کودکان مبتلا به اوتیسم تقریباً همیشه متفاوت صحبت می کنند. مثلا ممکن است اصلاً حرف نزنند و یا حرف بزنند ولی غیر عادی صحبت کنند،آنها همچنین ممکن است بسیار سریع صحبت کنند و چندین حرف را بارها و بارها تکرار کنند
فرزانه آقاپور استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان گفت: تصویر نوجوان در ادبیات نوجوان ایران با حقیقت نوجوان امروز اغلب شکاف عمیقی دارد.
معلمان چراغهای روشنگر راه حقیقت در جامعه هستند که با ارزانی داشتن جوانی و سلامت خود به کودکان آموزش میدهند تا دنیایی بهتر برای نسل بشر بسازند.
وقتی کودک پذیرفته که «من بد هستم» است مجالی برای رفتارهای خوب پیدا نمی کند. کودکی که احساس می کند پشت و پناهی، خانواده، ندارد اعتماد به نفس و عزت نفس خود را از دست می دهد و فقط دنبال پرکردن این خلا در زندگی اش است.