کودکانی که سال های اول زندگی خود را در مهد کودک سپری می کنند از سنین بزرگسالی اغلب افرادی وابسته به دیگران و دچار کمبود محبت شدید دیگران و دچار کمبود صحبت شدید و در بعضی موارد بیاعتماد نسبت به اطرافیان میشوند. هیچ چیز برای کودک جای آغوش و محبت و توجه والدینم را پر نمیکند بعضی والدین با بیحوصلگی و خشونت با کودک خود رفتار میکنند که این والدین ناخواسته کودکانی تربیت می کنند که یا ترسو و یا افرادی خشن و انتقام جو بار میآیند که هر دو دارای آیندهای نامطلوب هستند.
تک فرزند به تنهايي نگرانی ها و تشويش های والدينش را بر دوش می کشد. از آنجايی که تک فرزند به تنهايی اين مسئوليت را بر عهده می گيرد، واکنشی که نشان می دهد آن است که يا به شدت از خود در برابر ديگران محافظت خواهد کرد يا برعکس، به طور سيستماتيک تمايل خواهد داشت مسئوليت اطرافيانش را بر عهده بگيرد.
امروزه دیگر تصویری که از یک کودک مبتلا به اوتیسم داریم، یک فرد ناتوان و گوشه گیر نیست، بلکه می دانیم اوتیسم طیف گسترده ای از علائم را به همراه دارد.
باردار شدن زنان کارتنخواب معضلی است که از مدتها پیش زنگ خطر آن به صدا درآمده است، از روزی که اعتیاد زنانه شد و به تبع آن زنان گرفتار در ورطه اعتیاد به کارتن خوابی روی آوردند. زنان کارتن خوابی که به علت ناآگاهی و تامین مواد با مردان دیگری غیر از همسران خود وارد رابطه شده که ماحصل آن به دنیا آمدن نوزادان است.
طلاق برای کودک به معنای وارد شدن به دو دنیای متفاوت است که باید هر کدام را به طور جداگانه ای درک کند و خود را با شرایط جدید تطبیق دهد. کودکان طلاق در برابر کودکان عادی احساس تنهایی، استرس و بی پناه بودن می کنند اما والدین باید در این شرایط دشوار،امنیت عاطفی و احساس اطمینان را به کودک شان منتقل کنند.
آدمی می تواند اخلاقی زندگی کند. می تواند خویشتنِ خود را مهار کند و با درنگ و تأمل در خودش به شناختی درونی و عمیق از خدایش نایل شود. آدمی می تواند از تجربیات پیشینیانش مدد بگیرد.
رشد و پرورش ویژگیهایی مانند رحم و شفقت به معنای واقعی در ارتباطات گروهی و همکاریهای متقابل شکل میگیرد و خانواده باید این شیوه زندگی را به کودک آموزش دهد. در واقع رشد و شکلگیری بعد عاطفی انسانها در بستر مناسبی در فضای پر مهر خانوادگی ایجاد میشود و هیچگاه نباید اهمیت آن را نادیده گرفت.
کودکان کار در شرایط بسیار نامطلوب از نظر تغذیه، بهداشت و انجام کارهای خطرناک و حاد به سر می برند. این کودکان می توانند به راحتی بازیچه دست بزهکاران حرفه ای اعم از سارقین یا باندهای توزیع مواد مخدر، عوامل ایجاد خانه های فسادو… قرار گیرند.
نخستین و بدترین ظلمی که در حق کودک سر راهی میشود، صفت «بی پدر و مادر» است که به این طفل معصومها نسبت داده میشود. همین کافی است که در فرهنگ ایرانی صفت «بی پدر و مادر» برای کودکی برچسب شخصیتی شود. در واقع، بزرگترین ضربه روحی یعنی «سلب هویت» برای این کودکان و در پایینترین سن ممکن رقم میخورد.
کودکان و نوجوانانی هستند که بعضا با فرهنگ های غلط خانوادگی یا تحت تاثیر دوستانشان در حال رشد بوده و توجه به این موضوع بسیار کمرنگ شده که این کودکان و نوجوانان چاق، بزرگسالان چاقی هستند که بعدها بار پزشکی و درمانی زیادی را بر دوش جامعه خواهند گذاشت و خودشان نیز با معضل های روحی و جسمی زیادی دست و پنجه نرم می کنند.