بعضی معتقدند فعلا لازم نیست کودکشان چیزی در این مورد بدانند؛ بعضی نمیدانند چه چیزی را باید بگویند و چه چیزی را نه و برخی نمیدانند چگونه و با چه زبانی باید بگویند، بنابراین ترجیح میدهند چیزی نگویند!
اجازه دهید تا کودک در زمان های تعیین شده به ملاقات والد سابق خود برود و هرگز سعی نکنید تا با تخریب شخصیت فرد مقابل، او را به سمت خود جذب کنید.
کودکآزاری هر رفتار و عملی است که موجب میشود کودک دچار آسیب جسمی، عاطفی و جنسی شود. این اعمال معمولا توسط پدر و مادر یا مراقبتکننده اصلی کودک صورت میگیرد.
ترس از مدرسه ، بیشتر در دانش آموزان مقطع دبستان که ترس از جدایی از والدین در آن ها وجود دارد، مشاهده می شود ولی اگر این ترس در مقاطع بالاتر در دانش آموزی دیده شود، بیشتر به طرز برخورد کادر مدرسه و معلمان برمی گردد.
کودکان خجالتی از اینکه مورد قضاوت دیگران قرار بگیرند، ترسان اند اضطراب ناشی از این موضوع سبب بروز حس حقارت در آنها می شود.
اختلاف والدین، نخستین عامل ایجاد کننده نگرانی در کودک است و موجب سلب آرامش از کودکان می شود.
حفاظت از کودکان یکی از مهم ترین وظایف شماست. به کارگیری این نکات کار شما را آسان تر کرده و امنیت کودک تان را حفظ می کند. ممکن است آموزش این نکات کمی زمان ببرد اما ارزشش را دارد.
وقتی که کودک پا به دنیا می گذارد، مغز وی همچون برگی سفید و ننوشته است؛ هیچ چیزی در آن وجود ندارد. قسمت های مختلف مغز که حواس گوناگون را درک می کنند، هنوز چیزی دریافت نکرده اند. درست است که چشمان کودک باز است، ولی رشته اعصابی که چشم او را به مغز ارتباط می دهد، هنوز تکامل نیافته است؛ از این رو مغز وی نمی تواند چیزی را در خود ثبت کند.
کودکان والدین سیگاری، از همان دوران بچگی با سیگار آشنا میشوند. اما حقیقت این است که والدین باید از کشیدن سیگار در برابر کودک اجتناب نمایند و عوارض سیگار را برای کودک بگویند.
احساس استقلال يك احساس خوب و مثبتي است كه مي تواند موجب خودكار شدن نوجوانان شود ولي در عين حال نيز بايد با ظرافتب از طرف والدين مواجه شود كه هم موجب حفظ روند رشد و شكوفايب آنها شود و هم آنها را از آسيب هاي احتمالي دور بدارد.
فرزندتان گاهی در برابر دیگران بسیار گستاخ می شود و از خواسته های شما سرپیچی می کند. والدین از قضاوت دیگران در مورد خود نگرانند اما بهتر است این مسئله را درک کنید که همه مادرها و پدرها بعضی مواقع با کودکی وحشتناک، غیر قابل کنترل و سرکش مواجه می شوند.
«ادب از که آموختی!؟» تربیت مهم تر است یا ادب کردن!؟ آموزش کلیدی تر است یا پرورش!؟ تشویق و تنبیه تأثیر گذارتر است یا رعایت اصول و قواعد!؟
از یک سو می خواهیم شما از هر لحاظ آماده شوید تا بتوانید با آنچه شاید برای شما و خانواده تان اتفاق بیفتد، برخورد کنید و از سوی دیگر سعی داریم توجه شما را به تفاوت های شخصی در زمینه ی معلولیت کودک جلب کنیم.
اگر صاحب فرزندی هستید، هنگام صحبت با او جملاتی که در ادامه مطلب برایتان آورده ایم را از دایره لغات خود حذف کنید. این جملات نه تنها رفتار اشتباه کودکتان را تغییر نخواهند داد بلکه تاثیری منفی بر ذهن او می گذارد که شاید هیچگاه قابل جبران نباشد. در ادامه مطلب ا این جملات مخرب آشنا شوید.
کودکان آنچه را که میبینند کپی برداری میکنند، بنابراین سعی کنید، نمونهای از یک فرد خوب و فروتن باشید. توجه داشته باشید که در کنار کودکان چه حرفی را ایراد میکنید و کاملا مراقب گفتار خود باشید. به هیچ وجه جوکهای نژادپرستانه نگویید، زیرا چنین چیزی میتواند کودکتان را به رفتارهای نژاد پرستانه تشویق کند. اگر به طور اتفاقی کنار فرزندتان کسی را با الفاظ نژاد پرستانه صدا کردید، فورا عذرخواهی کنید و حتی اگر دیدید در کنار فرزندتان کسی قربانی رفتار نژاد پرستانه شده است، به هواخواهی او اقدام کنید تا فرزندتان این الگوی پسندیده را از شما بیاموزد.
خیلی اوقات کودکان دوست ندارند به آنها امر و نهی شود. مثلا اگر به کودک لجباز چهارساله خود امر کنید که باید رأس ساعت ۹ شب در تختخوابش باشد، تعجبی ندارد که با یک جیغ بلند به شما «نه» بگوید یا اگر به پسربچه یکدنده خود اصرار کنید که فقط و فقط باید همان اسباببازی انتخاب خودتان را بخرد، شک نکنید که روی اسباببازی انتخاب خودش پافشاری خواهد کرد.
مرگ بخشی غیر قابل گریز از زندگی است و کودکان باید آن را درک کنند و راههایی را آموزش ببینند تا بتوانند این پدیده کاملا طبیعی را بپذیرند.
اگر فرزند شما پس از بازي با اساب بازي هاي خود ان ها را وسط سالن رها كرد با فرياد به او نگوييد كه چند بار بايد به تو بگويم بعد از هر بار بازي وسايلت را جمع كن؟!! بهتر است بجاي اين تذكر مخرب او را با لحني زيبا صدا زده و با جمله اي خبري بگوييد كه اسباب بازي هايش وسط سالن ريخته، و حتي ميتوانيد اضافه كنيد كه ممكن است كسي روي آن ها پا بگذارد و خراب شوند و آنها را از دست بدهد. در صورت اول كودك لجبازي مي كند و در صورت دوم همكاري.
حضور موثر و مشارکت پدر در امور تربیتی باعث میشود کودک پدر را صاحب قدرت بداند و به او تکیه کند. وقتی پدر کنار میکشد یا کنار گذاشته میشود، این عدم مشارکت پدر ناخودآگاه این تصور برای فرزندتان ایجاد میشود که پدر ضعیف است و از پس کارها برنمیآید و روابط سالم او با پدر مخدوش میشود و برایش خلاهایی میسازدکه با هیچ چیزی پر نمیشود.