به گزارش کودک پرس ، دکتر ساناز صالحی روانشناس بالینی در در ادامه سلسله یادداشت های اختصاصی برای کودک پرس، به بررسی مسئله استقلال طلبی در نوجوانان پراخت.
نوجوانان با اين خصوصيت از درون احساس مي كنند كه بايد خود با تصميم هاي خود عمل كنند نه با سلطه گري هاي ديگران.
و اين تمايل آنجا كه نوجوان احساس كند تحت سلطه و فرمان والدين است بيشتر آن ها را وادار به نشان دادن استقلال خويش مي كند.
استقلال طلبي نوجوانان به اشكال مختلف خود را نشان مي دهد. آنها در اين سنين دوست دارند حريمي خصوصي داشته باشند. اگر اتاقي دارند، دوست دارند كسي بدون اجازه ي آنها وارد آنجا نشود. دوست ندارند كسي به لوازم آنها دست بزند. دوست دارند وسايلي چون كامپيوتر را كه مي تواند وسيله اي مشترك در خانواده باشد را به عنوان وسيله ي شخصي استفاده كنند. كه يكي از شكايت هاي والدين در اين گونه موارد است و از درگيري نوجوان خود با خواهر و برادر كوچكتر در اين باره گله مند هستند.
انها حتي در رفت و آمدها تمايل به استقلال دارند و دوست ندارند والدين آنها را به آموزشگاه برده و بياورند. آنها در اثر همين استقلال طلبي يك احساس قدرت در درون خود مي كنند و آن احساس دفاع از خود است.
زماني كه والدين آنها را از خطراتي كه درجامعه وجود دارد مي ترسانند، آنها درون خود احساس قدرت كرده و فكر مي كنند كه خود مي توانند از خود دفاع كنند.
احساس استقلال يك احساس خوب و مثبتي است كه مي تواند موجب خودكار شدن نوجوانان شود ولي در عين حال نيز بايد با ظرافتب از طرف والدين مواجه شود كه هم موجب حفظ روند رشد و شكوفايب آنها شود و هم آنها را از آسيب هاي احتمالي دور بدارد.
والدين مي توانند براي مستقل شدن تدريجي نوجوان خود برنامه اي داشته باشند،(كه در اين باره مي توانند از يك مشاور نوجوان نيز كمك بگيرند).
سعي كنيد از يك طرف ديواري سخت به دور آنها نكشيد كه نگذارند كمي آزادانه عمل كنند و از طرفي ديگر آنها را كاملا به حال خود رها نكنيد كه هركاري خواستند انجان دهند.
اگر آنها را كاملا محدود كنيد و اجازه ي تصميم يا عمل مستقل را ندهيد، آنها نيز ناگزير لجباز شده و مي خواهند همه ي حريم ها را با همين لجبازي بشكنند، كه در اين صورت بين والدين و نوجوان يك جنگ پايان ناپذير در مي گيرد. از طرفي ديگر آنها را كاملا به حال خود نگذاريد كه ممكن است در دام انواع مشكلات از جمله ورود به جمع دوستان نامناسب بيفتد.
بهترين راه براي مواجه شدن با استقلال طلبي نوجوانان، فراهم آوردن تدريجي موقعيت ها براي انجام مستقلانه كارها و وظايف است.
شما در هر زمينه اي كه احساس مي كنيد آنها مي توانند مستقلانه عمل كنند اجازه آن كار را به آنها بدهيد. در زمينه هايي كه فكر مي كنيد هنوز به حدي كه بتوانند به تنهايي عمل كنند نرسيده اند، با توضيحات مناسب، آنها را قانع كنيد كه در آن زمينه خاص هنوز نمي توانند به استقلال عمل كنند.
با خصوصيات دوره نوجواني اشنا شويد و آگاهانه برخورد كنيد
نوجوانان به لحاظ هوشـي و عقلـي تغييري را از سر مـيگـذرانند كـه اگـر بـه خـوبي درك و مديريت شود، موجب ارتقاء ارتباط بين آنها و والدين و مربيـان خواهد شد، و اگر به خوبي درك و مديريت نشـود، موجـب شكلگيري فاصله و شكاف بين نوجوان و آنها شده و گاه يك
جنگ و جدل كاهنده را بين شما تحميل مي كند
ارسال دیدگاه