برخی اطفال ممکن است دچار یک سری اختلالات تکاملی در گفتار خود شوند و از تکلم و گفت و شنود خوبی برخور دار نباشند که بهتر است والدین سریعا به فکر راه چار ه برای آنان باشند.
چسبیدن به والدین و اضطراب جدایی زمانی تبدیل به یک بحران میشود که کودک به سن مدرسه یا مهدکودک رسیده است. اینجاست که به هیچ صراطی مستقیم نمیشود و حاضر نیست دست مادر یا پدرش را رها کند.
اوتیسم که شاید این روزها اسم آن را بیشتر شنیده باشید، نوعی اختلال رفتاری عصبی است که آمار مبتلایان به آن در حال افزایش است.
وقتی كه كودك راه رفتن و تكلم را بیاموزد روشهای بیان مشكلات هیجانی او هم توسعه مییابد. در این حال ممكن است مشكلات هیجانی خود را از راه تخریب و عدم تحرك و مخالفتجویی و منفیكاری و مانند اینها ابراز كند. کودکان نو پا به طور مداوم علت و معلول ها را امتحان میکنند. با خود میگویند اگر من این کار را انجام دهم چه اتفاقی خواهد افتاد؟ و آنها تنها وسیله خود را به کار میگیرند. آنها مهارتی ندارند تا به روشی منطقی آنچه را که میخواهند به دست آورند، بنابراین ممکن است به طور سمج و سرسخت عمل کنند.
علت اصلی عصبانیت کودکان این است که آنها برای کشف بسیاری از چیزها در باره ی خود و جهان پیرامونشان به بزرگ-سالان وابسته هستند. این فقدان دانایی و وابستگی به دیگران، بعد از مرحله ای آنان را ناامید می کند. چون به دلیل مهارت های توسعه نیافته ی ارتباطی قادر به بیان احساسات خویش نیستند در نتیجه آن را از طریق عصبانیت بیان می کنند.
تهدید کودک برای انجام خواسته خود، به وسیله والدین می تواند زمینه ای برای دروغ گویی در وی باشد.
دانشآموزان اول ابتدایی چون برای نخستین بار است که در جمع قرار میگیرند از استرس و اضطراب برخوردار هستند
مدیری که سخن از مدیریت اوست دو شأن دارد، شأن مردانگی که به او اقتدار، قاطعیت و صلابت میبخشد و شأن پدری که وی را سرشار از مهر و شفقت نسبت به فرزند مینماید و پدر در مسیر تربیت به این هر دو امر نیازمند است.
در پی تحولات اجتماعی و اقتصادی در کشورهای مختلف در سال های اخیر، اوضاع اشتغال به شدت متحول شد و نیاز به نیروی کار افزایش یافت.