«دو بار که تنها بمونه دیگه نمی ترسه»، «بذار یه روز تو خونه خودش تنها باشه ببینه در و دیوار ترس نداره».
بازی را باید جدی گرفت. بازی به والدین فرصت می دهد تجربیات، شناخت ها و مهارت های خود را به فرزندان انتقال دهند.
بچهها متفاوت از بزرگسالان فکر میکنند و کودکان رویایی که خودشان ساخته اند را باور میکند.
یکی از مهمترین مشکلاتی که در ارتباط با تعامل والدین به خصوص مادران و کودکان وجود دارد وابسته کردن کودکان به خودشان است.
موسیقی درمانی در کودکان اوتیسم از روشهای موثر در درمان مشکلات کودکانِ در خودفرومانده است که تأثیرات بسیار زیادی در کاهش علائم و بهبود روابط اجتماعی آنها میگذارد.
اوتیسم را بیشتر میتوان یک اختلال عصبی که خودش را در سالهای اولیه کودکی (۳ سال آغازین کودکی) نمایان میکند، معرفی کرد.
همه کودکان احتیاج به توجه و محبت والدین دارند، ولی بعضی کودکان به طور مداوم و بدون وقفه از والدینشان توجه و محبت میخواهند.
کودکان در آغاز به دیگران به عنوان اسباب بازی نگاه می کند و بعداً به عنوان همبازی ولی حدود ۶ یا ۷ سالگی آمادگی این را پیدا می کند که ارتباطی عمیق تر و سنگین تر را به عنوان دوستی داشته باشند.
خیلی از والدین دوست دارند فرزندانی با اعتماد به نفس و اجتماعی تربیت کنند و آن را عامل مهمی برای پیشرفت فرزندشان می دانند. که البته این فرض بسیار درست است و یادگیری مهارت اجتماعی در نوجوانی پایه ی ارتباطات در آینده است.
کودکان امروز، برای صحبت کردن با پدر و مادر و خواهر و برادر خود باید منتظر فرصت باشند. همین طور برای بازی کردن، دویدن، بلند خندیدن، کنجکاوی کردن، کشف و تجربه کردن، با خاک و آب و در دل طبیعت بازی کردن باید منتظر معجزه ای در زندگی خود باشند.