به گزارش کودک پرس ،تا کمتر از دو ماه دیگر، سی و یکمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان در اصفهان آغاز به کار می کند؛ جشنواره ای که سال گذشته با مدیریت «علیرضا رضاداد»، تجربه نسبتا موفقی را پشت سر گذراند و امسال قرار است با رفع عیوب سال گذشته روند رو به رشدی را تجربه کند. حجم استقبال مردم و البته سانس های فوق العاده پرتعدادی که در سینماها برقرار می شد نه تنها بهت دست اندرکاران را به همراه داشت، بلکه برای وجهه ملی رسانه ای شدن این موضوع محقق شد و می شد سایه سنگین جشنواره را در مدت برگزاری بر رسانه های کشور و حتی رویدادهای فرهنگی آن مقطع به خوبی احساس کرد.
جهش جشنواره کودک در سال گذشته سبب شد تا کارگردانان بسیاری که تا سال گذشته به بهانه های مختلف، جشنواره کودک را آماج حملات سنگین خود قرار می دادند حالا به همکاری با این رویداد سینمایی امیدوار و به یکی از حامیان آن تبدیل شوند. با نگاهی به سایت جشنواره می توان شاهد تعدد خبرهایی بود که از سوی سینماگران مختلف بیان شده است؛ سینماگرانی که تا پیش از این، کمتر درباره این جشنواره سخن گفته و سیاست های آن را می پسندیدند.
ریل‌گذاری جدید کودک
هر چند که رزومه رضاداد در دبیری جشنواره فجر با ابهام های چندی همراه است اما اتفاق های نوینی طی سال گذشته در مسیر سیاست گذاری جشنواره کودک توسط او رخ داد که قابل توجه است؛ اینکه سازوکار این جشنواره از یک محفل سالانه به یک رویداد حرفه ای سینمایی تغییر کاربری داد؛ بزرگ‌ترین خدمتی بود که در وضعیت نسبتا بغرنج جشنواره فیلم کودک سالیان اخیر به وجود آمد.وضعیتی که همواره سبب می شد تا برخی استان ها از جمله همدان، با پررنگ‌کردن اشکالات، حتی در حین برگزاری جشنواره، تلاش هایی برای متقاعد کردن مدیران وزارت ارشاد برای انتقال مجدد آن به استان خود انجام دهند، حال آنکه با سر و سامان گرفتن سیاست های جدید جشنواره و افتادن آن بر روی ریل سیاست گذاری های جدید، سایه این تهدیدات از سر اصفهان کوتاه شد، کما اینکه از سال گذشته تا به امروز، چنین صحبتی رسانه ای نشد و این خود می تواند یکی از دستاوردهای مهم مدیریت جدید جشنواره باشد.سوی دیگر این ریل گذاری مسئولانه، مردم بودند که همواره به عنوان پاشنه آشیل جشنواره کودک مطرح می شدند. تا پیش از برگزاری دوره قبل، همواره این ادعا وجود داشت که به جز بچه های مقاطع تحصیلی که با اتوبوس به سینماها فرستاده می شدند و برخی خانواده‌های برگزارکنندگان، استقبال بسیار کمی از این رویداد می شود.اتفاقی که سال گذشته رخ داد، برگزاری در تابستان بود. یعنی زمانی که مدارس تعطیل بود و با یک پروسه تبلیغاتی نسبتا درست، مردم صفوفی را پشت سینماها تشکیل دادند و کار را به سانس های فوق العاده کشاندند. این رسیدن فیلم‌های جشنواره به سانس های فوق العاده علاوه بر اینکه برای سازندگان، یک حمایت مالی در بردارد، به اعتبار جشنواره نیز اضافه می کند.اتفاقی که تا پیش از آن، تنها در جشنواره فیلم فجر شاهدش بودیم و حالا جشنواره فیلم کودک را باید آلترناتیو جدی آن جشنواره بدانیم. جشنواره کودکی که سالیان قبل ادعا می شد حتی بسیاری از اصفهانی ها در جریان برگزاری آن قرار ندارند، حالا بسیاری از فیلم های خود را تا پاسی از نیمه شب در سانس های فوق العاده نمایش می دهد.
کاهش فاصله کیلومتری با تهران
با به راه افتادن سینماهای پردیس سیتی سنتر، فاصله اصفهان با شیراز و مشهد به عنوان کلان شهرهای قابل رقابت با تهران در موضوع تعدد سینما، کمتر شد. اتفاق میمونی که می تواند خود به عنوان یکی از قطب های اصلی جشنواره کودک امسال مطرح باشد و با تجهیزاتی که دارد، پذیرای سانس های متعددی برای مخاطبان این دوره باشد. وقتی پردیس چارسو در تهران با تنها پنج سالن، آن‌چنان اتفاقی را برای جشنواره جهانی فجر رقم می زند و شاهد جمعیت قابل توجهی است، بنابراین انتظار استقبال قابل توجه از پردیس 10 سالنه سیتی سنتر چندان بیراه نیست. اصولا برگزاری جشنواره در پردیس‌هایی که مرکز خرید هستند، با استقبال حداکثری مواجه می شوند چون سبب ترغیب مردمی که در آنجا حضور داشته و از پیش برنامه ای برای حضور در جشنواره ندارند نیز شده و همین جامعه آماری آن پردیس ها را بالاتر می برد. اصفهانی ها سال گذشته از پردیس نوساز چهارباغ استقبال بسیار خوبی کردند. امسال نیز با مرتفع شدن مشکل پارکینگ در سیتی سنتر، قطعا یک استقبال رویایی از این پردیس جدید صورت خواهند داد.از سوی دیگر به برکت تعدد سینما در اصفهان و به دنبال آن، افزایش چشمگیر مخاطبان جشنواره، آشتی خوبی میان اصفهانی ها و سینما برقرار شد و همان گونه که از آمارها مشخص است، تعداد مخاطبان سینما در نصف جهان، از سال گذشته تا به امروز با جهش قابل توجهی همراه بوده است. این موارد نشان می دهد که وجهه مردمی جشنواره عینیت پیدا کرده و مسیر درست خود را یافته است. حالا باید دید آیا جشنواره فیلم کودک در شرایط سخت اقتصادی، دغدغه جدی مردم اصفهان می شود؟ این را می توان لااقل از استقبال حداکثری آنها از بخش ثبت نام داوران نونهال و نوجوان به عینه مشاهده کرد. بنابراین وقتی در یک سوی معادله، سیاست‌گذاری‌های نوین به کمک شیوه برگزاری سنتی جشنواره آمده و از سوی دیگر مردم با شور خاصی به استقبال از جشنواره می پردازند، یعنی اینکه کار به نحو قابل قبولی در حال برگزاری است.
به وقت جشنواره
یکی از اتفاقات خوبی که برای این دوره جشنواره فیلم کودک و البته دوره های آتی طراحی شده، بخش «زاون قوکاسیان» است؛ مهم‌ترین منتقد سینمایی اصفهان که یک بخش از جشنواره کودک را به خود اختصاص داده و در آن جایزه ای به بهترین فیلم بلند درباره اصفهان اعطا می شود.اتفاقی که جشنواره را از بعد کودک آن خارج کرده و درام های بلند جدی را نیز دربرگرفته و در نتیجه طیف گسترده از فیلمسازانی را که اصولا کودک نمی سازند، متوجه خود می کند و همین، دایره شمول مخاطبان فیلمساز را بیشتر می کند. در سال گذشته، حتی خود برگزارکنندگان جشنواره نیز از آن استقبال رویایی مردم بهت زده شدند و طبیعتا انتظار آن حجم از مخاطب را نداشتند.همین غافلگیری سبب شد تا در روزهای نخست جشنواره، شاهد بی‌نظمی هایی در شکل اجرایی باشیم که از قطع برق سینما و گرمای بیش از اندازه سالن ها تا جابه‌جایی فیلم‌ها با کمترین اطلاع رسانی را شامل می شد که چندان زیبنده یک جشنواره متحول شده جهانی نبود. قطعا امسال باید با درایت و برنامه ریزی‌های بیشتر برای یک غافلگیری به مراتب گسترده تر نسبت به سال گذشته، از وقوع چنین موارد کوچکی که می تواند نارضایتی مخاطبان را به همراه داشته باشد پرهیز کرد.سال گذشته شاهد حضور چشمگیری از هنرمندان بودیم؛ هم هنرمندان اصفهانی و هم هنرمندان تهرانی. با توجه به حجم انتقادات هنرمندان اصفهانی طی دوره های گذشته، هوشمندی دعوت گسترده از آنها اجتناب ناپذیر است، کما اینکه می توان با دعوت گسترده از سینماگران و هنرمندان طراز اول کشوری، بر اهمیت جشنواره و کم کردن فاصله طبقاتی سینما میان اصفهان و تهران صحه گذاشت. آن هم در دوره‌ای که از هم اکنون سیگنال های به شدت مثبتی از آن دریافت می شود تا جایگاه جشنواره کودک به عنوان یک جشن سینمایی ملی، در تمام استان های کشور تثبیت شود.
ارسال دیدگاه