به گزارش کودک پرس ،خواندن، نوشتن و حساب کردن جزو آموزشهای دوره پیش دبستانی نیست و برای این دوره راهنمای فعالیتهای آموزشی و پرورشی را داریم که بسیار مترقی است. محور فعالیتها در این دوره بازی و توانایی تحلیل و پردازش است. در راهنمای فعالیتهای آموزشی دوره پیش دبستانی اعلام شده که محور فعالیتها بازی، انتخاب، مواجهه با مسئله و توانایی تحلیل و پردازش هست.
این که در کلاس پیش دبستانی کودک رنگآمیزی کرده یا وسائلی را به هم متصل میکند باید کمتر از ۵ درصد فعالیتها را به خود اختصاص دهد، اما هم اکنون این موارد بسیار پر رنگ شده است و ۵ درصد وقت به سایر فعالیتها اختصاص مییابد. کودک در دوره پیشدبستانی باید فضایی را داشته باشد تاهنگام ورود به کلاس خودش انتخاب کند که هم اکنون میخواهد با چه وسیلهای کار کند و در محیطهای مختلف برای رشد قرار بگیرد.
به لحاظ فیزیکی و جسمانی رشدی که در دوره پیش دبستانی میتواند اتفاق بیفتد در هیچ دوره دیگری رخ نمیدهد و خواندن و نوشتن را یک فرد در سن ۹ سالگی نیز میتواند شروع کند به گونهای که هم اکنون شاهد هستیم سازمان نهضت سوادآموزی حتی افراد مسن را باسواد میکند و به آن ها خواندن و نوشتن را میآموزد. در دوره پیش دبستانی برای رشد کودک نیاز به توانایی ویژه داریم و حق نداریم زمان را صرف سایر مسائلی کنیم که کودک در آینده به روال عادی آن ها را فراخواهد گرفت.
به عنوان مثال اگر مربی بر روی زمین تصاویر مختلفی را ترسیم کند و به کودک بگوید هنگام حرکت پاهای خود را فقط بر روی تصاویر ۴ گوش قرار دهد، این مسئله باعث میشود کودک فکر کند که هنگام حرکت پاهای خود را در چه نقاطی قرار دهد و همین مسئله باعث رشد ظرفیت مغزی او میشود. آن چیزی که هم اکنون اتفاق میافتد، راه رفتهای هست که در سایر دورهها طی کردیم و میدانیم این راه رفته به نتیجهای نمیرسد. اما نمیدانیم چرا برخی از مدیران و مربیان اصرار دارند راه رفته سایر دورهها را که میدانیم چه آسیبهایی به همراه دارد در دوره پیشدبستانی طی کنند.
اگر راهنمای فعالیتهای دوره پیش دبستانی اجرا شود، مربی ازکار خود لذت برده و کودک به خوبی فرا میگیرد. همچنین دیگر هر فردی به خود اجازه نمیدهد به عنوان مربی وارد دوره پیش دبستانی شود. برخی مربیان که رشته تحصیلی آن ها مرتبط با دوره پیشدبستانی است به خوبی فعالیتها را انجام میدهند، اما هم اکنون با گرایش فرهنگی در میان خانوادهها مواجه هستیم که اصرار به فراگیری خواندن و نوشتن توسط کودک در دوره پیشدبستانی دارند و تصور میکنند اگر فرزند آن ها زودتر این مسائل را فرا بگیرد یک گام جلوتر است.
بخش دیگری از مشکلات به دلیل این است که مربیان ترجیح میدهند در کلاس درس فقط خودشان صحبت کنند بدون توجه به اینکه حداکثر آستانه تحمل و توجه کودک پیش دبستانی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه است و در نهایت اگر مربی بسیار حرفهای باشد تا ۱۵ دقیقه میتواند کودک را درکلاس درس بنشاند، اما از آنجایی که اجرای سایر فعالیتها مقداری دشوار است مربیان ترجیح میدهند به کودک بگویند مطالبی را که آن ها ارائه میدهند او باید بنویسد.
ارسال دیدگاه