داستان پیدایش زمان و تغییرهای ساختاری و معنایی آن در کتابی طنز با عنوان «سلام، من زمان هستم» برای کودکان نقل شد.
یک نویسنده و کارشناس ادبی رمان را قالب مناسب برای نوجوانان دانست و گفت: داوود امیریان چون داستانهای دفاع مقدس را با زبان طنز مینویسد، مخاطب خوبی دارد؛ یعنی هر کدام از آثار امیریان را نگاه کنید، تیراژهای بالا و چاپهای متعدد خورده است. اگر ما طنز را چاشنی موضوع کنیم، تعداد مخاطبانمان حداقل ۲ برابر میشود.
فیلم داستانی «جایزه ویژه» درباره کودکی است که آرزوی داشتن یک دوچرخه را دارد اما خانوادهاش بهدلیل شرایط مالی نامناسب نمیتوانند برای او دوچرخه بخرند. او به مسجد میرود؛ جایی که جایزه ویژه فعالیت در کانون فرهنگی ــ هنری آن، یک دوچرخه است.
لوکا نوولی، نویسنده و تصویرگر ایتالیایی در کتاب «سلام، من ربات هستم» با بیان روایت خود از زبان یک ربات غیرمعمولی، به داستان پیدایش رباتها، انواع و توانمندی این موجودات میپردازد.
دو نمایش تازه برای کودکان و نوجوانان در تالار هنر روی صحنه میرود.
در بازنویسی قصههای قدیمی، تخصص قصهگو برای نوشتن متن بازنویسی شده به گونهای که گرهی داستان بهم نخورد و در عین حال در پایان، نتیجهگیری خود قصه را داشته باشیم، اهمیت بسزایی دارد. مهتاب شهیدی قصهگو معتقد است پایان و نتیجهی قصه و هدف آموزشی آن باید در بازنویسی و به روز کردن قصه حفظ شود.
در سفر به بولونیا متوجه شدم ایران یکی از پنج کشور برتر دنیا در تصویرگری است. این برتری هم به لحاظ کیفیت و کمیت اثر است و هم به لحاظ جوایزی که آثار میتوانند کسب کنند.
ریده فرجام، نمایشنامهنویس، داستاننویس، کارگردان سینما و تئاتر و نویسنده ادبیات کودک، درباره جدیدترین آثارش گفت: آخرین داستانم برای کودکان به نام «آسمان و پرندگان» از سوی انتشارات کانون پرورش فکری منتشر میشود و آخرین کارم برای بزرگسالان نمایشنامهای به نام «سیندخت» است که انتشارات نی آن را چاپ کرده و مطالعهاش را به دوستداران کتاب پیشنهاد میدهم.
محمد میرکیانی نویسنده کودک و نوجوان گفت:«حکایتهای کمال» در ۵ جلد، داستانهای دهه ۴۰ تهران را روایت میکند.
بریتا تِکنِت راپ در داستانی با عنوان «دنیا چقدر بزرگ است؟» به کودکان یادآور میشود که دنیا و دیدگاه خود را نسبت به جهان معطوف به فضای کوچک اطراف خود نکنند.