مهار خشونت در مدارس با تقویت فرهنگ اجتماعی و آموزشی

به گزارش کودک پرس ، چندسالی است که خبرهای متفاوتی از گوشه و کنار کشور در خصوص تنبیه های خشن، درگیری های فیزیکی و عجیب میان برخی معلمان و دانش آموزان در مدرسه به گوش می رسد، به گونه ای که در زمره معضل های اجتماعی قرار گرفته است.

رفتار همراه با خشونت برخی از معلمان در کلاس های درس شاید موضوعی باشد که مسوولان آموزش و پرورش نیز به آن اذعان دارند اما این تنها آموزگاران نیستند که این رفتار را از خود نشان می دهند بلکه در سال های اخیر این نوع رفتار در میان دانش آموزان نیز بسیار دیده می شود. کارشناسان رفتاری معتقدند که یکی از منابع پرخاشگری و خشونت در دوره نوجوانی نیاز شخص به قدرت است. بسیاری از دانش آموزان هنگامی که احساس کنند، والدین سلطه گر و معلمان سرد و خشنی دارند تنها وسیله ای که برای دفاع از خود و به دست آوردن احساس قدرت شخصی برایشان باقی می ماند این است که به خشونت و پرخاشگری روی بیاورند. واکنش در مقابل رفتار خشونت آمیز معلم، عکس العمل همراه با خشونت در خانه، تاثیر پذیری از شخصیت های فیلم ها و شاد نبودن فضای مدارس از جمله دلایل رفتار خشونت آمیز دانش آموزان با معلمان و با یکدیگر است.

برپایه آیین‌نامه انضباطی آموزش و پرورش هرگونه تنبیه بدنی، توهین و تعیین تکالیف اضافی جهت تنبیه ممنوع است اما برای برخورد با تخلفات احتمالی دانش‌آموزان، قانون سلسله مراتبی را با توجه به اصول تربیتی تعیین می کند که برای تنبیه دانش‌آموزان باید به آن توجه شود. البته براساس ماده 74 این آیین‌نامه، «قصور و سهل انگاری دانش‌آموزان نسبت به انجام دادن وظایف خود تخلف محسوب می‌شود و مدیر، شورای مدرسه، معاونان و مربیان موظف هستند قبل از اعمال هرگونه تنبیه از وضع و موقعیت محصل آگاهی یابند و در جست وجوی انگیزه و علت تخلف برآیند و نسبت به رفع آن اقدام کنند.»

اهمیت و ضرورت ریشه یابی و مقابله با رفتارهای خشونت آمیز سبب شد تا با «محمدرضا نیک نژاد» عضو کانون صنفی معلمان و کارشناس مسایل آموزش و پرورش گفت وگویی شود.

در ادامه متن کامل گفت وگو را می خوانیم:

در سال های اخیر خبرهای بسیاری از بروز خشونت در مدارس گزارش می شود که بیشتر خشونت دانش آموزان نسبت به یکدیگر یا نسبت به معلم و بالعکس است،‎ چه عواملی سبب بروز اینگونه رفتارها می شود؟ 
*** نیک نژاد: دانش آموزان ساعت های زیادی از روز را در مدرسه حضور دارند و به دلیل قرار گرفتن در چنین جامعه ای کوچکی از هرگونه رفتاری الگو می گیرند اما باید توجه داشت که هر نوع خشونتی که در این سنین اتفاق می افتد ناشی از مدرسه نیست و برخی از آنها منشا درون مدرسه ای ندارند. البته این مساله که در سال های گذشته شاهد خشونت زیادی در مدارس بوده ایم، به علت رسانه ای شدن آنها است که در سطح وسیعی گسترش پیدا می کند. اکنون خانواده ها به علت آگاهی یافتن حساسیت بیشتری نسبت به فرزندان خود دارند و پیگیر امور دانش آموز خویش در مدارس هستند اما این موضوع در گذشته اینطور نبود و والدین به مسوولان آموزشی تاکید می کردند که فرزند من حرف شنوی ندارد و شما او را در مدرسه تنبیه کنید.

باید توجه داشت که بسیاری از رفتارهای دانش آموزان در خارج از محیط مدرسه و در خانواده و بر اثر تعامل با همسالان و رسانه‌های اجتماعی پدید می‌آید اما به دلیل آنکه انجام دادن پژوهش‌ها در این زمینه خیلی مورد توجه قرار نمی گیرد علل بسیاری از آسیب ‌های اجتماعی از جمله رفتارهای خشونت ‌آمیز در مدارس به صورت ریشه ‌ای شناخته نشده باقی مانده است. مشکلی که شاید در آینده در روابط با بزرگسالان، سطح دوستی‌ها و زندگی مشترک نیز ادامه داشته باشد. ‏

برخی معتقدند که یکی دیگر از عوامل ترویج خشونت میان دانش آموزان در مدارس پخش بسیاری از فیلم ها و سریال ها در برخی رسانه ها است، این موضوع تا چه اندازه می تواند در بروز چنین معضلی تاثیر داشته باشد؟ 
*** نیک نژاد: این موضوع هنوز اثبات نشده است که دیدن فیلم، بازی کامپیوتری یا سریالی بتواند خشونت را در میان نوجوانان یا آموزگاران افزایش دهد، گرچه مشاهده کردن چنین تصاویری در واقع صحنه را برای آنها عادی می کند اما هنوز نتیجه قطعی در این باره وجود ندارد. نمی‌توان پذیرفت که معلم مانند دانش‌آموز نوجوان، تحت تاثیر سریال‌های تلویزیونی و فضای عمومی جامعه به خشونت دست بزند. سیاست کاهش روند رفتارهای خشونت آمیز در بسیاری از فیلم ها به دانش آموزان می آموزد که این رفتارها در جامعه ناشایست است. البته مسوولان نیز باید از انتشار این تصاویر جلوگیری کنند و همزمان خانواده ها هم فرزندان خود را آگاه کنند که این گونه فیلم ها مناسب سن او نیست.

فضای مجازی در سال های گذشته پیشرفت کرده و ابزاری را در اختیار همه قرار داده است که افراد به سرعت در جریان اخبار روز جامعه قرار می گیرند. خشونت در مدارس شاید در گذشته یک امر پنهانی بود که به چشم نمی آمد اما این روزها همه فکر می کنند که خشونت بیشتر شده است در صورتی که همین ابزارها سبب اطلاع رسانی گسترده می شود. همچنین مقایسه کردن کودک با همسالان نوعی دیگر از خشونت محسوب می شود که رواج آن در سطح جامعه و ریختن قبح این موضوع در خارج از چارچوب قوانین و مقررات آموزشی، تاثیر زیادی در شیوع این موضوع در مدارس دارد.

شما به عنوان آموزگار باسابقه چه راهکارهایی برای کنترل خشم و مهار خشونت پیشنهاد می دهید؟ 
*** نیک نژاد: در این زمینه به یک حرکت هماهنگ و فراگیر در اجتماع نیاز است. آگاهی بخشی به خانواده ها نسبت به شناخت و چگونگی بروز هیجانات سبب می شود تا دانش آموزان نیز در مقابل احساسات خود کنترل داشته باشند و بدانند در محیط امن خانواده بیش از هر جای دیگری می شود از رفتارهای مثبت سخن گفت. آموزگاران در چارچوب وظایف خود اخلاق را باور دارند و چنین رفتارهای خشنی را نمی پذیرند اما برای جلوگیری از تنبیه بدنی و خشونت در همین موارد اندکی که بیان می شود باید تلاش کرد. کاهش نیروهای آموزش و پرورش سبب فشار بیشتر به آموزگار و دانش آموز، افزایش دانش آموزان در کلاس های درسی، کاهش کیفیت آموزشی، تعدد کتاب های درسی از جمله مواردی هستند که سبب بالا رفتن تنش میان دانش آموزان و معلمان و بروز خشونت می شود، به گونه ای که تنبیه روانی و خشونت را به دنبال دارد و در نهایت آسیب زیادی را به آموزش و پرورش وارد می کند.

معلمی که در کلاس های با تراکم بالا تدریس می کند، چگونه می تواند کنترل دانش آموزان را بر دست بگیرد. مطابق با استانداردهای جهانی باید در هر کلاس درس تعداد 15 20 دانش آموز وجود داشته باشد که در ایران این موضوع به طور کلی نادیده گرفته می شود. برخی مسایل اقتصادی همچون حقوق و مزایای آموزگاران به مشکلات روحی و روانی بسیاری منجر می شود که این معضلات گاهی آرامش را از معلمان سلب می کند و باعث خشونت او در کلاس درس می‌شوند. همچنین واقف نبودن دانش آموزان به حقوق اجتماعی سبب شده است تا برخی معلمان ملزم به رعایت اصول رفتاری درست با نوجوانان نباشند.

برخی از آموزگاران هیچ گونه آموزشی در زمینه برخورد با دانش آموزان نمی بینند و بعضی از آنها از یک طرف رفتارهای خود را به عنوان یک فرد معمولی طرح ریزی می کنند و از طرفی این حق را به خود می دهد تا با کوچک ترین رفتار دانش آموز به عملی همچون تنبیه بدنی اقدام کنند. برای مهار خشونت در مدارس باید تلاش کرد تا آن بخش از فرهنگ اجتماعی و آموزشی را که بهترین روش برای پرورش اندیشه و رفتار دانش آموز به شمار می رود، بدست آورد که این عمل به همکاری مسوولان آموزشی، خانواده‌ها و تشکل‌های صنفی نیاز دارد تا بتوان با ابزارهایی از جنس فرهنگ به مقابله با ترویج خشونت و عوامل آن پرداخت.

 

 

 

 

منبع: ایرنا