به گزارش کودک پرس ، احمد دهقان یکی از پدیدههای ادبیات داستانی ایران و ادبیات دفاع مقدس به شمار میرود. نویسندهای که در داستانپردازی، مرزهای کلیشه و احساسات را در نگارش آثار برای اینگونه ادبی کنار گذاشته و با ایجاد گونه داستانی منحصر به فرد خود از پایهگذاران یک سبک ادبی و داستاننویسی خاص در ایران دهه هفتاد به بعد بوده است. سبکی که در آن داستانهایی بر پایه مستندات نویسنده نگارش مییابد؛ بدون اینکه بتوان ردی از او به عنوان نویسنده در داستان پیدا کرد.
به عبارت دیگر دهقان در داستاننویسی سعی کرده است تا داستانی پر از جزئیات و پر کشش و تعلیق خلق کند که مخاطبش در کلمه به کلمه آن، مانند اثری سینمایی که با تکنیک دوربین روی دوش فیلمبرداری شده است، با قهرمانش در کوچکترین اتفاقات و حسهای او شریک میشود.
در این رمان قهرمان قصه پسرک نوجوانی است در منطقه خرمشهر که با گروهی از رزمندگان در تدارک حمله برای آزادسازی این شهر است. نوجوان اما در این فضا از شور و حرارت نوجوانی غافل نیست و شیطنتهای قابل توجهی دارد.
وجه دیگر از شخصیت او در رابطه عاشقانهاش با مادرش که در پشت جبهه در کار امداد به رزمندگان است خلاصه میشود. دهقان در «بچههای کارون» با ایجاد این شور و عشق در یک نوجوان به خلق یکی از جذابترین و ماندگارترین چهرههای ادبی نوجوان در ادبیات ایران نائل شده است که تحلیل چیستی و چرایی خلق آن میتواند تا سالها برای نویسندگان فعال در این عرصه یک درس تازه به شمار بیاید.
منبع: دفاعپرس
ارسال دیدگاه