه حفاظت اضافی زمان شما را حفظ کند و استفاده مداوم می تواند باعث شود لباس های کمتری برای شستن داشته باشید. والدین مقتصد می توانند گیره هایی بخرند که با استفاده از پارچه ها، حوله ها یا ملافه هایی که دیگر قابل استفاده نیستند پیش بند درست کنند.
درک مفهوم زمان برای کودک مشکل است. کودک خردسال در دوره پیش دبستانی خود کمتر نسبت به زمان شناخت پیدا کرده و تنها شاهد گذشت روز و شب و نظم حوادث روز از جمله تماشای برنامه تلویزیونی بوده است. از او هیچ انتظاری برای «وقت شناس» بودن نداشتهاند. از چند نوبت تغییر فصول نیز تجربه اندکی اندوخته است. با آغاز مدرسه، ناگهان زندگی او با زمان تنظیم میشود و زمان از لحاظ روانی اهمیت بسیاری پیدا میکند.
خانواده اولین محیطی است که کودک رفتارهای اجتماعی را در آن یاد می گیرد. کودک در سنین پایین و قبل از رفتن به مدرسه، هیچگونه امکان مقایسه بین محیط خانواده با اماکن دیگر را نداشته و خود را تا جایی که امکان دارد با آنچه در محیط خانوادگی اش می بیند، تطبیق می دهد. کودکی که نیاموخته باشد چگونه مشکلاتش را بدون خشونت و با گفتگو حل کند وقتی در رابطه با همسالان خود در مدرسه و خارج از محیط خانه قرار میگیرد به احتمال زیاد رفتارهای نامناسب و خشنی از خود بروز خواهد داد.